Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Νεοελληνική γραμματική στα γερμανικά από τη σύμπραξη ενός Έλληνα καθηγητή κι ενός Γερμανού συναδέλφου του



Τρίκαλα - (Ανταπόκριση Απόστολος Ζώης)

  Μια νεοελληνική γραμματική στα γερμανικά συνέγραψαν και κυκλοφόρησαν ο συνταξιούχος καθηγητής της αγγλικής και της ελληνικής φιλολογίας Βασίλης Μηλίτσης και ο Γερμανός καθηγητής Wolfgang Reumuth.

   "Η ιδέα προέκυψε το 2002, όταν γνώρισα τον Wolfgang Reumuth, συνάδελφό μου, Γερμανό καθηγητή στο λύκειο Μάνχαϊμ, όπου δίδασκα σε παιδιά ομογενών με απόσπαση από το υπουργείο" εξηγεί  ο κ. Μηλίτσης.

   Ο ίδιος δίδασκε στον Γερμανό συνάδελφό του την ελληνική γλώσσα κι εκείνος τού μάθαινε γερμανικά και όταν η αμοιβαία αυτή γλωσσική εκμάθηση έφτασε σε καλό επίπεδο, οι δυο τους πήραν την απόφαση να γράψουν τη γραμματική αυτή, την οποία και ολοκλήρωσαν επιτυχώς ύστερα από πολυετή συνεργασία.

   Ο Wolfgang Reumuth είχε σχετική πείρα συγγραφής γραμματικής και άλλων γλωσσών, όπως της ιταλικής, ισπανικής και πορτογαλικής.

   "Εργαζόμασταν ανελλιπώς μέχρι το 2005, αλλά έπρεπε να γίνει μια τελική επιμέλεια. Εκείνη τη χρονιά έληξε και η απόσπασή μου στη Γερμανία και έπρεπε να επιστρέψω στην Ελλάδα. Ο εκδότης, τότε, «παρακάλεσε εγγράφως το υπουργείο να μού παρατείνει την απόσπαση, αλλά ούτε ο ίδιος ούτε εμείς πήραμε απάντηση και, με την επιστροφή μου στην Ελλάδα, συνεχίσαμε τη συγγραφή διαμέσου ηλεκτρονικής αλληλογραφίας" σημειώνει ο κ. Μηλίτσης.

   Βιβλιογραφικά, οι δυο καθηγητές βασίστηκαν στο έργο του Μ. Τριανταφυλλίδηκαι στο βιβλίο του Peter Mackridge "The Modern Greek Language" (1985).

    Η έκδοση απευθύνεται κυρίως σε Γερμανούς που θέλουν να μάθουν ελληνικά ή που έχουν μια γνώση της ελληνικής και θέλουν να τη βελτιώσουν.

   Ο κ. Μηλίτσης επισημαίνει ότι υπάρχουν κι άλλες γραμματικές της ελληνικής γλώσσας στα γερμανικά, "αλλά σε τέτοια μορφή και με τόσες λεπτομέρειες δεν νομίζουμε ότι έχει υπάρξει προηγούμενο", σημειώνει.

   Στο ερώτημα πώς την αντιμετώπισαν οι Γερμανοί και αν θα υπάρξει συνέχεια και για άλλη συγγραφική δουλειά προς την ίδια κατεύθυνση, ο κ. Μηλίτσης είπε ότι από τον Οκτώβριο που εκδόθηκε μέχρι τώρα το βιβλίο, έχει πουληθεί ένας σημαντικός αριθμός από αντίτυπα.

   Εξέφρασε δε, την ελπίδα πως θα υπάρξει κι άλλη συγγραφική προσπάθεια, ιδίως, όπως τόνισε, ένα βιβλίο ασκήσεων.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία