Η Κίνα, που βρίσκεται ήδη στο επίκεντρο του παγκόσμιου εμπορίου, σχεδιάζει τεράστιας κλίμακας επενδύσεις για να αναβιώσει χερσαίες διαδρομές για τη διασύνδεσή της με την Ευρώπη και να αναπτύξει ναυτιλιακές διασυνδέσεις, ώστε να επεκτείνει το εμπόριό της και να αποκτήσει μεγαλύτερο βάρος στο διεθνές σύστημα μεταφορών που κυριαρχείται από ευρωπαϊκές ναυτιλιακές εταιρείες. Ο Πρόεδρος της Κίνας Σι Τζίνπινγκ ανέπτυξε το όραμά του τον Σεπτέμβριο του 2013 κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Καζακστάν και πρόσφατα  εξήγγειλε τη δημιουργία ενός «Ταμείου για τον Δρόμο του Μεταξιού» με αρχικό ποσό ύψους 40 δισ. δολαρίων, το οποίο θα επενδύσει σε υποδομές και στη βιομηχανική και χρηματοπιστωτική συνεργασία, με στόχο να «σπάσει τη δυσκολία διασυνδέσεων» στην Ασία.

Ο σύγχρονος δρόμος του μεταξιού θα ξεκινά από τον σιδηροδρομικό σταθμό της κινεζικής πόλης Τσονγκ- κινγκ που έχει πληθυσμό 30 εκατομμυρίων και όπου έχουν εργοστάσια εταιρείες, όπως η Hewlett Packard και η Apple. Το 2011 υπήρξε η πρώτη απευθείας σιδηροδρομική σύνδεση από την κινεζική πόλη προς το Ντούισμπουργκ της Γερμανίας. Σύμφωνα με χάρτη που δημοσίευσε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua, προβλέπονται δύο διαδρομές για το εμπόριο: Μία ηπειρωτική διαδρομή που θα περνά μέσα από το Καζακστάν, το Κιργιστάν και το Ιράν με προορισμό τη Βιέννη και μία θαλάσσια διαδρομή από τα κινεζικά λιμάνια προς το λιμάνι της βελγικής Αντβέρπ. Η θαλάσσια διαδρομή θα συνδέει τα κινεζικά λιμάνια του Φουτζού και του Γκουάνγκτζου με λιμάνια στην Ινδονησία, τη Σρι Λάνκα, την Κένυα και την Ελλάδα.

Λίγες λεπτομέρειες είναι γνωστές, αλλά το Xinhua ανέφερε ότι το σχέδιο θα επικεντρωθεί στην οικονομική ζώνη του δρόμου του μεταξιού της Κίνας και στην πρωτοβουλία για τον ναυτιλιακό δρόμο του μεταξιού του 21ου αιώνα, με την κατασκευή δρόμων, σιδηροδρόμων, λιμανιών και αεροδρομίων κατά μήκος της κεντρικής και νότιας Ασίας. Πηγή προβληματισμού μπορεί να αποτελέσει το ενδεχόμενο να δημιουργηθούν προβλήματα και αναστάτωση στη νότια κινεζική θάλασσα, όπου η Κίνα βρίσκεται σε διαμάχη με αρκετές χώρες για τα εδαφικά της δικαιώματα. Μία άλλη πηγή προβληματισμού είναι ότι οι μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες μεταφοράς εμπορευμάτων είναι ευρωπαϊκές.

Σύμφωνα με υπολογισμούς του πρακτορείου Ρόιτερς, κρατικές κινεζικές εταιρείες έχουν επενδύσει ήδη τουλάχιστον 5 δισ. δολάρια σε υποδομές μεταφορών την περασμένη 10ετία κατά μήκος διαδρομών που διασχίζουν την κεντρική Ασία και φθάνουν κοντά στη Σρι Λάνκα και την Ερυθρά Θάλασσα. Εταιρείες, όπως η China Merchants Holdings, η China Railway Construction, η Cosco Pasific και η China Communications Construction έχουν κατασκευάσει ή διαχειρίζονται περίπου 10 λιμάνια και έχουν κάνει επενδύσεις σε τουλάχιστον πέντε σιδηροδρομικά προγράμματα στο Κιργιστάν, την Κένυα και αλλού. Η σιδηροδρομική γραμμή από το Τσονγκ- κινγκ στο Ντούισμπουργκ και από άλλες κινεζικές πόλεις προς την Ευρώπη είναι ζημιογόνες και επιδοτούνται από τις περιφερειακές κυβερνήσεις στην Κίνα για να ενισχύσουν τη ζήτηση, σύμφωνα με Κινέζους αξιωματούχους των σιδηροδρόμων. Αλλά ούτε το κόστος ούτε οι πολιτικοί κίνδυνοι κάποιων διαδρομών φαίνεται να είναι σημαντικοί για τις εμπλεκόμενες κινεζικές εταιρείες.