Γύρισε την... πλάτη σε μια θέση σε εταιρεία του Λονδίνου με παχυλό μισθό επειδή ήθελε να γυρίσει στην Ελλάδα, ακόμη κι αν αυτό σήμαινε πως θα πρέπει να δουλεύει στα χωράφια, όπως λέει. Έτσι κι έγινε και, σήμερα, ο 28χρονος Ζήσης Κύρου είναι ένας από τους πολλούς νέους που έχουν στραφεί στην καλλιέργεια κρόκου.
Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο 29χρονος μηχανολόγος μηχανικός Λευτέρης Κατσελάς, ο οποίος δηλώνει πρόθυμος να μεταλαμπαδεύσει τη γνώση και την εμπειρία του σε όποιον νέο ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με τον κρόκο.
Ο Ζήσης Κύρου και ο Λευτέρης Κατσελάς "είναι δύο από τα πολλά νέα παιδιά που εισήλθαν τα τελευταία τρία χρόνια στον χώρο της κροκοκαλλιέργειας και αποδεικνύουν ότι ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης αν κάποιος επιθυμεί να είναι παραγωγικός θα βρει διέξοδο" εξηγεί ο πρόεδρος του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Κροκοπαραγωγών Κοζάνης Νίκος Πατσιούρας.
"Είναι σπουδαγμένοι επιστήμονες, αλλά η ανεργία τους οδήγησε στο χωράφι και δεν ντρέπονται γι' αυτό" σημειώνει, επισημαίνοντας πως την τελευταία τετραετία η καλλιεργούμενη έκταση με κρόκο έχει διπλασιαστεί σε 6000 στρέμματα στην ευρύτερη περιοχή της Κοζάνης.
"Εκνευρισμός" με την κατάσταση στην Ελλάδα, αλλά ευτυχώς υπάρχει και η ...γη
"Είμαι εκνευρισμένος που δεν μπορώ να βρω δουλειά πάνω στο αντικείμενο που σπούδασα, αλλά θα ήμουν διπλά εκνευρισμένος, εάν δεν είχα και τη διέξοδο της κροκοκαλλιέργειας" λέει ο 28χρονος Ζήσης.
Όπως αναφέρει, επέστρεψε στην Ελλάδα προ τετραετίας, έχοντας απορρίψει μια πολύ καλή δουλειά σε μεγάλη εταιρεία του Λονδίνου και με καλό μισθό κι ενώ έστειλε βιογραφικά και πέρασε διάφορες συνεντεύξεις δεν... έβλεπε φως και ο καιρός περνούσε.
Προερχόμενος από αγροτική οικογένεια κι έχοντας μεγαλώσει και ο ίδιος στα χωράφια, ο 28χρονος αποφάσισε να "κρεμάσει" τα πτυχία και τα πτυχιακά του και να δουλέψει στα χωράφια.
Η κροκοκαλλιέργεια είναι μια δύσκολη και επίπονη δουλειά, που έχει μεν υψηλές αποδόσεις σε οικονομικό επίπεδο, ωστόσο "είναι τόσοι πολλοί οι αστάθμητοι παράγοντες που κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι σίγουρα θα έχεις υψηλές απολαβές στο τέλος" τονίζει.
Μεταξύ άλλων, λέει πως όταν ξεκινήσει η συγκομιδή, περί τον Οκτώβριο, καταγράφεται έντονο το ενδιαφέρον Ελλήνων, νέων και μη, για δουλέψουν εποχιακά στα χωράφια "όταν, πριν από την οικονομική κρίση, κατά βάση την ίδια δουλειά έκαναν αλλοδαποί εργάτες".
Ο Ζήσης Κύρου διαθέτει 18 στρέμματα με κρόκο στην ευρύτερη περιοχή της Κοζάνης και όπως λέει: "έχω προτρέψει πολλούς φίλους μου να ασχοληθούν με την κροκοκαλλιέργεια, ενώ αν μου κάνουν πρόταση για δουλειά σε μεγάλη εταιρεία θα φροντίσω να συνδυάσω την απασχόλησή μου σε αυτήν με τον κλάδο της γεωργίας".
Από τη μηχανική στα χωράφια
Ο Λευτέρης Κατσέλας δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα ασχολούνταν με τη γη, καθώς η οικογένειά του μπορεί να ασχολούνταν με τα χωράφια αλλά ερασιτεχνικά, αφού η μητέρα του φροντίζει το σπίτι και ο πατέρας του είναι δημόσιος υπάλληλος.
"Έστειλα πολλά βιογραφικά, αλλά η κατάσταση είναι δύσκολη στη χώρα μας και έτσι δεν μπορούσα να βρω δουλειά. Αποφάσισα να ασχοληθώ σοβαρά με τα χωράφια μας, 12 στρέμματα και έχοντας τη βοήθεια των ανθρώπων του συνεταιρισμού καταφέρνω να έχω ένα καλό εισόδημα" λέει .
