Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Διανυκτερεύοντας στο Πεδίο του Άρεως...



Αθήνα - (Ανταπόκριση)

H Ραζίε, 26 χρονών και ο άνδρας της Ασεντουλά, 30, με τα δυο τους παιδιά, δυόμιση και ενός έτους αντίστοιχα, μόλις έφτασαν πρωί- πρωί στην Αθήνα.

Κάθονται με άλλους στη σκιά των δέντρων στο Πεδίο του 'Αρεως και συζητούν, ενώ τα παιδιά παίζουν τριγύρω.

Το ζευγάρι, αφγανικής καταγωγής, πριν από τρία χρόνια άφησε τη δουλειά του, και οι δυο είναι δάσκαλοι, ξεκινώντας το μεγάλο ταξίδι προς τη δύση.«Για δυο χρόνια μέναμε σε ένα καταυλισμό στην Τουρκία. Εκεί γεννήθηκαν και τα παιδιά μας. Περιμέναμε βοήθεια από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, αλλά μάταια. Οπότε πήραμε το δρόμο μόνοι μας και με βάρκα περάσαμε στην Ελλάδα. Ήταν πολύ επικίνδυνα. Δε θέλουμε να μείνουμε εδώ, στη Γερμανία σκοπεύουμε να πάμε», αναφέρει η Ραζίε.

Περίπου 60 άνθρωποι μένουν αυτόν τον καιρό στο Πεδίο του 'Αρεως, εκ των οποίων 20 οικογένειες. Οι περισσότεροι είναι από το Αφγανιστάν, αλλά δε θέλουν να παραμείνουν στην Ελλάδα. Ο μικρός σε αριθμό πληθυσμός αλλάζει πρόσωπα κάθε τόσο, κάποιοι φεύγουν, άλλοι έρχονται, κανείς δεν θέλει να «εγκατασταθεί» στο Πεδίο. Ψάχνουν τρόπους να ταξιδέψουν και τους βρίσκουν.

Η ΜΚΟ Praksis, οι Γιατροί του Κόσμου και άλλες οργανώσεις με επισκέψεις τους ενημερώνουν τον κόσμο για τα κέντρα ημέρας, όπου μπορούν να φάνε, να πλυθούν, για τα πολυϊατρεία, καταγράφουν τις ανάγκες τους κλπ. «Υπήρξε άμεση ανταπόκριση από την Περιφέρεια Αττικής. Εδώ και δυο μήνες ήρθε η αντιπεριφερειάρχης κ. Κυπριανίδου σε επαφή μαζί μας. Δεν το έχω ξαναδεί στο παρελθόν τόσο γρήγορα και ανθρώπινα να ενεργοποιείται η Περιφέρεια», υπογραμμίζει  ο Τζανέτος Αντύπας, πρόεδρος του Praksis.

«Είναι επιλογή μας να μην πάμε την κινητή μονάδα, εκεί που μένουν.Προτιμούμε να τους δίνουμε πληροφορίες για το πού λειτουργούν στην πόλη υπνωτήρια, κέντρα αστέγων, ιατρικές υπηρεσίες, ώστε οι ίδιοι να κινητοποιούνται, όχι να "παγώνουν" σε ένα σημείο, σαν να τους λέμε εδώ είναι η μοίρα σας, ο προορισμός σας», εξηγεί ο κ. Αντύπας.

Προσθέτει πως το υπουργείο επεξεργάζεται άμεσα πλάνα ευέλικτων δομών προσωρινής παραμονής, καθότι ζώντας οι άνθρωποι στην ύπαιθρο, θέτουν τους εαυτούς τους σε κίνδυνο, όπως για παράδειγμα από τους διακινητές. «Για κάθε ενήλικο ζητούν 1.500 ευρώ και για κάθε παιδί 500 ευρώ», ενημερώνει ο κ. Αντύπας.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία