Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μια «Αλεξανδρινή βασίλισσα» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Κείμενο  Ελένη Μάρκου



Aθήνα

Ο βίος της ξεπερνά και την πιο ευφάνταστη μυθοπλασία. Η Αρσινόη Β', βασίλισσα της Θράκης, της Μακεδονίας και της Αιγύπτου, ξεδιπλώνει σταδιακά την πολυτάραχη ιστορία της στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, με αφορμή την παρουσίαση του πορτρέτου της από βασάλτη λίθο. Ένα κέρας που είναι ορατό πάνω από το δεξί αυτί και τμήμα ενός ουραίου (κόμπρας) πάνω από το μέτωπο, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία πως το κεφάλι από βασάλτη, που λαξεύτηκε γύρω στο 270 π.Χ., απεικονίζει την Αρσινόη Β' Φιλάδελφο της Αιγύπτου. Το κέρας του κριόμορφου θεού Μένδητος, του οποίου υπήρξε ιέρεια, είναι πιθανόν μέρος του στέμματος που σχεδιάστηκε αποκλειστικά γι' αυτήν.

 

Ποια ήταν όμως η Αρσινόη; Πρωτότοκη κόρη του στρατηγού και διαδόχου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Πτολεμαίου Λάγου, ιδρυτή της μακεδονικής δυναστείας των Πτολεμαίων (με τελευταία βασίλισσά της την Κλεοπάτρα Ζ'), η Αρσινόη έζησε μια ταραχώδη και τραγική ζωή ως πρωταγωνίστρια αλλά και ως θύμα μηχανορραφιών σε τρεις βασιλικές αυλές. Έφηβη δόθηκε σε γάμο με τον ηλικιωμένο βασιλιά της Θράκης Λυσίμαχο, με τον οποίο έζησε στην πρωτεύουσά του Λυσιμάχεια, μέχρι το βίαιο θάνατό του σε μάχη.

 

Νεαρή χήρα, και αγωνιώντας να προστατεύσει τους τρεις γιους της, κατέφυγε στην πόλη της Χαλκιδικής Κασσάνδρεια, όπου παντρεύτηκε τον ετεροθαλή αδελφό της, βασιλιά της Μακεδονίας, Πτολεμαίο Κεραυνό. Εκείνος όμως σκότωσε τα δύο μικρότερα αγόρια της αμέσως μετά το γάμο. Απελπισμένη η Αρσινόη κατέφυγε στην πατρίδα της την Αίγυπτο, όπου βασιλιάς ήταν πια ο αδελφός της Πτολεμαίος Β'. Ονομάστηκαν Φιλάδελφοι όταν εκείνη έγινε σύζυγος και βασίλισσά του, προστάτιδα των γραμμάτων και των τεχνών και αρχιέρεια μέχρι το θάνατο και τη θεοποίησή της. Οι «θεοί αδελφοί» υπήρξαν το πρώτο ζεύγος αδελφικού γάμου, ξεκινώντας μια πρακτική που ακολούθησαν και επόμενοι Πτολεμαίοι, άγνωστη στην πατρογονική τους μακεδονική αυλή αλλά παραδοσιακή στις φαραωνικές δυναστείες.

 

Η "Αλεξανδρινή βασίλισσα" παρουσιάζεται σε ειδική προθήκη στην Αίθουσα του Βωμού έως την Κυριακή 22 Μαΐου 2016 στο πλαίσιο του "Αθέατου Μουσείου", της επιτυχημένης δράσης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου η οποία προβάλει επιλεγμένες αρχαιότητες από τον κόσμο των αποθηκών του. Στις 8 και 22 Απριλίου ημέρα Παρασκευή και στις 17 Απριλίου και 15 Μαΐου ημέρα Κυριακή, ώρα 13.00, αρχαιολόγοι του Μουσείου υποδέχονται τους επισκέπτες στον χώρο της έκθεσης και συνομιλούν μαζί τους για τις ιστορίες και τα πάθη της μεγάλης φιλαδέλφου βασίλισσας της Αιγύπτου, με τον ταραχώδη βίο και την τελική αποθέωση. Για την παρακολούθηση της παρουσίασης είναι απαραίτητη η προμήθεια εισιτηρίου και η δήλωση συμμετοχής κατά την προσέλευση, ενώ θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Πληροφορίες στο τηλέφωνο (0030) 213 214 4891.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία