Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σαν βγω απ αυτή τη φυλακή...



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Νίκος Ρούμπος)

«Είμαι 40 χρονών, χρήστης από τα 12 και από 15 χρονών μπαινοβγαίνω στις φυλακές. Έχω μια κόρη 9 χρονών και την έχω δει μόνο στις άδειες. Εδώ βρήκα φίλους, μια δεύτερη οικογένεια, θέλω να τελειώσω το πρόγραμμα, να αποφυλακισθώ και να ζήσω με την κόρη μου, να τη μεγαλώσω σωστά».

Είναι τα λόγια του Γκιουνάι, ενός από τους 12 χρήστες κρατούμενους των Φυλακών Διαβατών, που συμμετέχουν στο πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ "Προμηθέας" στη νέα αυτόνομη θεραπευτική κοινότητα που εγκαινίασε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μέσα στις Φυλακές.

Ο Γκιουνάι απευθύνεται στον πρωθυπουργό, που έχει δίπλα του τον υπουργό Δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο, σε μια ξεχωριστή συνάντηση, χωρίς πρωτόκολλο και επισημότητες, και μιλάει για την ελπίδα, την ισχυρή θέληση του να ξεφύγει οριστικά από τα ναρκωτικά και να αρχίσει μια νέα ζωή, αλλά και τον φόβο του.

«Φοβάμαι, μήπως ξαναχαθώ στα ναρκωτικά. Ακόμα κι όταν αποφυλακιστώ θέλω να είμαι κοντά στον "Προμηθέα" γιατί φοβάμαι τον εαυτό μου. Η κόρη μου με κρατάει», εξομολογείται.

«Είμαι 4,5 χρόνια καθαρός», λέει στον Αλέξη Τσίπρα, με καμάρι, ένας Αλβανός συγκρατούμενος του Γκιουνάι και προσθέτει: «Ούτε οι γονείς μου το πιστεύουν ότι είμαι καθαρός. Είναι στην Κορυτσά και όταν τους τηλεφωνώ τους κάνει εντύπωση που με ακούν ήρεμο. Δεν μπορούν, όμως, να πιστέψουν ότι είμαι καθαρός».

Ο αρχιφύλακας των Φυλακών Κώστας Βαρσάμης εξηγεί κι αυτός με τη σειρά του πώς άρχισε να βλέπει με άλλο μάτι την προσπάθεια του ΚΕΘΕΑ και να πιστεύει στους χρήστες κρατούμενους που θέλουν να απεξαρτηθούν. Τον βοήθησαν τα μαθήματα που έκανε για δύο χρόνια στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, με πρωτοβουλία του κοσμήτορα –τότε- και σημερινού υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου.

Ο πρωθυπουργός άκουσε προσεκτικά και τους 12 χρήστες κρατούμενους, έδειξε ενδιαφέρον για την περίπτωση του καθενός, ζήτησε να ενημερωθεί για την οικογενειακή τους κατάσταση κι αφού τους ευχήθηκε να έχουν δύναμη τους είπε: «Θα μαθαίνω νέα σας. Θα ρωτάω για σας».

Εκείνοι του χάρισαν μια δική τους κεραμική κατασκευή, που είναι ένα σπίτι το οποίο δείχνει να γέρνει προς τη μία και την άλλη πλευρά, αλλά δεν πέφτει. Συμβολίζει τη δική σας προσπάθεια να μείνετε στο τέλος όρθιοι, όπως και το σπίτι, σχολίασε ο Αλέξης Τσίπρας.

Πριν αναχωρήσει από την πτέρυγα, ο πρωθυπουργός φωτογραφήθηκε μαζί τους και οι χρήστες κρατούμενοι σχημάτισαν κύκλο και με τη γνωστή κραυγή τους φώναξαν το όνομα του καθενός και ότι είναι "εντάξει".

Αμέσως μετά, ο Αλέξης Τσίπρας επισκέπτεται το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, που λειτουργεί στις Φυλακές Διαβατών, με 76 άνδρες και 7 γυναίκες, και συνομίλησε με μαθητές και δασκάλους. Οι κρατούμενοι μαθητές είναι Έλληνες, αλλά και αλλοδαποί από χώρες της Βαλκανικής, την Παλαιστίνη, τη Συρία, το Πακιστάν και τη Νιγηρία.

Τρεις από τους μαθητές έχουν ετοιμάσει γραπτό κείμενο και το διαβάζουν. Ένας από αυτούς, ο Μπάμπης, διαμαρτύρεται ότι συμπίπτουν οι ώρες και δεν μπορεί να συμμετέχει παράλληλα στο συμβουλευτικό πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ και στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας και με επίμονο τρόπο ζητάει να βρεθεί λύση.

«Είμαι εξαρτημένος από 13 ετών, και 20 χρόνια μπαινοβγαίνω σε φυλακές. Θέλω και σχολείο και θεραπεία», σημειώνει.

Ένας άλλος, αλλοδαπός μαθητής, θέτει το θέμα της ιθαγένειας και απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό του λέει: «Αν είχα ταυτότητα θα πήγαινα δέκα φορές να σας ψηφίσω».

«Είστε ο μόνος πρωθυπουργός που επισκέπτεστε τη Φυλακή, και είστε τόσο δημοφιλής εσείς και το κόμμα σας», του είπε ένας άλλος.

Ο διευθυντής του σχολείου Θεόδωρος Καραγιαννίδης ενημερώνει τον πρωθυπουργό ότι χρειάζεται επιπλέον προσωπικό, καθώς υπάρχουν τρεις καθηγητές, ο διευθυντής και η υποδιευθύντρια για 9 τάξεις, ανάμεσα τους και εθελοντές.

Μόλις ολοκληρώθηκε η συζήτηση ο πρωθυπουργός τους είπε: «Θα προσπαθήσουμε για πιο ανθρώπινες συνθήκες, και κυρίως μπορούμε να ανταμείψουμε τη θέληση και την προσπάθεια να γίνουν τα πράγματα καλύτερα. Αυτό αφορά τους ανθρώπους που βρίσκονται εδώ και δουλεύουν για σας. Τους υπαλλήλους, τους ανθρώπους από το υπουργείο Δικαιοσύνης, τους εισαγγελείς, και κυρίως αφορά εσάς. Και αυτό τον χαρακτήρα τον συμβολικό έχει η παρουσία μας εδώ. Θέλουμε να δώσουμε το μήνυμα ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που μπαίνουν κάτω από το χαλί και τους κρύβουμε. Θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα αυτές οι δομές να αλλάξουν και να υπάρξει όχι μόνο ένα σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, αλλά να υπάρξει και η δυνατότητα αυτή η δεύτερη ευκαιρία και η ελπίδα για σας επανένταξης στην πραγματική ζωή να γίνει με όρους που θα σας βοηθήσουν πραγματικά».

Στο προαύλιο του σχολείου οι μαθητές ζήτησαν από τον Αλέξη Τσίπρα να φωτογραφηθούν μαζί του. Ο πρωθυπουργός δεν τους χάλασε χατίρι κι ένας από αυτούς του είπε: «Είμαστε κι εμείς άνθρωποι...». Παράλληλα του μίλησε για τις προσδοκίες που έχουν από τον ίδιο και την κυβέρνηση και οι υπόλοιποι κρατούμενοι (κατά την είσοδο του πρωθυπουργού στο κτίριο των Φυλακών οι κρατούμενοι είχαν συγκεντρωθεί σε ένα σημείο για να έχουν οπτική επαφή και ζητωκραύγασαν). Ο Αλέξης Τσίπρας του είπε να μεταφέρει και στους άλλους κρατούμενους πως θα προσπαθήσει για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα στις φυλακές.

Με την επίσκεψη του στις Φυλακές Διαβατών ο πρωθυπουργός άνοιξε ένα "παράθυρο ελπίδας" για κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων. Όπως είπε ο ίδιος, «ένα παράθυρο για να βλέπουν οι μέσα, έξω. Ένα παράθυρο που θα βλέπει στην ελπίδα και όχι στο φόβο, ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις για όσους τουλάχιστον το προσπαθήσουν και πάρουν την απόφαση ζωής να δουλέψουν σε αυτή την κατεύθυνση. Τη μεγάλη απόφαση να δουλέψουν για να επανενταχθούν στο κοινωνικό περιβάλλον. Και η Πολιτεία να τους δώσει το στήριγμα για να επανενταχθούν. Ένα παράθυρο λοιπόν, στην ελπίδα ώστε να μην γίνεται πράξη πάντοτε αυτό το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου "Σαν βγω από αυτή τη φυλακή, κανείς δεν θα με περιμένει"».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία