Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ποιές επιχειρήσεις το έλαβαν

Απονομή του "ελληνικού σήματος" στις πρώτες έξι εταιρίες παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων, στην 80η ΔΕΘ



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση)

“Διαβατήριο” για τα ελληνικά προϊόντα που “ταξιδεύουν” στις αγορές του εξωτερικού, αλλά και πιστοποιητικό ποιότητας και εγγύησης για τους καταναλωτές, χαρακτηρίζουν το “ελληνικό σήμα” εκπρόσωποι φορέων, που το απένειμαν στις πρώτες έξι επιχειρήσεις παραγωγής γαλακτοκομικών προϊόντων, στο πλαίσιο της 80ης ΔΕΘ.

Το “ελληνικό σήμα” (σφραγίδα με την ελληνική σημαία) τοποθετείται στις συσκευασίες προϊόντων, με στόχο την εδραίωση της εμπιστοσύνης των καταναλωτών στα προϊόντα που δηλώνονται ελληνικά και την αποφυγή φαινομένων παραπλάνησής τους. Ακόμα, τα προϊόντα που φέρουν το “ελληνικό σήμα”, προστατεύουν και τους παραγωγούς από απομιμήσεις και αθέμιτο ανταγωνισμό και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων.

Ο γενικός γραμματέας Εμπορίου και Προστασίας του Καταναλωτή, Αντώνης Παπαδεράκης, στη διάρκεια της εκδήλωσης για την απονομή στις πρώτες έξι επιχειρήσεις, είπε ότι μέσω του “ελληνικού σήματος” προωθούνται τα τοπικά προϊόντα και η τοπική επιχειρηματικότητα, μέρος της οποίας αποτελούν οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις παραγωγών και μεταποιητών των ελληνικών προϊόντων.

Η πρωτοβουλία για την καθιέρωση του “ελληνικού σήματος” σε προϊόντα και υπηρεσίες, ξεκίνησε το 2010, με τη συγκρότηση ειδικής νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και ύστερα από διαβουλεύσεις, με τους ενδιαφερόμενους φορείς, την Κομισιόν και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ψηφίστηκε το 2012.

Το “ελληνικό σήμα” είναι κρατικό, απονέμεται προαιρετικά εφόσον αυτό ζητηθεί από τις επιχειρήσεις και δεν αποτελεί εμπόδιο ή παράβαση κανόνων ανταγωνισμού, ενώ δεν συνδέεται με ισχυρισμό ποιότητας παρά μόνο με την εθνικότητα της προστιθέμενης αξίας. Να σημειωθεί, ότι η καθιέρωσή του αποτελεί μια καινοτομία στις χώρες -μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρότυπο που άλλες χώρες σχεδιάζουν να υιοθετήσουν.

Η εκδήλωση, για την απονομή του πρώτου “ελληνικού σήματος” στην 80η ΔΕΘ, πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της ΕΛΓΟ – ΔΗΜΗΤΡΑ και σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή του υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού. Μεταξύ άλλων, παρευρέθηκαν εκπρόσωποι φορέων, επιμελητηρίων και επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων και οι εκπρόσωποι των έξι εταιριών γαλακτοκομικών προϊόντων που είναι δικαιούχοι χρήσης.

Οι πρώτες έξι εταιρίες γαλακτοκομικών προϊόντων, που εξασφάλισαν το “ελληνικό σήμα”, είναι: “Όλυμπος”, “Αρβανίτης”, “Δέλτα”, “Νεογάλ”, ”Αγροτικός Γλακτοκομικός Συνεταιρισμός Καλαβρύτων” και “Γαλακτοκομική Παπαδόπουλος”. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία