Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα 85 χρόνια προσφοράς συμπλήρωσαν οι «Θυγατέρες της Πηνελόπης» στις ΗΠΑ



Ουάσιγκτον - (Κείμενο Γ.Χατζηγεωργίου)

  Τα 85 χρόνια προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο συμπλήρωσαν πρόσφατα οι "Θυγατέρες της Πηνελόπης", η γυναικεία οργάνωση της "οικογένειας" της AHEPA.

   Η οργάνωση ιδρύθηκε το 1929 από την Αλεξάνδρα Αποστολίδη, με καταγωγή από την Κέρκυρα, η οποία κάλεσε στο σπίτι της, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, 25 γυναίκες που γνώριζε.

   Σήμερα, οι "Θυγατέρες" είναι μια αξιόλογη οργάνωση με πάνω από 200 τμήματα, σε ΗΠΑ, Καναδά και Ευρώπη, ενώ στόχος της είναι η προώθηση του ελληνισμού, της εκπαίδευσης, της φιλανθρωπίας, της ευθύνης των πολιτών, καθώς και της ατομικής και οικογενειακής υπεροχής.

   "Είμαι περήφανη που μπορώ να πληροφορήσω άλλους για το εκπληκτικό έργο που κάνουμε και να τους διαβεβαιώσω ότι έχω υπάρξει μάρτυρας της διαφοράς που κάνουμε στις κοινότητες μας και συνολικά στην κοινωνία" δήλωσε  η ύπατη πρόεδρος της οργάνωσης Αν-Έλεν Γροσσομανίδης.

   Σημαντικό είναι το έργο των Θυγατέρων της Πηνελόπης για την υπεράσπιση των θυμάτων οικογενειακής βίας. Ο "Οίκος της Πηνελόπης" λειτουργεί από το 1979 στο Μόμπαϊλ της Αλαμπάμα και ήταν το πρώτο καταφύγιο για γυναίκες θύματα κακοποίησης σε αυτή την πολιτεία και το πέμπτο στις ΗΠΑ.

   Το 2013 προσέφερε καταφύγιο σε 400 ενήλικες (άνδρες και γυναίκες) και 489 παιδιά. Έχει προσωπικό πάνω από 40 άτομα και πρόσφερε πάνω από 20.000 γεύματα. Ο προϋπολογισμός του ήταν 1,7 εκατ. δολάρια.

   Ο φορέας, ο οποίος χαρακτηρίζεται "σωτήριος" από τους ωφελούμενους, παρέχει υπηρεσίες που επιτρέπουν στα θύματα να βρουν τον εαυτό τους και να επιστρέψουν σε αυτό που ήταν προτού ξεκινήσει η κακοποίηση.

   Το "Σπίτι της Πηνελόπης", στο Μπρόκτον της Μασσαχουσέτης το διαχειρίζεται η Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση "Health Imperatives" και θεωρείται ένα πρόγραμμα ορόσημο για την πρόληψη και την παρέμβαση κατά της βίας.

   Οι "Θυγατέρες της Πηνελόπης" είναι ο μεγαλύτερος ιδιωτικός υποστηρικτής του φορέα και μαζί με την εθνική στεγαστική επιτροπή της AHEPA πρόσφεραν πάνω από 101.000 δολάρια τα τελευταία έξι χρόνια.

   Αυτή τη χρονιά, το "Σπίτι της Πηνελόπης" παρείχε καταφύγιο σε 70 επιζώντες οικογενειακής βίας και 30 παιδιά, που βρίσκονταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

   Η Αλεξάνδρα Αποστολίδη ήταν η πρώτη μετανάστρια - απόφοιτος πανεπιστημίου και η εκπαίδευση είναι ένας από τους πυλώνες δράσης της οργάνωσης που ίδρυσε. Το Ίδρυμα "Θυγατέρες της Πηνελόπης" ιδρύθηκε το 1983 για να υποστηρίξει τους εκπαιδευτικούς σκοπούς της οργάνωσης, δίνοντας ετησίως υποτροφίες αξίας δεκάδων χιλιάδων δολαρίων, προωθώντας εκπαιδευτικά σεμινάρια και δωρίζοντας παιδικά βιβλία σε βιβλιοθήκες, σχολεία και εκκλησίες μέσω του προγράμματος "Ανοιχτό Βιβλίο".

   Οι "Θυγατέρες της Πηνελόπης" προωθούν την ενημέρωση και την έρευνα για ασθένειες, όπως ο καρκίνος, η θαλασσαιμία, το αλτσχάιμερ, η μυική δυστροφία κ.ά, ενώ ενισχύουν οικονομικά πολλούς ερευνητικούς και φιλανθρωπικούς οργανισμούς, όπως το Κέντρο Καρκίνου Σιλβέστερ του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι, το Ίδρυμα Αλτσχάιμερ, το Αμερικανικό Ίδρυμα Καρδιάς, τα Special Olympics, το Κέντρο Μπάρμπαρα Μπους για τον Αλφαβητισμό, τη UNICEF, το Habitat for Humanity.

   Ακόμη, παρέχουν υποστήριξη και οικονομική βοήθεια σε θύματα και κοινότητες που επλήγησαν από φυσικές καταστροφές, όπως τυφώνες, σεισμούς, φωτιές στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό. Τοπικά τμήματα της οργάνωσης σε τέσσερις πολιτείες των ΗΠΑ χρηματοδοτούν προγράμματα για αξιοπρεπή και προσιτή στέγη στους ηλικιωμένους.

   Η κ. Γροσσομανίδη δήλωσε περήφανη για τα μέλη της οργάνωσης στην Ελλάδα, όπου λειτουργούν 19 τοπικά τμήματα, υποστηρίζοντας φιλανθρωπικούς φορείς και προωθώντας προγράμματα.

   Μεταξύ άλλων, οι "Θυγατέρες" λειτουργούν παιδικό σταθμό στη Νέα Ιωνία Αττικής και τα δύο τελευταία χρόνια υποστηρίζουν το πρόγραμμα "Δράση για τη Ζωή", μέσω του οποίου δίνεται η δυνατότητα στις γυναίκες της Ξάνθης να κάνουν δωρεάν μαστογραφία. Ακόμη, ενισχύουν οικονομικά το νοσοκομείο Ευαγγελισμός και τον Οίκο Ευγηρίας Αγίων Αποστόλων στις Τζιτζιφιές, στην Αθήνα.

   Οι "Θυγατέρες της Πηνελόπης" ήταν η πρώτη εθνοτική οργάνωση που παρέδωσε στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου κασέτες, στις οποίες καταγράφεται η προφορική ιστορία της πρώτης γενιάς των Ελληνοαμερικανίδων στις ΗΠΑ.

   Η κ. Γροσσομανίδη εξελέγη ύπατη πρόεδρος των Θυγατέρων στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2014. Μέλος της οργάνωσης εδώ και πάνω από 20 χρόνια, υπηρέτησε σε διάφορα αξιώματα, ενώ διατέλεσε και ύπατη αντιπρόεδρος. Νωρίτερα, υπήρξε ενεργό μέλος της νεανικής γυναικείας οργάνωσης της AHEPA, "Κόρες της Αθηνάς".

   Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Εργάζεται εδώ και 20 χρόνια στην εκπαίδευση. Το 2012 παντρεύτηκε τον τότε ύπατο πρόεδρο της AHEPA Τζον Γροσσομανίδη.

   Όπως ανέφερε στόχος της είναι κατά της διάρκειας της θητείας της να προωθήσει τη συνεργασία με την "οικογένεια" της AHEPA, την εκκλησία, τις κοινότητες και άλλους γυναικείους οργανισμούς, όπως η Φιλόπτωχος, ούτως ώστε να σημειωθεί σημαντική πρόοδος στην προώθηση των σκοπών της οργάνωσης.

   Η κ. Γροσσομανίδη επεσήμανε ακόμη ότι, όταν έγινε μέλος των "Θυγατέρων της Πηνελόπης", ήξερε ότι η ζωή της θα γινόταν πλουσιότερη.

   "Με ενέπνευσαν πολλές αδελφές και θαύμασα την ειλικρινή τους αφοσίωση στους σκοπούς των Θυγατέρων και της οικογένειας της AHEPA. Ειλικρινά πιστεύω ότι οι φιλίες που έκανα και τα μαθήματα που πήρα για την ανθρώπινη φύση με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Τώρα, μπορώ να το ανταποδώσω και νιώθω πολύ προνομιούχα να έχω την ευκαιρία να το μοιραστώ με άλλους" πρόσθεσε.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία