Ολοένα και περισσότεροι είναι οι νέοι από όλη την Ελλάδα που ενδιαφέρονται να ενταχθούν στο δυναμικό καλλιέργειας μεταξιού στη χώρα μας, αφού η εκτροφή μεταξοσκώληκα μπορεί να ένας “δρόμος” με υψηλές απαιτήσεις, ωστόσο μέσω της οικονομικής κρίσης μοιάζει... όαση, για όσους επιθυμούν ένα καλό εισόδημα ως και 7.000 ευρώ μέσα σε δύο μήνες.
“Μάλιστα το οικονομικό όφελος γι αυτόν που θα ασχοληθεί με το μετάξι μπορεί να ξεπεράσει και τα 15.000 ευρώ, εφόσον γίνει η απαραίτητη οργάνωση και καλλιεργηθούν 20 κουτιά με σπόρο μεταξοσκώληκα”, όπως τόνισε ο 50χρονος σήμερα Νίκος Μπουρουλίτης, που ασχολείται με την καλλιέργεια μεταξιού από εννέα χρονών, με δεδομένο ότι η εκτροφή μεταξοσκώληκα είναι υπόθεση οικογενειακή “εδώ και πάρα πολλές γενεές”.
Το μετάξι είναι τόσο έντονα στο DNA της οικογένειας Μπουρουλίτη, που ακόμα και σήμερα συνεχίζεται η παράδοση, με τα δύο του παιδιά, αλλά και τα εγγόνια του να “νοιώθουν την ίδια αγάπη και αφοσίωση στον μεταξοσκώληκα”. Εξαγωγές προϊόντων γίνονται από την επιχείρηση "Μεταξωτά Σουφλίου Μπουρουλίτη" σε Ευρώπη, Γαλλία, Τουρκία και ΗΠΑ και μπορεί οι ποσότητες να μην επαρκούν για τις ανάγκες ενός καταστήματος "ωστόσο το ελληνικό μετάξι είναι το πιο ποιοτικό και οι περισσότεροι επειδή το γνωρίζουν προσπαθούν να εξασφαλίσουν έστω και μερικά από τα εκλεκτά κομμάτια μας".
Σύμφωνα με τον κ. Μπουρουλίτη, σήμερα στη χώρα μας δραστηριοποιούνται περισσότεροι από 50 καλλιεργητές μεταξιού και όπως μας αποκάλυψε “πολύ συχνά χτυπά το τηλέφωνο και νέοι άνθρωποι μας ζητούν ενημέρωση, πληροφορίες, αλλά και κατάρτιση προκειμένου να ασχοληθούν με την εκτροφή μεταξοσκωλήκων”.
Επισημαίνεται ότι τα “Μεταξωτά Σουφλίου Μπουρουλίτη” διατηρούν δύο γενιές τώρα Λαογραφικό Μουσείο με την ονομασία “Γνάφαλα” που με μεράκι μαζεύονται και συντηρούνται αντικείμενα που κρατάνε ζωντανή την παράδοση του τόπου. “Με κίνητρο την αγάπη για το Σουφλί και την ιστορία του, δημιουργήσαμε «Γνάφαλα», όπου εκθέτουμε μια αξιόλογη συλλογή παλιών αντικειμένων, που διατηρούν στο πέρασμα του χρόνου εικόνες που έφυγαν για πάντα”, υπογράμμισε ο κ. Μπουρουλίτης.
Συμπλήρωσε δε ότι κατά καιρούς διοργανώνονται σεμινάρια με διάφορα θέματα σχετικά με το κουκούλι, το μεταξοσκώληκα και το μετάξι γενικά, ενώ η επιχείρηση διατηρεί καταστήματα σε Σουφλί και Χανιά”.
Τι πρέπει να ξέρουν όσοι θέλουν να ασχοληθούν με τους μεταξοσκώληκες
Όσοι, λοιπόν, θέλουν να ασχοληθούν με τους μεταξοσκώληκες θα πρέπει να εκφράσουν το ενδιαφέρον τους στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και να δηλώσουν ότι έχουν χώρο για την εκτροφή και ότι διαθέτουν και μουριές, δηλαδή την απαραίτητη τροφή για τον μεταξοσκώληκα.
Τον σπόρο προμηθεύονται οι παραγωγοί- εκτροφείς από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο αγοράζει τον σπόρο -ύστερα από διαγωνισμό- από το Πανεπιστήμιο της Προύσας στην Τουρκία και το Πανεπιστήμιο της Βουλγαρίας και από εκεί έρχεται, σφραγίζεται και μοιράζεται στους παραγωγούς που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον.
Κάθε σφραγισμένο κουτί που παίρνει ο παραγωγός είναι βάρους 16 γραμμαρίων, από το οποίο θα εκκολαφθούν σχεδόν 20.000 μεταξοσκώληκες. Κάθε κουτί κοστίζει 125-130 ευρώ και η αγορά του επιδοτείται από την ΕΕ, με την προϋπόθεση ότι θα βγάλει συγκεκριμένα κιλά κουκουλιού. Τα 16 γραμμάρια σπόρου δίνουν 40-60 κιλά κουκουλιού, ανάλογα βέβαια με πόσο καλοταϊσμένα είναι τα σκουλήκια. Κάθε κουκούλι δίνει 1.000 με 2.000 μέτρα κλωστή.
Ο νεαρός μεταξοσκώληκας από τη στιγμή που θα εκκολαφτεί μέχρι τη στιγμή που θα πλέξει το κουκούλι (τη φούσκα) περνά από πέντε διαφορετικά στάδια που ονομάζονται «ηλικίες» και διαχωρίζονται μεταξύ τους από ένα ενδιάμεσο στάδιο που λέγεται «ύπνος». Συνολικά, δηλαδή, ο μεταξοσκώληκας περνά πέντε ηλικίες και τέσσερις ύπνους. Τρέφεται αποκλειστικά με νωπά φύλλα μουριάς και κατά την εκτροφή, που διαρκεί συνολικά περίπου 40 ημέρες, οι μεταξοσκώληκες τοποθετούνται πάνω σε ξύλινα κρεβάτια, τις λεγόμενες κρεβάτες.
Σημειώνεται ότι η παραγωγή μεταξιού στην Ελλάδα είναι ελλειμματική. Η σηροτροφία μπορεί να αποδώσει σε διάστημα μόλις 45 ημερών, ένα αρκετά ικανοποιητικό εισόδημα νωρίς το καλοκαίρι που ο αγρότης δεν έχει άλλα έσοδα, ενώ μπορεί να αποτελεί συμπληρωματικό εισόδημα και για άλλες τάξεις εργαζομένων.
