Έγινε η "μαμά" τριών μικρών αρκούδων, σφίγγοντας στην αγκαλιά της και ταΐζοντας με το μπιμπερό τα ζωάκια που θύμιζαν αγαπημένα, μαλακά παιχνίδια! Η Μελίνα Αυγερινού, μαζί με τον Κώστα Στεφανίδη, είναι οι μοναδικοί άνθρωποι του Αρκτούρου που έρχονται σε επαφή με τα νεαρά αρκουδάκια, τα οποία περιθάλπει η οργάνωση, και τα μεγαλώνουν μέχρι να είναι έτοιμα να απελευθερωθούν στη φύση.

   "Είναι μοναδική εμπειρία" λέει  η κ. Αυγερινού, περιγράφοντας την επαφή της με τα όμορφα αυτά ζωάκια, τα οποία, τουλάχιστον για τους πρώτους 2-3 μήνες, βλέπουν τους φροντιστές τους ως γονείς! Μέχρι στιγμής έχουν βοηθήσει στο μεγάλωμα τριών ζώων, του Νικήτα και του Μικρού Τζον, που έχουν ήδη επανενταχθεί στη φύση, αλλά και της Ζωής, που φιλοξενείται ακόμα στο καταφύγιο και αναμένεται να απελευθερωθεί τον Ιανουάριο προκειμένου να βυθισθεί στον χειμέριο ύπνο. Ένα τέταρτο αρκουδάκι, δυστυχώς, δεν τα κατάφερε, αφού όπως εξηγεί η κ. Αυγερινού, είχε μεταφερθεί τραυματισμένο και εξαιρετικά αδύναμο και δεν μπορούσε να τραφεί κανονικά.

   "Βέβαια", όπως συμπληρώνει, "το κάθε αρκουδάκι έχει διαφορετική συμπεριφορά, με το θηλυκό να δείχνει έντονα σημάδια ανεξαρτητοποίησης σε αντίθεση με τα αρσενικά".

   "Η Ζωή δεν ήθελε επαφή με τους ανθρώπους και έμαθε γρήγορα να τρώει, ενώ τα αρσενικά, αν και τα αποθαρρύναμε, αποζητούσαν την επαφή" λέει η κ. Αυγερινού, προσθέτοντας ότι η φροντίδα στα αρκουδάκια γίνεται όπως και στους ανθρώπους.

   "Σαν τα μωρά λοιπόν, τα ταΐζουμε γάλα ανά δίωρο και μετά περνάμε στη στερεά τροφή και στις φρουτόκρεμες! Στη συνέχεια, κρύβουμε σε διάφορα μέρη την τροφή προκειμένου να μπουν τα ίδια στη διαδικασία να τη βρουν. Προσπαθούμε να ακολουθούμε τη φύση τους, όπως μεγαλώνουν δηλαδή με τη μητέρα τους, η οποία τα ταΐζει, τα κοινωνικοποιεί και τα απομακρύνει από κοντά της όταν είναι έτοιμα".

   Άλλωστε, πάγια θέση του Αρκτούρου αποτελεί ότι τα άγρια ζώα δεν πρέπει να ζουν σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Με αυτό ως γνώμονα, υπάρχει πολύμηνο πρόγραμμα ανατροφής και εκπαίδευσης των νεαρών ζώων ώστε να είναι έτοιμα να επιβιώσουν μόνα τους ελεύθερα στη φύση και μέχρι τότε ζουν σε έναν ειδικό χώρο επανένταξης, ένα περιφραγμένο φυσικό δάσος έκτασης 10 στρεμμάτων. Η καθημερινή φροντίδα των μικρών ζώων γίνεται αποκλειστικά από τους δύο φροντιστές προκειμένου να εξασφαλιστεί η υγεία τους, αλλά και η μικρότερη δυνατή εξοικείωση της με ανθρώπους.

   "Είναι, βέβαια, δύσκολο να τα αποχωριστούμε αλλά στόχος μας είναι να καταφέρουν να ανεξαρτητοποιηθούν και να ζήσουν ελεύθερα στη φύση. Είμαστε πολύ περήφανοι για τον Νικήτα και τον Μικρό Τζον, που, από ό,τι γνωρίζουμε, ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον και χωρίστηκαν λίγο καιρό μετά την επανένταξη. Βέβαια, παρατηρήσαμε το σπάνιο για το είδος τους γεγονός, ότι συναντήθηκαν και κοιμήθηκαν μαζί τον περασμένο χειμώνα, σε μια κοινή φωλιά" αναφέρει η κ. Αυγερινού.

   Όσο για το αν υπάρχει η πιθανότητα τα ζώα να τους αναγνωρίσουν αν τους ξαναδούν, είναι κατηγορηματική:

   "Το αποκλείω, αλλά δεν με στεναχωρεί. Ας είναι καλά εκεί που είναι και μακάρι να μην έχουν ξανά επαφή με ανθρώπους...".