 |
|
|  |  |  |  Αναλυτικά στοιχεία απο επιστήμονες
Εφιάλτης για δύο εκατ. ΄Ελληνες ο ύπνος
Αρνητικός παράγοντας η οικονομική κρίση
Αθήνα (Κυρ.)
Τεράστιο πρόβλημα για πάνω από δυο εκατομμύρια Έλληνες λόγω διαταραχών έχει γίνει τις τελευταίες τρείς δεκαετίες ο ύπνος, που για τον άνθρωπο είναι απαραίτητος ακριβώς όπως το φαγητό και το νερό!
Aμεση επίπτωση στο πρόβλημα έχει η παγκόσμια οικονομική κρίση καθώς το 2009 στις ΗΠΑ παρατηρήθηκε κατά 30% αύξηση των επισκέψεων στους γιατρούς κυρίως για αϋπνία. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι αντίστοιχο φαινόμενο έχουμε και στη χώρα μας κυρίως από ανέργους ηλικίας 35 με 55 χρόνων.
«Πράγματι το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα μεγάλο και οι επιπτώσεις του έχουν σοβαρότατες συνέπειες στη ζωή του ανθρώπου με άμεσο αντίκτυπο στο κοινωνικό σύνολο» ανέφερε κατά τη διάρκεια Συνέντευξης Τύπου ο πρόεδρος της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών, Καθηγητής κ Αθανάσιος Σκουτέλης.
«Δυστυχώς, συμπλήρωσε ο κ Σκουτέλης, μέχρι σήμερα δεν έχει αξιολογηθεί σωστά και δεν έχει υπολογιστεί το τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό του κόστος».
Η Συνέντευξη Τύπου πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 37ου Ετήσιου Πανελλήνιου Συνεδρίου της Ι.Ε.Α, που φέτος συμπληρώνονται 175 χρόνια από την ίδρυση της.
Στη σημασία των επιπτώσεων που έχει στο κοινωνικό σύνολο το πρόβλημα του ύπνου, στα αίτια δημιουργίας, στα συμπτώματα και την αντιμετώπισή τους μίλησε από την πλευρά της η Δρ Αναστασία Αμφιλοχίου, Πνευμονολόγος διευθύντρια της Μονάδας Μελέτης στο Σισμανογλειο Γενικό Νοσοκομείο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες το σοβαρό αυτό πρόβλημα είναι απότοκο της μεγάλης αλλαγής που έχει επιφέρει στη ζωή των ανθρώπων η τεχνολογία τα τελευταία 30 χρόνια.
Επιστημονικές μελέτες, ανέφερε η κ Αμφιλοχίου, δείχνουν πως οι διαταραχές που προκαλούν το πρόβλημα είναι:
- σύνδρομο ανεπαρκούς ύπνου
- αϋπνία
- σύνδρομο άπνοιας- υπόπνοιας ύπνου
- διαταραχή ύπνου λόγω εργασίας σε βάρδιες
- jet lag
ΑΥΠΝΙΑ Η ΠΙΟ ΣΥΝΧΝΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ
Η πιο συχνή όμως διαταραχή του ύπνου είναι η αϋπνία. Το 14% του πληθυσμού υποφέρει από τον εφιάλτη της χρόνιας αϋπνίας, ενώ 1 στους 2 ή 3 ενήλικες θα παρουσιάσει αϋπνία σε κάποια φάση της ζωής του. Δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος προσδιορισμού της. Ο πάσχων αναφέρει την υποκειμενική του αίσθηση. Διακρίνεται δε σε:
- αϋπνία, τύπου επελεύσεως (όταν αργεί να έρθει ο ύπνος)
- αϋπνία, τύπου διακρατήσεως (όταν ξυπνά στη μέση της νύχτας και δεν μπορεί να ξανακοιμηθεί)
- αϋπνία, τύπου αφυπνίσεως (όταν ξυπνά πολύ νωρίς)
Οι συνέπειες της αϋπνίας είναι η υπνηλία και η μείωση λειτουργικότητας την επόμενη μέρα. Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει:
- φαρμακευτική αγωγή, για περιορισμένο διάστημα λίγων εβδομάδων
- συμπεριφορικές -γνωσιακές θεραπείες (υγιεινή του ύπνου οπωσδήποτε)
- εναλλακτικές θεραπείες (βελονισμός, ομοιοπαθητική)
ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΠΝΟΙΑΣ ? ΥΠΟΠΝΟΙΑΣ ΥΠΝΟΥ
Το σύνδρομο άπνοιας- υπόπνοιας ύπνου ταλαιπωρεί 4% των ανδρών και 2% των γυναικών και αποτελεί την πιο συχνή οργανική αιτία υπνηλίας. Ευτυχώς ειδοποιεί συνήθως τον ασθενή και τους οικείους του θορυβωδώς. Παρουσιάζει έντονο ροχαλητό στη διάρκεια του ύπνου και κόπωση την ημέρα, που ΔΕΝ δικαιολογείται από την εργασία ή τις άλλες δραστηριότητες. Ακόμη παρουσιάζει υπνηλία παρότι ό ασθενής έχει κοιμηθεί αρκετές ώρες.
Επίσης η άπνοια συνδέεται με αρτηριακή υπέρταση, έμφραγμα, εγκεφαλικό, αρρυθμία, αλλά και κατάθλιψη, διαταραχές μνήμης, κρίσης, συγκέντρωσης, καθώς και με σεξουαλικές διαταραχές κυρίως στους άνδρες.
Η πιο σημαντική όμως επίπτωση του συνδρόμου, κυρίως λόγω της υπνηλίας που προκαλεί, είναι ο αυξημένος κίνδυνος ΤΡΟΧΑΙΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ. Σε έρευνα που διεξήχθη από τη Μονάδα Ύπνου του Σισμανογλείου Νοσοκομείου με ερωτηματολόγια σε ασθενείς με σοβαρή άπνοια, το 60% παραδέχτηκαν υπνηλία στην οδήγηση, ενώ το 15% είχε τροχαίο ατύχημα (πραγματικό ή βγήκε από το δρόμο).
Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει οδηγίες για την αποφυγή των προδιαθεσικών παραγόντων, εφαρμογή ενδοστοματικών συσκευών και σε βαρύτερες μορφές εφαρμογή συσκευών θετικής πίεσης CPAP ή BiPAP. Σπανίως και σε ειδικές καταστάσεις μπορεί να προταθεί χειρουργική θεραπεία.
Υπνηλία όμως προκαλείται και από την ανατροπή που επέφερε η αλματώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας στη ζωή του ανθρώπου τις τελευταίες δεκαετίες (της κοινωνίας των 24 ωρών ) και η οποία τον έχει αναγκάσει να κοιμάται λιγότερο, απ ότι χρειάζεται.
Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες «οι άνθρωποι σήμερα, κοιμούνται 1 ½ ώρα
λιγότερο, από όσο 100 χρόνια πριν» ανέφερε χαρακτηριστικά ο γ.γ της Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών κ Λευτέρης Θηραίος.
Σε γενικές γραμμές τα βρέφη χρειάζονται περισσότερες από 16 ώρες την ημέρα, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας 11 ώρες τη νύχτα και 2.5 το μεσημέρι, οι έφηβοι 9 ώρες, οι ενήλικες 8 ώρες και οι υπερήλικες 6 ώρες.
Μεγάλη επιδημιολογική έρευνα στις ΗΠΑ (National Sleep Foundation) το 2002 έδειξε ότι το 1/3 των ερωτηθέντων
το 1/3το χρειάζεται τουλάχιστον 8 ώρες ύπνου για να μην αισθάνεται υπνηλία την επομένη, ενώ κοιμούνται: κατά μέσον όρο 6.9 ώρες τις καθημερινές
και 7.5 τα Σαββατοκύριακα.
Έτσι
έχει αναπτυχθεί ένα παγκόσμιο ΧΡΕΟΣ ύπνου,
με πολλαπλές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία. Το αποτέλεσμα είναι:
Tο Σύνδρομο ανεπαρκούς ύπνου.
Οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις περιλαμβάνουν:
- Μειωμένη εγρήγορση την επόμενη ημέρα
- 1½ ώρα απώλεια ύπνου οδηγεί σε 32% μείωση εγρήγορσης
- διαταραχές μνήμης, ικανότητας σκέψης, συνειρμών, διαχείρισης πληροφορίας
- διπλάσιο κίνδυνο για επαγγελματικό ατύχημα
- μειωμένη δραστηριότητα ανοσοποιητικού συστήματος
Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις περιλαμβάνουν:
- αρτηριακή υπέρταση
- συσχέτιση με στεφανιαία νόσο μέσω αυξημένης CRP
- ππροδιάθεση για ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη
- ψυχικές διαταραχές όπως κατάθλιψη
- μείωση διανοητικής ικανότητας
- αυξημένος κίνδυνος θνητότητας
- προβλήματα στη σχέση με σύντροφο
- ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ
- μη ασφαλή οδήγηση ? ΤΡΟΧΑΙΑ.
H διαταραχή ύπνου λόγω εργασίας σε βάρδιες.
Αφορά το 10% των εργαζομένων σε βάρδιες που περιλαμβάνουν οπωσδήποτε νύχτα. Εδώ θεραπευτικά τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα διότι δεν είναι πάντα εύκολο να αλλάξει, ο ασθενής, εργασία. Έτσι χορηγούνται φάρμακα που επάγουν την εγρήγορση 30-60 min πριν την εργασία, που συνδυάζονται ενδεχομένως με αντιμετώπιση της αϋπνίας που παρατηρείται όταν επιθυμεί να κοιμηθεί την ημέρα
- jet lag. Αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
