Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ετοιμάζονται να «ταξιδέψουν» τα ελληνικά ακτινίδια



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Ελενα Αλεξιάδου)

Αισιόδοξοι ότι εντός του τρέχοντος μήνα θα κλείσουν τις πρώτες συμφωνίες τους για την εξαγωγή ακτινιδίων σε χώρες, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, εμφανίζονται οι Βορειοελλαδίτες παραγωγοί, οι οποίοι μετά το ρώσικο εμπάργκο ανέλαβαν δράση προσέγγισης νέων αγορών.
   Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Κοινοπραξίας Συνεταιρισμών Ομάδων Παραγωγών Ημαθίας Χρήστος Γιαννακάκης, ο οποίος εξελέγη πρόσφατα και μέλος στο Δ.Σ. της ΠΑΣΕΓΕΣ, "τέλος Δεκεμβρίου έληξαν τα συμβόλαια που είχαν Ιταλοί παραγωγοί με εκπροσώπους μεγάλων αλυσίδων σούπερ-μάρκετ στη Σαουδική Αραβία και έτσι αναμένουμε ότι σύντομα θα ξεκινήσει η συνεργασία τους με τους Έλληνες παραγωγούς".

   Η αισιοδοξία των Ελλήνων παραγωγών πηγάζει, σύμφωνα με τον κ. Γιαννακάκη, από την πολύ καλή επαφή που είχαν οι δύο πλευρές κατά τη διάρκεια της συμμετοχής Ελλήνων παραγωγών σε έκθεση τροφίμων στη Σαουδική Αραβία, τον περασμένο Νοέμβριο, οπότε και τέθηκαν στέρεες βάσεις για τη μελλοντική εμπορική συνεργασία.

   Σχετικά με την παρουσία των Ελλήνων παραγωγών στις αγορές των σκανδιναβικών χωρών (Δανία, Σουηδία, Φινλανδία) αλλά και της Ουγγαρίας, ο κ. Γιαννακάκης σημείωσε ότι από αρχές Σεπτεμβρίου υλοποιείται ένα κοινοτικό πρόγραμμα προώθησης των ελληνικών ακτινιδίων και πορτοκαλιών στα παραπάνω κράτη, το οποίο είναι ύψους 4,3 εκατ. ευρώ και θα κορυφωθεί το καλοκαίρι.

   Πλέον, όπως επεσήμανε ο πρόεδρος της Κοινοπραξίας Συνεταιρισμών Ομάδων Παραγωγών Ημαθίας, οι Έλληνες παραγωγοί έχουν αποδεχθεί "για τα καλά" ότι η ρωσική αγορά έχει χαθεί, ωστόσο "δεν υπάρχουν περιθώρια μεμψιμοιρίας".

   Και παρά το γεγονός ότι "δεν είναι εύκολο ούτε να αντικατασταθεί η τεράστια αγορά των 140 εκατ. ανθρώπων της Ρωσίας, ούτε και να χτιστεί εν μία νυκτί ένα εξαγωγικό δίκτυο", οι Έλληνες παραγωγοί, όπως υπογράμμισε ο κ. Γιαννακάκης, δεν κάθονται με "σταυρωμένα χέρια" και αναζητούν διαρκώς νέους εξαγωγικούς προσανατολισμούς για τα προϊόντα τους.

   Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες, όπως είπε, ώστε, έστω και προσωρινά, να αρθούν οι μεγάλοι δασμοί της Τουρκίας για τα αγροτικά προϊόντα της ΕΕ.

   "Το κενό που θα δημιουργηθεί στην εγχώρια αγορά της Τουρκίας λόγω του μεγάλου αριθμού εξαγωγών που θα γίνουν και γίνονται προς τη ρώσικη αγορά μπορούν να καλύψουν και οι Έλληνες παραγωγοί" σημείωσε ο κ. Γιαννακάκης.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία