Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ολοένα και περισσότεροι εκπρόσωποι του «ισχυρού φύλου» στρέφονται στην καφεμαντεία

Ο άντρας ο πολλά... βαρύς πιστεύει στο φλιτζάνι



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Ε. Σοφιανού)

   Στο... φλιτζάνι αναζητούν την τύχη τους ολοένα και περισσότεροι άνδρες, που σπάζοντας το πρότυπο... "του άνδρα του πολλά βαρύ" -κατά το γνωστό λαϊκό άσμα- στρέφονται προς την καφεμαντεία, μία κατ' εξοχήν γυναικεία συνήθεια, για να "διαβάσουν" τα μελλούμενα.

   "Οι γυναίκες σταθερά κρατούν την πρώτη θέση, ωστόσο το τελευταίο διάστημα καταγράφεται αύξηση του ποσοστού των ανδρών" εξηγεί  ο Κώστας Κούκουλης, υπεύθυνος επικοινωνίας καφέ στην Καμάρα για μια υπηρεσία (διάβασμα του φλιτζανιού) που παρέχεται από τις 8.00 το πρωί μέχρι τις 10.00 το βράδυ.

   "Ενώ πρώτα το 95% των πελατών που πήγαιναν για να μάθουν τα... μελλούμενα από το φλιτζάνι ήταν γυναίκες και μόλις 5% άνδρες, τώρα, οι άνδρες κατέχουν ένα ποσοστό 15%" λέει και αποδίδει την αυξητική αυτή τάση στο γεγονός ότι "ο άντρας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης αισθάνεται ανασφάλεια και προσπαθεί απελπισμένα να βρει 'πατήματα'".

   "Χαλάει ο 'ρόλος' του άνδρα, δεν είναι ο κουβαλητής του σπιτιού πια [...] Η ανασφάλεια ξεχειλίζει, ψάχνουν να βρουν ασφάλεια" θα συμπληρώσει ο κ. Κούκουλης.

   Πώς, όμως, εξηγείται η στροφή των ανδρών σε αυτή τη... γυναικεία -όπως έχει καταγραφεί στην "κουλτούρα" γενεών και γενεών- συνήθεια;

   Καταρχάς, επισημαίνουν ψυχίατροι με βάση την εμπειρική τους -όπως τονίζουν- ενασχόληση, πρόκειται για ένα θέμα άρρηκτα συνδεδεμένο με την προαιώνια αγάπη του ανθρώπου για την ελπίδα, την οποία αποζητούν με τρόπους σχεδόν απίθανους. Όπως τα παιδιά, που έχουν ένα μαγικό τρόπο σκέψης για να θεραπεύουν τα προβλήματά τους.

   Στο καφέ στην Καμάρα, που αποτελεί μέρος αλυσίδας καταστημάτων, άνθρωποι όλων των ηλικιών, ψάχνουν απαντήσεις στα... μελλούμενα, πληρώνοντας δύο ευρώ για τον καφέ και κρατώντας χαρτάκι προτεραιότητας (!) για να αποφευχθούν... παρεξηγήσεις στην εξυπηρέτηση.

   Πέραν του καφέ στην Καμάρα, σε άλλα δύο καταστήματα της ίδιας "αλυσίδας" (στις οδούς Παύλου Μελά και Μαρτίου), οι πελάτες απολαμβάνουν ανάλογες υπηρεσίες. Μάλιστα, το κατάστημα της Μαρτίου έχει μια ιδιαιτερότητα, καθώς είναι παιδότοπος. Κι ενόσω τα παιδιά παίζουν, οι μαμάδες τους απολαμβάνουν τον καφέ τους και μπορούν να ζητήσουν να τούς "διαβάσουν" το φλιτζάνι.

   Τα θέματα που κυριαρχούν στις αγωνίες όσων καταφεύγουν στο φλιτζάνι είναι τα οικονομικά και τα αισθηματικά. "Η βασική ερώτηση είναι αν θα βρω δουλειά, όχι αν θα βγάλω περισσότερα λεφτά" εξηγεί ο κ. Κούκουλης.

   Καφεμαντεία μέσω... αγγελίας και λεξικό για να διαβάζεις τα σύμβολα

   "Κυρίες ζητούνται για συνεργασία - ημιαπασχόληση, δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις/ καφεμαντεία - αριθμομαντεία, αμοιβή 4 ευρώ ανά ώρα" αναφέρει η αγγελία σε εφημερίδα της πόλης, δείχνοντας ότι τελικά, το "διάβασμα" του φλιτζανιού είναι εξίσου διαχρονικό, όσο και η ταινία του Αλέκου Σακελάριου "Η Καφετζού" με πρωταγωνίστρια την Γεωργία Βασιλειάδου.

   Την ίδια ώρα, το διαδίκτυο έχει γεμίσει από ιστοσελίδες καφεμαντείας on line, αλλά και λεξικών (!) καφεμαντείας, όπου ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να μάθει τι σημαίνουν τα σχέδια που σχηματίζονται στο φλιτζάνι του καφέ και να "διαβάσει" το μέλλον του.

   Ορισμένα σχήματα αντιστοιχούν, μάλιστα, σε περισσότερες από μία ερμηνείες, ενώ πάντα απαραίτητη προϋπόθεση -όπως υπογραμμίζεται στις συγκεκριμένες ιστοσελίδες- είναι η απόδοση των συμβόλων να γίνεται σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα σχέδια.

   Με βάση το λεξικό, αν κάποιος εντοπίσει στον πάτο του φλιτζανιού αγελάδα σημαίνει ότι θα έχει αφθονία και ευημερία στη ζωή του, αλλά ίσως και γονιμότητα: σωματική ή πνευματική. Αν πάλι εμφανιστεί ανεμόσκαλα, τότε ανοίγει ο δρόμος για προαγωγή. Προαγωγή σημαίνει και η καμπάνα, όμως αν βρίσκεται κοντά στο χείλος του φλιτζανιού. Αν είναι κοντά στον πάτο σημαίνει άσχημα νέα. Αν δε, η καμπάνα ή η ανεμόσκαλα συνοδεύεται από αχλάδι που ερμηνεύεται ως οικονομική άνεση, τότε τα νέα είναι, αν μη τι άλλο, καλά...

   Τα βράχια αντιστοιχούν σε δυσκολίες, η γάτα σε απάτη, φίλο ανάξιο εμπιστοσύνης ή καβγά και εξαπάτηση, το γεράκι σε ξαφνικό κίνδυνο και ζήλια. Όσο για το κέρατο, μην βιαστείτε να το κατακρίνετε, αφού αντιστοιχεί σε αφθονία! Βέβαια, σε συνδυασμό με μια μαϊμού που αντιστοιχεί σε κόλακα και "ανακατωσούρα" άνθρωπο που προσπαθεί να ξεγελάσει, ίσως η ερμηνεία να μην είναι θετική...

   Οδηγίες για μέλλουσες "καφετζούδες"

   Άλλες ιστοσελίδες δίνουν, σε εκτενή κείμενά τους, οδηγίες για το πώς διαβάζουν το φλιτζάνι, ποιος έχει το χάρισμα, οδηγίες για να εξασκεί κάποιος τη διαίσθησή του και, τελικά, πώς να γίνει η σωστή... προπόνηση για να επιτευχθεί το σωστό "διάβασμα" του φλιτζανιού.

   Όσοι διαθέτουν αυτό το χάρισμα, αν εξασκήσουν τη διαίσθησή τους, "με μερικές μαντεψιές σε καθημερινά πράγματα, όπως το ποιος σε καλεί στο τηλέφωνο" ή "αν θα στρίψει το μπροστινό σου αυτοκίνητο στην επόμενη διασταύρωση" μπορεί να πετύχουν τα πρώτα "βήματα" στη διαδικασία του... διαβάσματος.

   Όμως, δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται, αφού, όπως λένε οι... ειδήμονες, όλα παίζουν το ρόλο τους: Η ετοιμασία του φλιτζανιού (να στραγγίξει, να στεγνώσει και να σταθεροποιηθούν τα σχήματα), ο τρόπος και η σειρά του διαβάσματος και η θέση που έχουν τα σχήματα.

   Όπως τονίζουν, όταν φτιάχνουν τον καφέ πρέπει να είναι συγκεντρωμένοι σ' αυτόν, να "μελετούν" να σκέφτονται δηλαδή αυτά που θέλουν να τους δείξει ο καφές. Τι "μελετούν"; Πρόσωπα και καταστάσεις που τους ενδιαφέρουν και έτσι, η προσωπική τους αύρα διαχέεται στο φλιτζάνι και "βοηθάει στο φανέρωμα των μελλούμενων". Όσο ασχολούνται με τη διαδικασία του φλιτζανιού, η σκέψη πρέπει να είναι συγκεντρωμένη σ' αυτά που περιμένουν.

   Από το διάβασμα του φλιτζανιού στο... τσάι αυτοπεποίθησης

   Όχι, δεν είναι διαφημιστικό κόλπο, αλλά τσάι από φυτικά βότανα που περιέχει αποξηραμένα φρούτα και ονομάζεται τσάι αυτοπεποίθησης. Το προϊόν το συναντά κάποιος δίπλα στο τσάι... εκτόνωσης και το τσάι συμπάθειας σε καταστήματα πώλησης βιολογικών, κυρίως, προϊόντων, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

   Πρόκειται για ροφήματα που έχουν κάνει δυναμικά την εμφάνισή τους και έχουν προσελκύσει σημαντικό μερίδιο καταναλωτών που τα προτιμά και τα αγοράζει. Οι καταναλωτές -κυρίως νέοι με άγχος που ζητούν περισσότερη ενέργεια- στρέφονται σε αυτά τα προϊόντα για να δώσουν μια τονωτική "ένεση" στους εαυτούς τους, ούτως ώστε να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες της καθημερινότητας.

   Στις προθήκες των καταστημάτων που επισκεφθήκαμε το τσάι αυτοπεποίθησης, όπως και άλλα, έχουν πρωταγωνιστική θέση και πωλούνται σε προσιτές τιμές, ικανές να "κεντρίσουν" και την περιέργεια για να τα αγοράσει κάποιος.

   Το ερώτημα που αναδύεται τελικά ίσως είναι εάν η ανάγκη του ανθρώπου, όταν καταρρέει το "οικοδόμημα" της βεβαιότητας που τον περιβάλλει, είναι αυτή που τον οδηγεί να αναζητά λύσεις για την αγωνία του σε διάφορες... διεξόδους, που περιλαμβάνουν από το διάβασμα του φλιτζανιού, μέχρι το τσάι αυτοπεποίθησης.

  
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία