 |
|
|  |  |  | 
Κέντρο για την Σύγχρονη Ελλάδα ιδρύθηκε στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο τής γερμανικής πρωτευουσας
Εδώ Βερολίνο - (Ανταπόκριση Φαίη Καραβίτη)
Με στόχο την ενίσχυση και την διεθνοποίηση των ελληνικών σπουδών, αλλά και την εντατικοποίηση των επιστημονικών και πολιτιστικών ανταλλαγών μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, ιδρύθηκε στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου το Κέντρο για την Σύγχρονη Ελλάδα (CeMoG), με την πρωτοβουλία της έδρας Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου και την υποστήριξη του Ιδρύματος "Σταύρος Νιάρχος".
Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση των εγκαινίων ήταν ο πρόεδρος του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Βασίλης Σκουρής, απόφοιτος και ο ίδιος του Ελεύθερου Πανεπιστημίου, ο οποίος ανέλυσε την ιστορία των ελληνογερμανικών επιστημονικών σχέσεων, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν ο υφυπουργός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και εντεταλμένος της Καγκελαρίου Μέρκελ για την Ελληνογερμανική Συνέλευση Χανς-Γιοάχιμ Φούχτελ, ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου Πέτερ-Αντρέ Αλτ, η κοσμήτορας του Τμήματος Φιλοσοφίας Ντόρις Κόλες, ο διευθυντής του Ινστιτούτου Νεοελληνικής και Λατινικής Φιλολογίας Μιλτιάδης Πεχλιβάνος και η υπεύθυνη των οικονομικών του Ιδρύματος "Σταύρος Νιάρχος" Χριστίνα Λαμπροπούλου.
Αναφερόμενος στον ρόλο του Κέντρου, ο κ. Σκουρής εξέφρασε την πεποίθηση ότι θα αποτελέσει σημαντική συμβολή στην προσπάθεια για την βελτίωση των ελληνογερμανικών σχέσεων και τόνισε ότι κατά τα τελευταία 200 χρόνια η Γερμανία έχει διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στην επιστημονική κατάρτιση πολλών Ελλήνων, ενώ, όπως είπε και οι Γερμανοί έδειχναν πάντα ενδιαφέρον για τις ελληνικές σπουδές. Εξέφρασε ωστόσο τον προβληματισμό του για την δυσάρεστη τροπή που έλαβαν οι διμερείς σχέσεις λόγω της οικονομικής κρίσης και ανέδειξε την ανάγκη η Ευρώπη να ασχοληθεί περισσότερο με την ενσωμάτωση των πολιτών της.
Το έργο του Κέντρου για την Σύγχρονη Ελλάδα θα αναπτυχθεί σε τρεις κατευθύνσεις: στην διοργάνωση συνεδρίων και συζητήσεων, για την παρουσίαση τόσο επιστημονικών ερευνών όσο και θεμάτων της καθημερινότητας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, στην δημιουργία επιστημονικής βάσης για τις ελληνογερμανικές πολιτιστικές ανταλλαγές από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα και στην έκδοση στα γερμανικά Ελλήνων λογοτεχνών και επιστημόνων, μέσω του εκδοτικού Οίκου "Ρωμιοσύνη". Η αρχή θα γίνει με την έκδοση της τριλογίας "Ακυβέρνητες Πολιτείες", του Στρατή Τσίρκα, με πρόλογο του Γιοάχιμ Σαρτόριους. Παράλληλα με αυτές τις βασικές δραστηριότητες, το Κέντρο θα ασχοληθεί και με τη δημιουργία δικτύου συνεργασίας μεταξύ των επιστημονικών και πολιτιστικών κύκλων των δύο χωρών.
Σε ό,τι αφορά τις πρώτες εκδηλώσεις, το CeMoG, με αφορμή την 40ή επέτειο από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, σχεδιάζει ειδική ημερίδα, με την συνεργασία της Deutsche Welle και του Γερμανικού Ιστορικού Μουσείου. Η επόμενη διοργάνωση αφορά "εργαστήρι" το οποίο θα ασχοληθεί με τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα, ενώ στο πλαίσιο των πολιτιστικών ανταλλαγών, θα διοργανωθεί και αφιέρωμα στον συγγραφέα Θανάση Βαλτινό.
Στην εκδήλωση, η υψίφωνος Νιόβη Κλαυδιανού, με την συνοδεία του Νταβίντ Σάντος στο πιάνο, παρουσίασε τραγούδια του συνθέτη Γιάννη Κωνσταντινίδη, ο οποίος ήταν γνωστός και με το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