Παραδέχεται πως η δουλειά στα χωράφια "δεν είναι και το πιο διασκεδαστικό πράγμα στον κόσμο" αλλά, όπως λέει, "και το να κάθεσαι και να πίνεις καφέδες δεν είναι και η λύση".
Δηλώνει δε πρόθυμος να βοηθήσει με την εμπειρία του όποιον προτίθεται να ασχοληθεί με την καλλιέργεια.
Και παρ' όλο που, όπως λέει, "μάλλον θα την παρατούσα τη δουλειά στα χωράφια για μια καλή θέση επάνω στον τομέα που σπούδασα", σπεύδει να προσθέσει: "δεν θα δούλευα τόσο αφοσιωμένα στα χωράφια, αλλά δεν θα την έδινα ποτέ τη γη μου, που αποτελεί και το πάθος μου".
Νέα προϊόντα ετοιμάζει ο συνεταιρισμός
"Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και δεν μπορώ να σας πω τι ετοιμάζουμε" απαντά ο πρόεδρος του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Κροκοπαραγωγών Κοζάνης Νίκος Πατσιούρας στην ερώτηση για τα σχέδιά τους. Σημειώνει, ωστόσο, ότι εντός διμήνου "ενδεχομένως να είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε ανακοινώσεις".
Υπενθυμίζεται ότι, πρόσφατα, ο συνεταιρισμός έβγαλε στην αγορά νέα ροφήματα με κύριο συστατικό τον κρόκο Κοζάνης, που είναι τα εξής: τσάι, ρόφημα με γάλα και κρόκο Κοζάνης αρωματικός καφές με μπαχαρικά, λικέρ με μέλι και κρόκο Κοζάνης, λεμονάδα με κρόκο Κοζάνης και αναψυκτικό με μέλι.
Όπως εξηγεί ο κ. Πατσιούρας, ποσοστό 50% των προϊόντων του συνεταιρισμού διοχετεύεται στην ελληνική αγορά και το υπόλοιπο εφοδιάζει την Αμερική, αλλά και πολλές χώρες της Γηραιάς Ηπείρου.
Μάλιστα, όπως μας αποκάλυψε, "εάν είχαμε μεγαλύτερη παραγωγή -η οποία αυξάνεται διαρκώς- θα μπορούσαμε να διεισδύσουμε και στην αγορά της Κίνας, που μας εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους, αλλά δυστυχώς οι ποσότητες που ζητούν δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν στην παρούσα φάση"".
Πάντως, το "χρυσάφι" της ελληνικής γης, όπως αποκαλείται ο κρόκος, είναι σημαντικά δημοφιλής στο εξωτερικό και μόλις πρόσφατα -τις προηγούμενες ημέρες- βρέθηκαν στον συνεταιρισμό διεθνή μέσα ενημέρωσης που έκαναν ρεπορτάζ για μοναδικά προϊόντα της Ελλάδας.
Μεταξύ άλλων ο κ. Πατσιούρας αναφέρει ότι σήμερα ανέρχονται σε 6000 τα στρέμματα στα οποία καλλιεργείται κρόκος, με την παραγωγή να κυμαίνεται στους 2,5-3 τόνους. Υπενθύμισε δε, ότι το κιλό κρόκου πωλείται από 1.350 έως και 1.500 ευρώ και ότι το ένα στρέμμα αποδίδει συνήθως ένα κιλό.
Ο κρόκος συγκαταλέγεται στα πιο προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά των αρχαίων πολιτισμών, για το άρωμα, το χρώμα, τις φαρμακευτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες.
Η Κλεοπάτρα το χρησιμοποιούσε στα καλλυντικά της, οι αρχαίοι Φοίνικες στις προσφορές τους στη θεά Αστάρτη, ο Όμηρος το αναφέρει στα κείμενά του ενώ το συναντάμε ακόμη και στην Παλαιά Διαθήκη. Οι κάτοικοι της περιοχής φυτεύουν τον κρόκο κάθε καλοκαίρι και όταν φθάσει το φθινόπωρο αφαιρούν με το χέρι τα πολύτιμα στίγματα του πανέμορφου λουλουδιού και τα αποξηραίνουν προσεκτικά για να γίνουν τα βαθυκόκκινα λεπτά νήματα. Χρειάζονται 50.000 περίπου στίγματα για να προκύψουν 100 γραμμ. κόκκινου κρόκου.
Ο κρόκος ή η ελληνική ζαφορά (saffron) όπως συνήθως λέγεται, ανήκει στην καλύτερη ποιότητα σαφράν στον κόσμο.
