|
| | | |
Ένας Έλληνας στο τιμόνι του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου, θέλει να δώσει νέα πνοή στον Οργανισμό
Αθήνα - (Ανταπόκριση Νίνα Μελισόβα)
Με ελληνική ηγεσία, μετά την πρόσφατη εκλογή του πρέσβη Μιχάλη Χρηστίδη, ως γενικού γραμματέα του ΟΣΕΠ (Οργανισμού Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου), ο περιφερειακός αυτός οργανισμός, στην ανατολική ευρωπαϊκή γειτονιά, με δώδεκα κράτη - μέλη, "ανοίγει πανιά", προκειμένου να υλοποιήσει επωφελή οικονομικά πρότζεκτ και να αποτελέσει ένα "παράθυρο διαλόγου", μεταξύ των μελών του, πολλά από τα οποία βρίσκονται σε έντονη αντιπαράθεση.
Στη συνέντευξή του ο εκλεγείς πρέσβης, δηλώνει ότι αυτές ακριβώς οι αντιθέσεις, όπως για παράδειγμα μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαιτζάν, καθιστούν τον ΟΣΕΠ εξαιρετικά χρήσιμο, ένα πολύτιμο παράθυρο διαλόγου και συνεργασίας, δυνατότητα που στις μέρες μας είναι εξαιρετικά χρήσιμη.
Πρέπει να προσεγγίζουμε με πνεύμα πολυμερούς συνεργασίας και όχι ιδιοτελούς προβολής πολιτικών θέσεων, τονίζει ο κ.Χρηστίδης και μιλάει για τομείς στους οποίους μπορούν να υπάρξουν αποτελέσματα με οφέλη και για την Ελλάδα.
Πρέπει να επικεντρώσουμε την προσπάθειά μας σ αυτά που μπορούμε να κάνουμε λέει, κι αυτά είναι ο τουρισμός - που για μας είναι πολύ σημαντικός από τη Ρωσία και την Ουκρανία , οι μεταφορές, και η αποκατάσταση των πορθμειακών γραμμών, μεταξύ των λιμανιών του Β. Αιγαίου και του Ευξείνου Πόντου, που θα διευκολύνουν το άνοιγμα νέων αγορών, η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, η προώθηση του εμπορίου, με την απάλειψη γραφειοκρατικών εμποδίων.
Φυσικά, το θέμα είναι να υπάρχει χρηματοδότηση και να προετοιμάζονται σωστά και αξιόπιστα πρότζεκτ, στα οποία θα δώσουμε έμφαση, προκειμένου να προσελκύσουμε χρηματοδότες από τρίτους παράγοντες, όπως η ΕΕ, οι τράπεζες, οργανισμοί από την Κίνα, ή την Ιαπωνία και να πετύχουμε τη σύμπραξη κρατικών και ιδιωτικών φορέων χρηματοδότησης.
Η περιοχή την οποία καλύπτει ο Οργανισμός, που απαρτίζεται από χώρες των Βαλκανίων, του Ευξείνου Πόντου, τη Ρωσία, την Ουκρανία, την Τουρκία, έχει ιστορικούς δεσμούς με την Ελλάδα. Εκεί κινηθήκαμε πολιτιστικά, εμπορικά, οικονομικά, έχουμε τράπεζες, εταιρίες και πολλές επιχειρηματικές δραστηριότητες και μια σημαντική ομογένεια, που αποτελεί ισχυρό κρίκο στην αλυσίδα συνεργασίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|