Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πρωτοπορεί παγκοσμίως η Ελλάδα για τη βλάστηση και τη χλωρίδα της!



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Νατάσα Καραθάνου)

Από τις σημαντικότερες χώρες παγκοσμίως, για τη βλάστηση και τη χλωρίδα της, είναι η Ελλάδα που συγκαταλέγεται εξολοκλήρου στα "hotspots" της γης!

   "Hotspots" ονομάζονται οι περιοχές που βρίσκονται στο 2,3% της ξηράς της γης και σε αυτές εμφανίζονται περίπου το 50% όλων των ειδών παγκοσμίως! Ενδεικτικά, στον Όλυμπο, απαντώνται πάνω από 1800 είδη και υποείδη φυτών, στην Πρέσπα πάνω από 2000, ενώ σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία είναι λιγότερα από 1500!

   Χάρτης των σημαντικότερων περιοχών για τη χλωρίδα και τη βλάστηση της βόρειας Ελλάδας, δηλαδή για τις πιο σημαντικές σε παγκόσμιο επίπεδο, δημιουργήθηκε στο πλαίσιο του Έργου "Εκπόνηση σχεδίων Ερευνητικών & Τεχνολογικών Αναπτυξιακών Έργων Καινοτομίας (ΑγροΕΤΑΚ)".

   "Για την εύρεση αυτών των περιοχών χρησιμοποιήθηκαν τόσο στοιχεία από τη βιβλιογραφία, όσο και από έρευνα στην ύπαιθρο, τα όποια επεξεργάστηκαν με διάφορες αριθμητικές μεθόδους" αναφέρει ο εκπονητής του έργου, δασολόγος- φυτοκοινωνιολόγος, Γιώργος Φωτιάδης τονίζοντας μάλιστα ότι αν και "τα αποτελέσματα για αυτούς που ασχολούνται με τη χλωρίδα και τη βλάστηση, δεν είναι μεγάλη έκπληξη, εντούτοις όμως, για πρώτη φορά, αποδεικνύονται με επιστημονικό τρόπο".

   "Η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες που εμπεριέχεται ολόκληρη στα "hotspots" σε αντίθεση με την πλειονότητα των χωρών που συγκαταλέγονται μόνο κάποιες περιοχές τους" εξηγεί.

   Από τα δεδομένα που προέκυψαν από την μελέτη του κ.Φωτιάδη, φαίνεται ότι οι σημαντικότερες περιοχές είναι:

   - Ο ορεινός όγκος του Ολύμπου και κυρίως τα δάση κωνοφόρων και τα αλπικά λιβάδια, καθώς έχει από τα πιο σπάνια είδη φυτών στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα στον Όλυμπο υπάρχουν 23 είδη φυτών, που απαντώνται μόνο στον Όλυμπο και πουθενά αλλού στον κόσμο. Οι ανακαλύψεις όμως, σε ότι αφορά τη χλωρίδα, δεν έχουν σταματήσει... Παρόλο που ο Όλυμπος θεωρείται ότι είναι ένα "καλά μελετημένο" βουνό, μόλις φέτος το καλοκαίρι βρέθηκε μια καινούρια ποικιλία: το ενδημικό είδος του Ολύμπου (δηλαδή που υπάρχει μόνο στον Όλυμπο και πουθενά αλλού στον κόσμο) Centaurea grbavacensis έχει κόκκινα άνθη, αλλά βρέθηκε για πρώτη φορά και ένας πληθυσμός με κίτρινα άνθη.

         "Το συγκεκριμένο γένος απαντάται και αλλού αλλά αυτό το είδος του βρέθηκε μόνο στον Όλυμπο" αναφέρει ο κ. Φωτιάδης

   - Η περιοχή του Εθνικού Πάρκου Πρεσπών, και κυρίως οι ορεινές περιοχές στο Βαρνούντα και τα σπάνια, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δάση αρκεύθου. Στην περιοχή εμφανίζονται και αρκετά σπάνια είδη, όπως το παρασιτικό Phelypaea coccinea, η εξάπλωση του οποίου στον Ελληνικό χώρο, περιορίζεται σε μόλις μερικές εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα, σε ένα λιβαδάκι! Στην περιοχή απαντώνται και πολλά είδη, των οποίων η εξάπλωση είναι κυρίως η κεντρική και βόρεια Ευρώπη, και η Πρέσπα αποτελεί το νοτιότερο όριο εξάπλωσής τους.

   - Η περιοχή της Ροδόπης, και κυρίως το Παρθένο δάσος του Φρακτού, καθώς και τα δάση σημύδας. Σημαντικά είναι και τα δάση ενός είδους σκλήθρου (το Alnus incana), που για την Ελλάδα, είναι η μοναδική θέση εμφάνισής του, και είναι και το νοτιότερο όριο εξάπλωσής του. Η περιοχή φιλοξενεί και μεγάλο αριθμό σπάνιων ή ενδημικών ειδών, όπως είναι ο κρίνος της Ροδόπης (Lilium rhodopeaum), ακόμα και εντομοφάγα φυτά (Drosera rotundifolia).

   - Οι κορυφές του Άθωνα που φιλοξενούν πολλά σπάνια είδη, τα οποία εξαπλώνονται μόνο εκεί και πουθενά αλλού στον κόσμο (πάνω από 10 ενδημικά έχει το Άγιο Όρος), όπως η βιολέτα του Άθωνα (Viola athoa).

   - Κορυφές αρκετών βουνών, που είναι σχετικά άγνωστα, όπως του Βούρινου (στην Κοζάνη), του Παγγαίου (στην Καβάλα), του Μενοίκιου (στη Δράμα), του Μπέλες (στις Σέρρες) για τη σημαντική τους χλωρίδα.

   - Ο Βόρας, γνωστός ως Καϊμάκτσαλάν, για τη μεγάλη ποικιλία στη βλάστηση. Στο Βόρα, εμφανίζεται και ο πιο εκτεταμένος σφαγνώνας (έλος με πολλά βρύα, γνωστά ως «σφάγνα»)

   - Η λίμνη Κερκίνη, καθώς φιλοξενεί το μοναδικό ίσως «βυθισμένο» δάσος στην Ευρώπη, το δάσος ιτιάς που κάθε χρόνο πλημμυρίζει, λόγω της αυξομείωσης της στάθμης της λίμνης.

   - Η Πικρολίμνη επίσης μπορεί να θεωρηθεί πολύ σημαντική γιατί αποτελεί τη μοναδική ενδο-ηπειρωτική λίμνη με υφάλμυρο νερό και αντίστοιχη βλάστηση.

   "Σημειώνεται πάντως, ότι οι σημαντικότερες περιοχές είναι ήδη προστατευόμενες, ως περιοχές Natura 2000, ενώ μερικές από αυτές είναι και Εθνικά Πάρκα" κατέληξε ο κ.Φωτιάδης.

  



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία