|
| | | |
Βραβεία Οδυσσέας
7ο ετήσιο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Λονδίνου
Λονδίνο - (Ανταπόκριση Ισαάκ Καριπίδης)
Περισσότερες από 70 ταινίες και 20 σενάρια παρουσιάστηκαν φέτος στο ετήσιο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Λονδίνου οι οποίες συναγωνίστηκαν μεταξύ τους για τα Βραβεία Οδυσσέας.
«Είναι σπουδαίο να διαπιστώνει κανείς την πρόοδο της ελληνικής κινηματογραφίας τα τελευταία χρόνια. Το φετινό φεστιβάλ αποδεικνύει το υψηλό επίπεδο των Ελλήνων δημιουργών τόσο καλλιτεχνικά, όσο και τεχνικά», δήλωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής, ο σκηνοθέτης Χρήστος Προσύλης. Ενώ όπως τόνισε «μέσα από το Φεστιβάλ φάνηκε και το μεγάλο ενδιαφέρον των ξένων δημιουργών για την Ελλάδα. Κρίνοντάς το, ως ένα από τα πιο πετυχημένα των τελευταίων ετών, δεν μπορούμε παρά να πούμε ότι πραγματικά όλες αυτές τις μέρες παρουσιάστηκε ένα πιο αισιόδοξο, πιο φωτεινό πρόσωπο της Ελλάδας στο εξωτερικό».
Η αλήθεια είναι πως για 7η συνεχόμενη χρονιά ήταν αξιοσημείωτο το υψηλό επίπεδο των συμμετοχών, και η αξιοζήλευτη προσπάθεια που κάνει η ελληνική κινηματογραφία να είναι δημιουργική και ανταγωνιστική στο διεθνές περιβάλλον. «Το φεστιβάλ, όπως πάντα ανεξάρτητο, εναλλακτικό, προοδευτικό και δημιουργικό, στηρίζει αυτό ακριβώς το θετικό πρόσωπο της Ελλάδας στο εξωτερικό και δεν ξεχνά το στόχο του: να είναι το διεθνές σημείο συνάντησης για το σύγχρονο ελληνικό φιλμ από όλο τον κόσμο», είπε ο κ. Προσύλης.
Όπως όμως υπογράμμισε «οι δυσκολίες είναι πολλές, τόσο για τους δημιουργούς, όσο και για μας. Χρειάζεται υποστήριξη η ελληνική κινηματογραφία, τόσο σε επίπεδο παραγωγής, όσο και σε επίπεδο υποδομών, τεχνογνωσίας, διανομής και προώθησης. Μιλώντας για το δικό μας φεστιβάλ, που δίνει πραγματικά μάχη μέσα στο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον του Λονδίνου, προσδοκούμε πραγματικά σε μια ουσιαστική υποστήριξη από την πολιτεία, αλλά και από τον επιχειρηματικό κόσμο. Έχουμε πάρα πολλές δυνατότητες, τεχνογνωσία και προοπτικές εξέλιξης. Είμαστε όπως πάντα αισιόδοξοι, και σίγουροι για μια δημιουργική και πετυχημένη ανοδική πορεία», τόνισε ο κ. Προσύλης.
Το Φεστιβάλ ξεκίνησε στις 6 Οκτωβρίου και ολοκληρώθηκε στις 18 σε μια λαμπρή τελετή στο Θέατρο Τέχνης του Λονδίνου, όπου απονεμήθηκαν τα Βραβεία Οδυσσέας. Παρών ο πρέσβης της Ελλάδας στη Μ. Βρετανία Κωνσταντίνος Μπίκας, ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Πρεσβείας Γιώργος Δαρδαβίλλας, ο πρόξενος Σωτήρης Δεμέστιχας, αλλά και σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, παραγωγοί από την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Μ. Βρετανία, τις Η.Π.Α και φυσικά φίλοι του Φεστιβάλ και πλήθος κόσμου.
Την εκδήλωση παρουσίασε ο δημοσιογράφος Θανάσης Γκαβός, ενώ η τελετή συνοδεύτηκε από σύντομες θεατρικές παραστάσεις , που περιλάμβαναν αγαπημένες μελωδίες, σκηνικές δράσεις και αποσπάσματα από το έργο «Περί Ψυχής» του Αριστοτέλη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|