 |
|
|  |  |  |  Δεν σε ξεχνάμε "Καλέ μας άνθρωπε"
«Το τελευταίο αντίο» σε κλίμα συγκίνησης
Αθήνα
«Καλό ταξίδι Θανάση. Σ΄ευχαριστούμε για όσα πρόσφερες» . Με χειροκρότημα δυνατό και παρατεταμένο, πλήθος κόσμου αποχαιρέτησε τον Θανάση Βέγγο στην Αγ. Μαρίνα του Θησείου.
Μέσα σε έντονα φορτισμένο κλίμα, με πολλή συγκίνηση, με πολλές αναμνήσεις από την κοινή καλλιτεχνική- και όχι μόνο- ζωή και άπειρες καλές κουβέντες για τον συγγενή, φίλο, συνάδελφο και ηθοποιό ξεπροβόδισαν οικείοι και πλήθος κόσμου προς την τελευταία του κατοικία τον Θανάση Βέγγο.
Aλλωστε ο τόπος ταφής παρέμεινε επτασφράγιστο μυστικό για το ευρύ κοινό σύμφωνα με επιθυμία της οικογένειας, που δεν θέλησε να δώσει καμία δημοσιότητα στην τελευταία πράξη.
Από νωρίς κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στο προαύλιο χώρο της μικρής εκκλησίας , της Αγίας Μαρίνας στο Θησείο, όπου εψάλη η εξόδιος ακολουθία. Αυτή άλλωστε ήταν και μια από τις επιθυμίες του δημοφιλούς και αγαπητού ηθοποιού, ο οποίος κράτησε ως το τέλος τη διακριτικότητα και τη σεμνότητα που τον χαρακτήριζε σε όλη του την καριέρα.
Ο ίδιος ο Θανάσης Βέγγος είχε αποφασίσει οι τίτλοι τέλους να γραφτούν στην αθηναϊκή γραφική εκκλησία, καθώς με την ευρύτερη περιοχή του Θησείου τον συνέδεαν πολλές αναμνήσεις από κινηματογραφικά γυρίσματα.
«Αγγελική, ειλικρινή ψυχή, άνθρωπο του Θεού» χαρακτήρισε τον «καλό άνθρωπο» ο πνευματικός του πατήρ Γεώργιος, στον επικήδειο που εκφώνησε.
Εκ μέρους του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, η Λίλα Καφαντάρη έκανε λόγο «για την προσφορά του ηθοποιού στην τέχνη, με πραγματική αγάπη για τον άνθρωπο και απόλυτη συναίσθηση της συναδελφικότητας. «Έγινε παράδειγμα εντιμότητας και ανθρωπιάς. Στην ζωή του υπερασπίστηκε το δίκαιο ακόμα και όταν αυτό δεν υπήρχε». Ο παλιός του αγαπημένος φίλος και συνάδελφος Γιάννης Βογιατζής με ιδιαίτερη συγκίνηση αποχαιρέτησε τον «καλύτερο άνθρωπο» που γνώρισε στην ζωή του.
Παρούσα και η Φιλαρμονική του Δήμου Πειραιά, που αποχαιρέτησε με τις μελαγχολικές της νότες, τον εκλιπόντα.
Στην νεκρώσιμη ακολουθία παρευρέθηκαν μεταξύ πολλών άλλων, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, ενώ τον πολιτικό κόσμο εκπροσώπησαν: ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού Τηλέμαχος Χυτήρης, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Νίκος Σηφουνάκης, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Βούρος, ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής και ο δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος.
Στεφάνια έστειλαν μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Βουλής Φίλιππος Πετσάλνικος, ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος, η Πανελλήνια Ένωση Κρατουμένων Αγωνιστών Μακρονήσου, ο Μίκης Θεοδωράκης, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών.
Ο Σπύρος Χαλβατζής, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, δήλωσε: «Αποχαιρετάμε έναν λαμπρό ηθοποιό. Ήταν αγωνιστής από νεαρή ηλικία και η ζωή του σημαδεύτηκε από την διετή κράτηση στην Μακρόνησο. Αυτό το ξερονήσι τον διαπαιδαγώγησε να έχει μία στάση ανυπακοής, διεκδικητική και ανθρώπινη».
Δεν έλειψαν οι δηλώσεις ανθρώπων του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Λάκης Λαζόπουλος: « Σήμερα απαντάει το αίσθημα. Ο άνθρωπος Θανάσης Βέγγος κηδεύεται με λαϊκή δαπάνη και λαϊκή θλίψη. Το έργο του είναι τεράστιο, αποτελεί παράδειγμα για τους νεώτερους ηθοποιούς και όσο και να πολεμάμε δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ακουμπήσουμε την μεγαλοσύνη αυτού του ανθρώπου».
Κάκια Ιγερινού(σεναριογράφος-ηθοποιός)- «Υποκλινόμαστε στην έξοδο ενός Αγίου, μοναδικού μέσα στις καρδιές μας και μακάρι το παράδειγμά του να το ακολουθήσουν όλοι οι νεώτεροι γιατί ήταν σεμνός και όχι μόνο καλός».
Δημήτρης Πιατάς(ηθοποιός) «Ο Θανάσης Βέγγος δεν είναι μόνο ένας φίλος, είναι η μισή Ελλάδα της αλήθειας, της αξιοπρέπειας, της εντιμότητας».
Γιάννης Βούρος (βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και ηθοποιός) «Ό,τι και να πει κανείς σ' αυτές τις στιγμές ακούγεται κοινότοπο, τα έχει πει όλα το πλήθος του κόσμου που βρέθηκε σήμερα στην νεκρώσιμο ακολουθία του Θανάση Βέγγου».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
