Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πρεσβευτές της Ελλάδας οι ομογενείς δάσκαλοι που διδάσκουν ελληνικά στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης



Θεσσαλονίκη

 Αποτελούν πρεσβευτές και εκπροσώπους της Ελλάδας και του πολιτισμού της στις χώρες όπου ζουν και δηλώνουν περήφανοι για την ελληνική τους καταγωγή. Οι 60 ομογενείς δάσκαλοι της ελληνικής γλώσσας από την Αρμενία, τη Ρωσία, την Ουκρανία, το Καζακστάν και τη Γεωργία, βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη όπου συμμετέχουν στο πρόγραμμα επιμόρφωσης που υλοποιούν η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού (ΓΓΑΕ) και το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Το πρόγραμμα έχει πιλοτικό χαρακτήρα και αντικείμενο του είναι η μεθοδολογία για τη διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης η ξένης γλώσσας.

   "Θα γυρίσουμε στην Ουκρανία με καινούργιες γνώσεις, με νέες εμπειρίες τις οποίες θα χρησιμοποιήσουμε στη δουλειά μας στην πράξη", υπογράμμισε η Βικτώρια Πομαζάν, η οποία διδάσκει ελληνικά στη Μαριούπολη.

   Η κ. Πομαζάν φροντίζει να επισκέπτεται την Ελλάδα κάθε καλοκαίρι. "Εμείς οι Έλληνες της Ουκρανίας θεωρούμε την Ελλάδα ως δεύτερη πατρίδα μας. Όταν για κάποιο λόγο δεν μπορείς να πας στην Ελλάδα νιώθεις ότι σου λείπει κάτι σημαντικό", σημείωσε.

   Σε ότι αφορά την κατάσταση στην Ουκρανία, σημείωσε ότι στη Μαριούπολη επικρατεί ηρεμία, ωστόσο στο Ντόνετσκ "είναι πολύ τρομερά τα πράγματα".

   Ελληνική γλώσσα στην Αγία Πετρούπολη, στη Ρωσία διδάσκει η Ελισάβετ Πελιβανίδου, ενώ μεταξύ των μαθητών της είναι και 20 Ρώσοι, οι οποίοι αγαπάνε την Ελλάδα και τον πολιτισμό της.

   "Οι μαθητές μας μπορούν να πάρουν γνώση μόνο από εμάς, επειδή εμείς είμαστε οι εκπρόσωποι της Ελλάδας στη Ρωσία και ελπίζω αυτό το πρόγραμμα θα μας βοηθήσει πολύ", σημείωσε.

   Προσπαθεί να έρχεται στην Ελλάδα 2-3 φορές το χρόνο για να δει και τους συγγενείς της, στη Θεσσαλονίκη. "Είμαι Πόντια και θεωρώ ότι η Ελλάδα είναι πατρίδα μου, παρόλο που γεννήθηκα στη Ρωσία και η Ρωσία βέβαια είναι πατρίδα μου. Μέσα μου είμαι Ελληνίδα", επισήμανε.

   Στο πανεπιστήμιο στην πρωτεύουσα της χώρας, στο Ερεβάν, 160 Αρμένιοι επέλεξαν να μάθουν ελληνικά. Όπως ανέφερε η καθηγήτρια τους, Μαρίνα Γεωργιάδη, πολλοί Αρμένιοι θέλουνε να μάθουν ελληνικά, επειδή αγαπάνε την Ελλάδα, τον ελληνικό πολιτισμό, ενώ όλοι σχεδόν γνωρίζουν για την αρχαία Ελλάδα. Χαρακτήρισε καταπληκτικό το επιμορφωτικό πρόγραμμα, τονίζοντας ότι "είναι αυτό που χρειαζόμαστε οι εκπαιδευτικοί της διασποράς".

   Από τα τρία της χρόνια η Ναταλία Ποπουλίδη, από το Καζακστάν, δήλωσε ότι είναι Ελληνίδα. "Αγαπώ την Ελλάδα, μου αρέσει πολύ να είμαι εδώ. Είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα", τόνισε η κ. Ποπουλίδη, η οποία διδάσκει ελληνικά στο κυριακάτικο σχολείο.

   Κάθε χρόνο επισκέπτεται την Ελλάδα ο Στάυρος Παραστατόφ από τη Ρωσία. "Θέλω να καλυτερεύσει η κατάσταση στην Ελλάδα που έχει κρίση, δεν θέλω να ξοδέψω αλλού τα λεφτά μου. Θέλω να ξοδέψω τα λεφτά μου στην Ελλάδα και πάντα κάθε χρόνο έρχομαι εδώ με όλη την οικογένεια μου", υπογράμμισε.

   Η ερευνήτρια στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, Μαρία Δημητρακοπούλου επισήμανε ότι στόχος του προγράμματος είναι η ενίσχυση της γλωσσικής και διδακτικής επίγνωσης, ενώ η επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών, Σταυρούλα Μαυρογένη, υπογράμμισε ότι συμβάλει στη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού.

   Την ανάγκη στήριξης των συνολικά 250 ομογενών δασκάλων ελληνικής γλώσσας στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης επισήμανε η προϊσταμένη της ΓΓΑΕ Εύα Παπαδάτου, προσθέτοντας ότι ουσιαστικά εργάζονται εθελοντικά μια και η επιδότηση της Γραμματείας είναι μικρή, ενώ καλύπτουν και τα κενά που προκύπτουν από τη μείωση των αποσπασμένων από το υπουργείο Παιδείας εκπαιδευτικών .



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία