 |
|
|  |  |  |  Ο Εισαγγελέας Π.Νικολούδης αποκαλύπτει...
Μέχρι και...καλόγριες μετέφεραν λεφτά στο εξωτερικό
Aθήνα
«Η μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό είναι ένα πολύ σπουδαίο ζήτημα. Είναι γνωστή σε όλους η ρήση ?όλοι μαζί τα φάγαμε?. Εγώ δεν ξέρω αν είναι σωστό ή όχι. Μπορώ όμως να σας πω με πολύ μεγάλη πικρία ότι ?όλοι μαζί τα ..φύγαμε?. Ως πολίτη αυτής της χώρας με διακατέχει πολύ μεγάλη θλίψη όταν βλέπω το είδος, το φάσμα, τον αριθμό, το πλήθος των ανθρώπων που έσπευσαν να πάρουν τα λεφτά τους και να τα πάνε στο εξωτερικό. Από πάμπλουτους μέχρι καλόγριες. Γι? αυτό σας λέω ότι οι πολιτικοί δεν είναι οι πιο διεφθαρμένοι», τόνισε στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ο πρόεδρος της Επιτροπής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας, Π. Νικολούδης, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Κατά την ακρόασή του (από κοινού με τον αναπληρωτή πρόεδρο Γ. Παντελή) και την διαδικασία της συζήτησης επί της Εκθέσεως Πεπραγμένων του 2010 της Επιτροπής, δεχόμενος πλήθος ερωτήσεων από τους βουλευτές - μέλη της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, αναφέρθηκε και σε ελέγχους που από το 2010 έχει κάνει σε πολιτικά πρόσωπα (υπουργούς, βουλευτές). Κι ενώ λόγω της αυστηρής αρχής της εμπιστευτικότητας ο κ. Νικολούδης δεν αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε πρόσωπα, τόνισε πως αισθάνεται την ανάγκη «να πει την δική του αλήθεια, ενάντια στις απόψεις πολλών που κάποτε και ανερυθρίαστα πετάνε λίθους για την πολιτική και τους πολιτικούς».
«Σας διαβεβαιώ τεκμηριωμένα ότι το τελικό συμπέρασμα που έβγαλα ελέγχοντας έναν μεγάλο αριθμό πολιτικών είναι ότι οι πολιτικοί δεν είναι η περισσότερο διεφθαρμένη κοινωνική ομάδα σε αυτή τη χώρα. Για τους πολιτικούς γίνεται και αναστροφή του βάρους της απόδειξης των πηγών των χρημάτων τους και στερούνται της βουλευτικής ιδιότητας και των πολιτικών δικαιωμάτων τους. Η συγκριτική αξιολόγηση των ευρημάτων μου, ελέγχοντας τους πολιτικούς κι άλλες κοινωνικές ομάδες, μου δίνει την δυνατότητα να το λέω. Γιατί υπάρχουν άλλες ομάδες που δεν δίνουν λόγο πουθενά και κανένα έλεγχο δεν επιδέχονται παρ' ότι και σε εξωχώριες εταιρείες συμμετέχουν και το βάρος της απόδειξης δεν οφείλουν».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
