Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βραβεία στην Ισλανδία - Συμπαράσταση στη Γαλλία

Απονεμήθηκαν τα βραβεία του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Βίκυ Χαρισοπούλου)

Στην ταινία "Δεσμοί αίματος" του Γκρίμουρ Χακόναρσον απ την Ισλανδία απονεμήθηκε  το Βραβείο Καλύτερης ταινίας "Χρυσός Αλέξανδρος" - Θόδωρος Αγγελόπουλος του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Η ταινία που είχε βραβευθεί πρόσφατα (Βραβείο "Ένα κάποιο βλέμμα") στο φεστιβάλ των Καννών, υμνεί τους δεσμούς του ανθρώπου με τα ζώα, ειδικά σε απομονωμένες περιοχές, ενώ προβάλλει με αυθεντικότητα και τις σχέσεις που αναπτύσσονται σε μικρές κοινότητες, στις οποίες το περιβάλλον προσδιορίζει καταλυτικά τον παράγοντα «ζωή".

Τρία βραβεία (το Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος , το Βραβείο της Βουλής των Ελλήνων "Ανθρώπινες Αξίες" αλλά και το βραβείο Κοινού FISCHER του Διεθνούς Διαγωνιστικού τμήματος) συγκέντρωσε η ταινία "Η γη και η σκιά" του Σεζάρ Ασεβέδο (παραγωγή Κολομβίας, Γαλλίας, Ολλανδίας, Χιλής, Βραζιλίας) . Το φιλμ με φόντο μια φυτεία ζαχαροκάλαμου στην Κολομβία, δίνει μια γεύση της σύγχρονης κολομβιανής κοινωνίας με άξονα μια οικογένεια που παλεύει για την επιβίωσή της. Οι διάλογοι είναι ελάχιστοι, ο ρυθμός αργός και οι χαρακτήρες σχεδόν αποκομμένοι απ’ το συναίσθημα μέχρι που λυγίζουν απ’ τις απανωτές κακουχίες .

Ο Χάλκινος Αλέξανδρος του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης απονεμήθηκε στην ταινία του Αργεντινού Φρανσίσκο Βαρόνε "Ο δρόμο για το Λάς Πας" . Η ταινία αφηγείται το ταξίδι ενός ηλικιωμένου μουσουλμάνου που ζητά από έναν «ερασιτέχνη ταξιτζή» να τον οδηγήσει από το Μπουένος Άιρες μέχρι τη Λα Πας, απ’ όπου φιλοδοξεί να ταξιδέψει ως την Μέκκα...

Την τελετή λήξης του Φεστιβάλ παρουσίασε η ηθοποιός Μαρία Ναυπλιώτου ενώ το παρών έδωσε για δεύτερη ημέρα ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης ο οποίος απένημε το βραβείο της Βουλής των Ελλήνων .

Και...μπορεί η παγωμένη Ισλανδία και η μακρινή Λατινική Αμερική να έλαβαν τη "μερίδα του λέοντος" στα βραβεία του φεστιβάλ , αυτή όμως της συμπαράστασης απ όλους τους Έλληνες σινεφίλ και επισκέπτες του φεστιβάλ απ όλο τον κόσμο , έλαβαν οι Γάλλοι σκηνοθέτες, παραγωγοί, ηθοποιοί και δημοσιογράφοι που βρίσκονταν για το Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη .

Με νωπά - τα τραγικά γεγονότα του Παρισιού , τα βλέμματα και οι εκφράσεις αποτροπιασμού και συμπαράστασης στράφηκαν στους Γάλλους παρόντες στην τελετή.

Γαλλίδα είναι η πρόεδρος καθώς και το μέλος της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ (η Μισέλ Ρέι-Γαβρά και η παραγωγός Ελίζ Ζαλαντό) Γάλλος και ο τιμώμενος σκηνοθέτης Αρνό Ντεπλεσέν (η ταινία του "Τα χρυσά μας χρόνια" προβλήθηκε μετά την τελετή απονομής των βραβείων) .

Το βραβείο σκηνοθεσίας απονεμήθηκε στον Γκαμπριέλ Ριπστάιν απ το Μεξικό για την ταινία του "600 μίλια" ,

Το βραβείο σεναρίου στον Λορένσο Βίγας για το σενάριο της ταινίας "Απο μακριά" (παραγωγή Βενεζουέλας-Μεξικού),

Το βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στην ηθοποιό Ντέβον Κέλερ για την ερμηνεία της στην ταινία "Ζωολογικός κήπος" (κοινή παραγωγή Γερμανίας -Ελλάδας) ,

Το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας απονεμήθηκε στον ηθοποιό Αλφρέδο Κάστρο για την ερμηνεία του στην ταινία "Από μακριά" ,

"Φόντο" το Ισλανδικό τοπίο έχει και η ταινία "Σπουργίτια" του Ρούναρ Ρούναρσον που τιμήθηκε με το βραβείο Καλλιτεχνικής Επίτευξης

Η Κριτική Επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Κριτικών Kινηματογράφου (FIPRESCI) απένειμε τα εξής βραβεία: Για το Διαγωνιστικό Τμήμα στην ταινία "Silent" του Γιώργου Γκικαπέππα (Ελλάδα) .

Για Ελληνική Ταινία στην ταινία "Καύσωνας" της Τζόις Α. Νασαουάτι (κοινή παραγωγή Ελλάδας- Γαλλίας) .

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου απένειμε το βραβείο της στην ταινία "Τετάρτη 04:45" του Αλέξη Αλεξίου ( Γερμανία, Ελλάδα, Ισραήλ) .

Το βραβείο Κοινού FISCHER του Ελληνικού Προγράμματος – Μιχάλης Κακογιάννης, του 56ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, "κέρδισαν" εξ’ ημισείας οι ταινίες "Το ξύπνημα της άνοιξης" του Κωνσταντίνου Γιάνναρη και "CHEVALIER" της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη.

Το αντίστοιχο ( βραβείο Κοινού FISCHER) του τμήματος Ματιές στα Βαλκάνια απονεμήθηκε στην ταινία "Ατίθασες" της Ντενίζ Γκαμζέ Έργκυβεν (Γαλλία, Τουρκία, Γερμανία, Κατάρ) και αυτό για το τμήμα "Ανοιχτοί Ορίζοντες" στην ταινία" Εγώ, ο Ερλ και το κορίτσι πεθαίνει" του Αλφόνσο Γκόμεζ- Ρεχόν ( ΗΠΑ, 2015) .

 

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία