Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ξεκίνησε  στην Ελλάδα η φιλοξενία ασυνόδευτων προσφυγόπουλων από οικογένειες



Αθήνα - (Ανταπόκριση Μαρία Κιάου)

Εδώ και λίγες ημέρες, ένα ζεστό σπιτικό έχει υποδεχτεί ένα δωδεκάχρονο κορίτσι που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη πατρίδα του στην Αφρική και έφτασε μόνο του στην Ελλάδα. Άλλο ένα ασυνόδευτο κορίτσι από το Αφγανιστάν φιλοξενείται από οικογένεια ομοεθνών του, μέχρι να επανενωθεί με συγγενείς του στον Καναδά.

Πρόκειται για τα πρώτα ασυνόδευτα παιδιά που βρίσκουν οικογενειακή θαλπωρή μέσω της πρωτοπόρου για τα ελληνικά δεδομένα δράσης «Ένα Σπίτι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» που υλοποιείται από τη ΜΕΤΑδραση. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μετά από ανταλλαγή τεχνογνωσίας με οργανώσεις και οργανισμούς από την Ολλανδία, την Ιταλία, το Βέλγιο και τη Γαλλία, με μακρόχρονη εμπειρία στο συγκεκριμένο αντικείμενο, η ΜΕΤΑδραση προχώρησε στη δημιουργία μητρώου ενδιαφερόμενων οικογενειών που μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά μικρά, ασυνόδευτα παιδιά. Οι οικογένειες, κατά προτεραιότητα μιλούν την ίδια γλώσσα με τα παιδιά, προέρχονται από το ίδιο πολιτισμικό περιβάλλον και αναλαμβάνουν να τους προσφέρουν οικογενειακή ζεστασιά και φροντίδα, για όσο χρονικό διάστημα απαιτείται για να επανενωθούν με συγγενείς τους. Η πρακτική αυτή ακολουθείται εδώ και δεκαετίες σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει πλέον αποδειχθεί ότι η διαμονή των παιδιών σε οικογένειες αποτελεί την καλύτερη επιλογή για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Για παράδειγμα στην Ολλανδία, το 30%-40% των ασυνόδευτων ανηλίκων φιλοξενούνται σε οικογένειες.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε πιλοτικά και φιλοδοξεί να στεγάσει 20 παιδιά, 10-14 χρονών τα περισσότερα, ενώ στο μητρώο έχουν εγγραφεί 17 οικογένειες από την Αθήνα, εξηγεί  η Λώρα Παππά, πρόεδρος της ΜΕΤΑδρασης. «Τα παιδιά είναι πολύ ευχαριστημένα, ούτε εμείς δεν το περιμέναμε να πάει τόσο καλά. Μας το έλεγαν συνάδελφοί μας από το εξωτερικό, αλλά αλλιώς είναι όταν το βλέπεις», προσθέτει.

Οι οικογένειες θα πρέπει να είναι έτοιμες και πρόθυμες να φιλοξενήσουν ένα παιδί για αρκετούς μήνες, ίσως και χρόνο, μέχρι, και αν, εντοπιστούν οι συγγενείς του, επισημαίνει η κ. Παππά.

Τα αραβικά και τα φαρσί-νταρί είναι οι κύριες γλώσσες που μιλούν τα παιδιά, αλλά, πολλές φορές το γλωσσικό και το πολιτιστικό φράγμα, βλέπουμε να μην είναι τόσο σημαντικό όσο η αγάπη, η επικοινωνία και το παιχνίδι στο περιβάλλον μιας οικογένειας, υπογραμμίζει η κ. Παππά.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία