Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΗΠΑ - Χριστουγεννιάτικη διανομή τροφίμων στην Ελλάδα από το ελληνοαμερικανικό Ίδρυμα Ελληνικής Συμπαράστασης



Νέα Υόρκη - (Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)

Η καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη διανομή τροφίμων, σε οργανισμούς και οικογένειες στην Ελλάδα, από το ελληνοαμερικανικό Ίδρυμα Ελληνικής Συμπαράστασης (Hellenic Relief Foundation), πραγματοποιήθηκε και φέτος. Μοιράσθηκαν συνολικά 647 δέματα που περιλάμβαναν γαλοπούλες και τρόφιμα για το γιορτινό τραπέζι.

Ο Στέλιος Τακετζής, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος, ανέφερε ότι:« Στην Αθήνα μοιράσθηκαν 344 δέματα σε οικογένειες, 103 σε οργανισμούς (όπως Χωριά SOS, Μερόπειο Γηροκομείο, Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο, κ.α.) και 200 στην Κέρκυρα».

Όπως σημείωσε, τα χρήματα για τη διανομή στη Αθήνα συγκεντρώθηκαν από τη συναυλία του ομογενούς τραγουδιστή Γρηγόρη Μανινάκη, που έγινε στις 13 Δεκεμβρίου, με πρωτοβουλία της ενορίας Αγίων Νικολάου, Κωνσταντίνου και Ελένης, στο Νιου Τζέρσεϊ. Τα χρήματα για τη διανομή στην Κέρκυρα συγκεντρώθηκαν από τον Πανκερκυραϊκό Σύλλογο και είναι μέρος από τα έσοδα της λαχειοφόρου αγοράς του συλλόγου στον πρόσφατο χορό του, δωρεές και προσφορές μελών του, προσφορές άλλων ομογενών, καθώς επίσης και από το σύλλογο Μαθράκι και το σύλλογο Ερείκουσα της Κέρκυρας.

Οι διανομές έγιναν στις 20 και 22 Δεκεμβρίου στην Αθήνα και στις 23 Δεκεμβρίου στη Κέρκυρα. Η διανομή στην Αθήνα ενισχύθηκε και με προϊόντα που δώρισαν εταιρείες τροφίμων στην Ελλάδα.

Ο κ. Τακετζής επεσήμανε, επίσης, ότι «....έξη μόλις μέρες μεσολάβησαν από την ημέρα της συναυλίας στο Νιου Τζέρσεϊ ως την παράδοση στην Ελλάδα. Σε αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα, εστάλησαν τα χρήματα στις εταιρείες τροφοδοσίας, παραλήφθηκαν οι γαλοπούλες και τα υπόλοιπα τρόφιμα, μοιράσθηκαν σε πακέτα και παραδόθηκαν σε οικογένειες και οργανισμούς που έχουν ανάγκη. Αυτό δείχνει ότι οι εθελοντές του Ιδρύματος στην Νέα Υόρκη και την Ελλάδα έχουν θεσπίσει ένα μηχανισμό που κινείται γρήγορα και αποτελεσματικά. Εκ μέρους όλων, που χάρη στην ευαισθησία των ομογενών θα περάσουν τις γιορτές με αξιοπρέπεια, ευχαριστούμε όσους υποστήριξαν και συνεχίζουν να υποστηρίζουν αυτή την προσπάθεια».

Το Ίδρυμα Ελληνικής Συμπαράστασης ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2012 με σκοπό να βοηθήσει αναξιοπαθούντες στην Ελλάδα, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Όπως δήλωσε ο κ. Τακετζής, «μέχρι σήμερα, έχουν αποσταλεί σε οργανισμούς και οικογένειες στην Ελλάδα 225.000 δολάρια και έχουν διανεμηθεί περίπου 240 τόνοι τροφίμων». 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία