Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Επιστολή τριών ελληνικής καταγωγής μελών του Κογκρέσου προς τον πρόεδρο Ομπάμα για την Ελλάδα



Νέα Υόρκη - (Ανταπόκριση Παναγιώτης Παναγιώτου)

Με επιστολή τους προς τον Αμερικανό πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα, τρία ελληνικής καταγωγής μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων υπογραμμίζουν τη σημασία οι Ηνωμένες Πολιτείες να σταθούν στον πλευρό της Ελλάδας για να υπάρξει ανάπτυξη και οικονομική ευημερία.

Οι Δημοκρατικοί βουλευτές Ντίνα Τάιτους (Νεβάδα), Νίκη Τσόνγκα (Μασαχουσέτη) και Τζον Σαρμπάνης (Μέριλαντ), μέλη του «Ελληνικού Συνδέσμου» στο Κογκρέσο, αναφέρουν στην επιστολή τους προς τον πρόεδρο Ομπάμα ότι «είναι σημαντικό οι ΗΠΑ να σταθούν στο πλευρό της μακρόχρονης συμμάχου και να χρησιμοποιήσουν την επιρροή τους, όπου είναι δυνατόν, για να βοηθήσουν την Ελλάδα να δημιουργήσει ένα νέο δρόμο προς την οικονομική ευημερία».

Οι τρεις ομογενείς βουλευτές σημειώνουν με ικανοποίηση τις πρόσφατες αναφορές του προέδρου Ομπάμα «για να βοηθηθεί η σύμμαχός μας Ελλάδα και η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση για να δημιουργήσει και να εφαρμόσει μία νέα, αναπτυξιακή στρατηγική». Επίσης, επισημαίνουν τη δήλωσή του ότι «δεν μπορείς να ξεζουμίζεις χώρες που βρίσκονται στο μέσο μιας ύφεσης» και ότι «η λιτότητα από μόνη της δεν θα φέρει ανάπτυξη στην ελληνική και τις ευρωπαϊκές οικονομίες».

Στην επιστολή τους τονίζουν ότι συμφωνούν πως «πρέπει να υπάρξει μία νέα, περισσότερο ισοζυγισμένη προσέγγιση για να βοηθηθεί βραχυπρόθεσμα η Ελλάδα και να προωθηθεί η οικονομική ανάπτυξη στην Ευρώπη συνολικά».

Μεταξύ άλλων, σημειώνουν τις «μακροχρόνιες συμμαχικές σχέσεις» και τις «κοινές αξίες» ΗΠΑ-Ελλάδας, προσθέτοντας ότι «η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη την καθιστά σημαντική εταίρο για την εμπλοκή και το διάλογο με τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια και την Υποσαχάρια Αφρική και τη Νοτιοδυτική Ασία».

Τέλος, οι τρεις βουλευτές υποστηρίζουν ότι «δεν είναι προς όφελος κανενός αν η Ελλάδα αποτύχει και αποχωρήσει από την ΕΕ», όπως αναφέρουν, καλώντας παράλληλα τον Μπαράκ Ομπάμα «με τον ηγετικό του ρόλο να συνεχίσει να βοηθά τα μέρη για να επικεντρωθούν στα κοινά τους συμφέροντα και να διασφαλίσουν πως η Ευρώπη και η Ελλάδα θα προχωρήσουν μαζί σε δρόμο ισχύος και σταθερότητας».

Στο μεταξύ, το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC) συγκεντρώνει υπογραφές, μέσω του διαδικτύου, σε επιστολή προς τον πρόεδρο των ΗΠΑ με την οποία καλείται να συνεχίσει να εκφράζει την αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα, ασκώντας επιρροή στους Ευρωπαίους ηγέτες.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία