Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




 Διαφωνία Γερμανών οικονομολόγων για ενδεχόμενο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους



Βερολίνο - (Ανταπόκριση Φαίη Καραβίτη)

«Κούρεμα» του ελληνικού χρέους ακόμη και κατά 50%, έναντι μεταρρυθμίσεων και διάλογο του Βερολίνου και των Ευρωπαίων εταίρων με τη νέα ελληνική κυβέρνηση, προτείνει ο πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου για την Οικονομική Έρευνα (DIW), Μαρσέλ Φράτσερ. Ο συνάδελφός του, επικεφαλής του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας στην Κολωνία, Μίχαελ Χούτερ έχει διαφορετική άποψη και χαρακτηρίζει ενδεχόμενο «κούρεμα» ως το λάθος μήνυμα για χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Κύπρος.

«Το ελληνικό χρέος συνεχίζει να είναι πολύ υψηλό και καθόλου βιώσιμο. Και το ερώτημα που τίθεται είναι πώς μπορούμε να το επαναφέρουμε σε ένα βιώσιμο επίπεδο. Εδώ συνειδητοποιήσαμε ότι με μια ακόμη επιμήκυνση αποπληρωμής με χαμηλότερα επιτόκια δεν θα καταφέρουμε πολλά. Γι' αυτό θα πρέπει να αναλογιστούμε με ποιον τρόπο θα εξασφαλίσουμε βιωσιμότητα για να μπορέσει το ελληνικό κράτος να λειτουργήσει και πάλι, να κινηθεί. Παράλληλα, σημαντική για τους Ευρωπαίους εταίρους είναι η τήρηση των δεσμεύσεων που ανέλαβε η Ελλάδα και μελλοντικά. Η πρόκληση συνίσταται στην εύρεση ισορροπίας ανάμεσα στα δύο» δηλώνει ο κ. Φράτσερ στην ελληνική υπηρεσία της Deutsche Welle και επισημαίνει ότι, σε αντίθεση με τον Αλέξη Τσίπρα, θεωρεί πως η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων είναι απαραίτητη. Αν οι μεταρρυθμίσεις δεν συνεχιστούν, ο Γερμανός οικονομολόγος προβλέπει ότι η Ελλάδα θα βρεθεί σε πέντε χρόνια και πάλι στο ίδιο σημείο. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι «αν η μεταρρυθμιστική πολιτική δεν συνεχιστεί, η ελληνική κυβέρνηση, ακόμη και υπό τον Αλέξη Τσίπρα, δεν πρόκειται να βρεθεί σε ισχυρή διαπραγματευτική θέση».

Ο κ. Φράτσερ τονίζει ακόμη ότι περιμένει από τη γερμανική και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με τον νέο πρωθυπουργό, ακόμη και αν είναι ο κ. Τσίπρας, να επισημανθούν οι κοινοί στόχοι -η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση- και να υλοποιηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. «Περιμένω από τη γερμανική κυβέρνηση να είναι ανοιχτή σε διάλογο με τη νέα ελληνική κυβέρνηση και την εποικοδομητική στάση όλων των Ευρωπαίων και των Γερμανών» δηλώνει στην DW.

Εξάλλου, ο Μίχαελ Χούτερ, σε συνέντευξή του στη Γερμανική Ραδιοφωνία, δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται «κούρεμα» χρέους και επισήμανε ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε «λάθος μήνυμα», καθώς θα υποτιμούσε τις προσπάθειες άλλων χωρών που αντιμετώπισαν κρίση. Και αυτό μόνο επειδή, όπως τόνισε, στην Ελλάδα, στην περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, θα έχει συμβεί κάτι πολιτικά δυσάρεστο. Σημείωσε δε ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται πλέον σε θέση ισχύος και το κόστος μιας αντιπαράθεσης θα ήταν εξαιρετικά υψηλό για την ελληνική πλευρά.

Ερωτώμενος εάν θεωρεί λογική την ελληνική απαίτηση για επανορθώσεις, με αφορμή την Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα 11 δισεκατομμύρια ευρώ από το κατοχικό αναγκαστικό δάνειο του 1942, ο κ. Χούτερ απάντησε αρνητικά και επισήμανε ότι η Γερμανία πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια στην προσπάθεια για σταθεροποίηση της Ελλάδας. «Αυτή είναι πολύ μεγάλη αλληλεγγύη και δεν είναι ιδιαίτερα δίκαιο μέτρο τώρα, με αμφισβητήσιμα ιστορικά κατασκευάσματα, να προβάλλονται νέες απαιτήσεις» κατέληξε.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία