Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




...οπως προέκυψε απο αμερικάνικη έρευνα

Η «Πολιτεία» του Πλάτωνα το πιο διαβασμένο βιβλίο στα κορυφαία πανεπιστήμια



Ουάσινγκτον Ποστ

Η «Πολιτεία» του Πλάτωνα είναι το βιβλίο που έχει μελετηθεί περισσότερο στα οκτώ κορυφαία πανεπιστήμια των Ηνωμένων Πολιτειών και, σύμφωνα με τις διεθνείς αξιολογήσεις, κορυφαία και του κόσμου. Παράλληλα, η «Πολιτεία» είναι το δεύτερο πιο διαβασμένο βιβλίο σε όλα τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, όπως προκύπτει από έρευνα της εκπαιδευτικής ιστοσελίδας Open Syllabus Explorer.

 

Σε αυτή τη δεύτερη λίστα βρίσκεται και άλλο ένα σημαντικό έργο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, η «Ηθική» του Αριστοτέλη, αλλά και η τραγωδία του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος».

 

Οι ερευνητές της ιστοσελίδας κατέληξαν σε αυτό το αποτέλεσμα εξετάζοντας την on line βάση δεδομένων για τα βιβλία που μελετήθηκαν την τελευταία δεκαετία σε πάνω από ένα εκατομμύριο «courses» των αμερικανικών πανεπιστημίων.

 

Τα οκτώ κορυφαία πανεπιστήμια συνθέτουν τη λεγόμενη Ivy League της ανώτατης εκπαίδευσης στις ΗΠΑ. Σε αυτήν ανήκουν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα του Χάρβαρντ, του Πρίνστον, του Μπράουν, της Πενσυλβάνιας, του Γέιλ, του Κόρνελ, το πανεπιστήμιο Κολούμπια, καθώς και το Ντάρτμουθ Κόλετζ.

 

Στη σχετική λίστα ακολουθούν η «Σύγκρουση των Πολιτισμών» του Σάμιουελ Χάντιγκτον, το «The Element of style» του Ουίλιαμ Στρανκ, ο «Λεβιάθαν» του Χομπς, ο «Ηγεμόνας» του Μακιαβέλι, η «Δημοκρατία στην Αμερική» του Αλέξις ντε Ντοκβίλ, η «Θεωρία της Δικαιοσύνης» του Τζον Ρόουλς, το «Γράμμα από τη φυλακή του Μπέρμιγχαμ» του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, το «Περί ελευθερίας» του Τζον Στιούαρτ Μιλ και η «Εξέλιξη της συνεργασίας» του Ρόμπερτ ¶ξελροντ.

 

Το βιβλίο που έχει μελετηθεί περισσότερο σε όλα τα αμερικανικά πανεπιστήμια είναι το «The Element of style» και ακολουθεί η «Πολιτεία» στη δεύτερη θέση, ενώ στην πέμπτη θέση είναι η «Ηθική» του Αριστοτέλη. Σε αυτήν τη λίστα βρίσκεται και το «Κομουνιστικό Μανιφέστο» του Μαρξ (τέταρτη θέση). «Ο Οιδίπους Τύραννος» είναι στην όγδοη θέση, μία πιο πάνω από τον «Φρανκενστάιν» της Μέρι Σέλεϊ.

 

«Υπάρχουν δύο τρόποι να λάβεις μόρφωση από την Ivy League» σημειώνει η εφημερίδα Ουάσινγκτον Ποστ, παρουσιάζοντας τη μελέτη. «Ο ένας είναι να ξοδέψεις 200.000 δολάρια για να σπουδάσεις σε ένα από τα αμερικανικά πανεπιστήμια που θεωρούνται ανάμεσα στα κορυφαία του κόσμου. Ο άλλος είναι να διαβάσεις τα βιβλία που διδάσκονται στα μαθήματα αυτών των πανεπιστημίων».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία