Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ανάμεσά τους και 1.100 κορίτσια 13-15 ετών....

20.000 γυναίκες παραμένουν στην ελληνική βιομηχανία του σεξ



Αθήνα - (Ανταπόκριση Κατερίνα Ρουμελιώτη)

Το αθέατο έγκλημα της διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων ολοένα αυξάνεται οδηγώντας στα σκλαβοπάζαρα των σύγχρονων αγορών εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά, θύματα της βίας και της ομηρίας των σύγχρονων δουλεμπόρων. Φαινόμενο σε έξαρση, λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής και πολιτικής κρίσης στα περισσότερα σημεία του πλανήτη, με την ακμάζουσα δραστηριότητα της «βιομηχανία σαρκός» να αποφέρει ετήσια κέρδη 25,7 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία στη συνέχεια «ξεπλένονται» σε εταιρίες «βιτρίνας».

Το Trafficking αναγνωρίζεται, διεθνώς, ως μια από τις σοβαρότερες μορφές οργανωμένου εγκλήματος και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Καταρρακώνει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πλήττει με βάναυσο τρόπο θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, εκμαυλίζει συνειδήσεις υποθάλπει τη διαφθορά και απεμπολεί το αξιακό σύστημα γιατί συχνά το ίδιο το θύμα «αποδέχεται» την κατάσταση του, λόγω της έλλειψης ουσιαστικών επιλογών και διεξόδων από την ανέχεια.

Οργανωμένο έγκλημα

Η κλίμακα της εμπορίας ανθρώπων είναι δύσκολο να προσδιοριστεί αξιόπιστα. Ωστόσο σύμφωνα με στοιχεία διεθνών οργανισμών, εκτιμάται ότι 27 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σήμερα σε κατάσταση δουλείας παγκοσμίως. Τα θύματα εμπορικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης ανέρχονται σε 1,39 εκατομμύρια. Πάνω από 25% των θυμάτων σεξουαλικής εμπορίας διακινούνται από τη Νότια και την Ανατολική Ευρώπη. Το 90% των θυμάτων που διακινούνται προς κράτη-µέλη της ΕΕ καταλήγουν στην βιομηχανία του σεξ. Μόνο 1% - 2% των θυμάτων διασώζονται και µόνο ένας στους 100.000 Ευρωπαίους που ασχολούνται µε τη διακίνηση ανθρώπων καταδικάζεται.

Η εκτιμώμενη ετήσια διακίνηση είναι:

• περίπου 2,45 εκατομμύρια (UN Office on Drugs and Crime) εκ των οποίων τα 1,2 εκατομμύρια είναι παιδιά (UNICEF),

•περίπου 800.000 στα διεθνή σύνορα, με πολλά περισσότερα θύματα εμπορίας στο εσωτερικό των χωρών (Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης),

•πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εντός ΕΕ μόνο (κυρίως γυναίκες και παιδιά (Europol).

 

Στην Ελλάδα

Η Χώρα μας λόγω της γεωγραφικής της θέσης, αλλά και ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί τόσο χώρα «ενδιάμεσο» όσο και χώρα «προορισμού» για τα θύματα εμπορίας ανθρώπων.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις των ΜΚΟ, περίπου 20.000 γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων και 1.000 κοριτσιών ηλικίας 13-15 ετών, παραμένουν στην ελληνική βιομηχανία του σεξ.

Στα στατιστικά εμπορίας ανθρώπων και σωματεμπορίας, στην Ελλάδα το 2014 καταγράφηκαν 36 υποθέσεις εμπορίας ανθρώπων, ενώ για το 1ο τετράμηνο του 2015 καταγράφηκαν 13 υποθέσεις. Αντίστοιχα, όσον αφορά στα ανήλικα θύματα, το 2014 καταγράφηκαν 7 θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, 1 θύμα εργασιακής εκμετάλλευσης και 6 για επαιτεία, ενώ για το 1ο τετράμηνο του 2015, έχουν καταγραφεί 12 ανήλικα θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.

Ανάγλυφη εικόνα του φαινόμενου παρουσιάζει έρευνα που διενεργήθηκε από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων, στο πλαίσιο του έργου «Πορνεία & παράνομη διακίνηση και εμπορία γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική/οικονομική εκμετάλλευση στην Ελλάδα». Η ερευνητική μελέτη διεξήχθη από την «PRAKSIS» σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή, Ιωάννινα, Λάρισα, Πύργο και Πάτρα,, με τη λήψη 70 συνεντεύξεων από εκδιδόμενες γυναίκες και 30 συνεντεύξεων από πελάτες.

Προκύπτει ότι η πλειοψηφία των εκδιδόμενων γυναικών ανήκει στο ηλικιακό φάσμα 26-35. Οι χώρες καταγωγής τους είναι η Ελλάδα (20), η Ρουμανία (20), η Νιγηρία (8), η Αλβανία (7) και η Βουλγαρία (7). Είκοσι μία είναι απόφοιτες Δημοτικού, 19 απόφοιτες Γυμνασίου και 17 Λυκείου, ενώ στη χώρα προέλευσής τους εργάζονταν είτε ως ανειδίκευτες (23) εργάτριες ή ήταν άνεργες (14) και στη συντριπτική πλειοψηφία τους (58) είχαν ετήσιο εισόδημα χαμηλότερο από 5.000 ευρώ.

Οι 40 από τις γυναίκες βρήκαν τη δουλειά μέσω γνωστών ή φίλων και οι 27 δήλωσαν ότι μπήκαν στο επάγγελμα λόγω επαγγελματικών υποσχέσεων που τους δόθηκαν. Οι 41 έχουν σκεφτεί να αλλάξουν επάγγελμα και οι 51 δήλωσαν ότι θα αποχωρούσαν, αν μπορούσαν, από το επάγγελμα αυτό. Οι 30 έχουν ήδη προσπαθήσει στο παρελθόν να αποχωρήσουν

Το προφίλ των πελατών είναι 26-35 ετών (20 από τους 30). Πρόκειται για αποφοίτους ανώτατης εκπαίδευσης (13) ή λυκείου (10), ιδιωτικούς υπαλλήλους (14) ή ελεύθερους επαγγελματίες (9), άγαμους (17) και με εισόδημα από 5.000 έως 10.000 ευρώ ετησίως (13). Οι 12 από αυτούς είχαν πληρωμένες συνευρέσεις τέσσερις φορές ανά μήνα και οι επτά δύο φορές ανά μήνα. Για τους 28 κριτήριο επιλογής για την εκδιδόμενη αποτελεί ηλικία με προτίμηση στις ηλικίες 26-30 (12) ή 18-25 (9).

 

Η διεθνής κοινότητα ανησυχεί για την πολυδιάστατη φύση του φαινομένου και συνασπίζεται με διεθνείς οργανισμούς και οδηγίες για την ανακοπή του, μέσα από μέτρα και δράσεις καταστολής και τιμωρίας αλλά και εκστρατείες κοινωνικής αφύπνισης για τον περιορισμό της «ζήτησης» προϊόντων ή υπηρεσιών από θύματα εμπορίας. Σε ό,τι αφορά την ΕΕ, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών επιτελεί το ρόλο του Εθνικού Συντονιστή μέσω του Γραφείου Εθνικού Εισηγητή για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων και αναπτύσσει σχετικές δράσεις 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία