Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μπάσκετ

Συνέντευξη τού Δημήτρη Ιτούδη


Και η ΤΣΣΚΑ θέλει τον Έλληνα της... 

 



Aθήνα

Και η ΤΣΣΚΑ θέλει τον Έλληνα της… δηλώνει ο προπονητής των πρωταθλητών Ευρώπης στην φετινή Ευρωλίγκα Δημήτρης Ιτούδης, στην συνέντευξη που παραχώρησε  λίγα εικοσιτετράωρα μετά τον θρίαμβο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο Βερολίνο. «Δεν έχω λόγια για να μεταφέρω την υπερηφάνεια, την ικανοποίηση που νιώθω και εγώ και οι συνεργάτες και όλοι όσοι είναι στην ομάδα που καταφέραμε μετά από 8 χρόνια να ξαναφέρουμε την ΤΣΣΚΑ στην κορυφή της Ευρώπης» τονίζει ο Έλληνας τεχνικός, επισημαίνοντας ότι «για να φτάσεις στην κορυφή πρέπει να κερδίσεις τους καλύτερους και να αναδειχθείς εσύ καλύτερος. Νομίζω ότι οι παίχτες μου το απέδειξαν αυτό περίτρανα, κερδίζοντας τους καλύτερους»…

Ο Δημήτρης Ιτούδης έχει κάθε λόγο να θεωρεί ότι αυτός και η ομάδα του κερδίσανε τους καλύτερους, ιδιαίτερα όταν στον τελικό αντίπαλός του ήταν ο «δάσκαλός» του, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ένας προπονητής με τον οποίο συνυπήρξε στον Παναθηναϊκό επί 13 συναπτά έτη. Γι’ αυτό και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να τον αγκαλιάσει και να του μιλήσει αμέσως μετά τη λήξη του τελικού: «Θέλω να μπείτε λίγο στη θέση μου. Να φανταστείτε ότι η ΤΣΣΚΑ μετά από 8 χρόνια, και μετά από ένα τέτοιο τελικό, στην παράταση, γίνεται ξανά πρωταθλήτρια Ευρώπης» λέει και εξηγεί: «έτρεξα προς το μέρος του και του είπα αυτό που βγήκε από την ψυχή μου. Δηλαδή ότι ένα μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας του ανήκει, γιατί μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας - και τον χώρο που μου έδωσε να εργαστώ και να αναδείξω το ταλέντο μου - ήταν η δική του παρουσία στον Παναθηναϊκό. Αλλά και ο ίδιος ο Παναθηναϊκός και η οικογένεια Γιαννακόπουλου μας έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστούμε με παίχτες αυτού του επιπέδου».

 

Πριν 8 χρόνια στην ομάδα της ΤΣΣΚΑ που πήρε τον τίτλο της Ευρωλίγκας υπήρχε πάλι έντονο ελληνικό στοιχείο που εκφραζόταν κυρίως με την παρουσία του Θοδωρή Παπαλουκά στον αγωνιστικό χώρο. Άρα, όπως λέει ο κόουτς Ιτούδης: «να πούμε ότι η ΤΣΣΚΑ Θέλει τον Έλληνα της έτσι; Προφανώς».

«Εγώ να το πάω λίγο πιο πέρα, με την έννοια του ότι καμιά φορά η ζωή γράφει τα καλύτερα σενάρια» συνεχίζει, εξηγώντας ότι «νομίζω ότι διανύουμε το έτος της ελληνορωσικής φιλίας και συνεργασίας οπότε μάλλον τίποτα δεν είναι τυχαίο». Όπως δεν είναι τυχαίο ότι το φάιναλ φορ έγινε στο Βερολίνο «όπου μια ημέρα πριν από τον τελικό επισκεφθήκαμε το μνημείο που αναφέρεται στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και υπάρχει ο Ρώσος στρατιώτης που έχει σώσει ένα κοριτσάκι από την Γερμανία. Και μόνο τυπική δεν ήταν αυτή η κίνηση που κάναμε, να πάμε εκεί» για να αποτίσει, όπως σημειώνει, φόρο τιμής όλη η ομάδα μια μέρα πριν από τον τελικό.

 

Η κατάκτηση του τίτλου από την ΤΣΣΚΑ δεν άφησε ασυγκίνητο κανέναν στην Ρωσία. Ούτε τον πρόεδρο της χώρας Βλαντιμίρ Πούτιν που έδωσε συγχαρητήρια στην ομάδα για την μεγάλη επιτυχία της: «Η χαρά είναι διπλή, τριπλή, τετραπλή όταν καταφέραμε να κάνουμε χαρούμενους εκατομμύρια φίλους της ΤΣΣΚΑ, εκατομμύρια Ρώσων αλλά και τον επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας της Ρωσίας τον πρόεδρο Πούτιν ο οποίος προσωπικά συνεχάρη την ομάδα, όλους τους παίχτες τη διοίκηση, τους προπονητές» λέει ο Δημήτρης Ιτούδης, αποκαλύπτοντας ότι: «Είναι μεγάλη τιμή για εμάς ότι φέραμε εις πέρας αυτή την αποστολή σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε. Θεωρώ ότι ήταν μια ηθική νίκη που ήρθε από την ΤΣΣΚΑ στο μπάσκετ, το να είναι πρώτη στην Ευρώπη. Και είμαστε πολύ περήφανοι για αυτό που κατορθώσαμε, να δώσουμε χαρά σε αρκετούς εκατομμύρια φιλάθλους αλλά και στην πολιτική ηγεσία».

«Θα ήταν δική μου αμέλεια να μην πω πόση θετική ενέργεια είχα από Έλληνες φίλους, γνωστούς και άγνωστους με μηνύματα συμπαράστασης» λέει ακόμα, εξηγώντας ότι «Και το αισθανόμουν αυτό. Το αισθανόμουνα πολύ έντονα ότι δεν ήμασταν μόνοι μας και είχαμε και αρκετούς έλληνες φιλάθλους εκεί οι οποίοι υποστήριζαν την ΤΣΣΚΑ».

Όλα αυτά βέβαια σε ένα γήπεδο που μόνο φιλόξενο δεν ήταν για την ομάδα. «Είχαμε δυο τελικούς στους οποίους ήμασταν η καλύτερη ομάδα, σε ένα πολύ δυνατό φάιναλ φορ με, σε εισαγωγικά, εχθρική ατμόσφαιρα. Γιατί είχαμε 12-13.000 Τούρκους οι οποίοι φωνάζανε συνεχώς. Κάνανε πολύ καλή δουλειά και είναι εκπληκτικοί φίλαθλοι με την έννοια ότι βοηθούσαν την ομάδα τους αλλά εγώ θα έρθω να σταθώ στο κομμάτι των 1.500 δικών μας φιλάθλων που ήταν εκεί. Ήταν δυνατή η φωνή τους, μας στηρίζανε, αλλά και για όλους αυτούς που στηρίξανε καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν την ομάδα».

 

Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας; «Αν θα σας έλεγα ότι ήμασταν χαλαροί στο φάιναλ φορ αυτό, θα σας έλεγα ψέματα. Ήμασταν κάτω από την πίεση, η οποία ουσιαστικά δημιουργεί ένα ενεργητικό άγχος και μια εποικοδομητική κριτική η οποία μπορεί να φέρει μόνο καλά αποτελέσματα. Γιατί ξέραμε και ξέρω πολύ καλά ποιες είναι οι ευθύνες που κουβαλώ»…

 

Τέλος, μετά τον τίτλο του Βερολίνου τι; «Η ΤΣΣΚΑ έχει πλέον 7 ευρωπαϊκούς τίτλους. Είναι δυο τίτλους μακριά από την Ρεάλ και θεωρώ ότι ο μεγαλύτερος στόχος που μπορεί να έχει αυτή η μεγάλη ομάδα που λέγεται ΤΣΣΚΑ είναι να φτάσουμε και να περάσουμε την Ρεάλ Μαδρίτης» καταλήγει ο Έλληνας προπονητής, δίνοντας το στίγμα για την επόμενη ημέρα.

 

 

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης

---------------------------------

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κατ’ αρχήν συγχαρητήρια για αυτή τη μεγάλη νίκη. Νομίζω ότι το τελευταίο διήμερο αυτό ήταν το βασικό κομμάτι της δικής σου ζωής και όλης της ομάδας, γιατί επαναφέρατε την ΤΣΣΚΑ στο πρώτο σκαλί του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Το πρώτο μου ερώτημα είναι το εξής όπως μου το μετέφερε ένας φίλος από την Αθήνα: Ρε συ πες εκεί πάνω στον Ιτούδη. θα μας στείλει σε καρδιολογική κλινική, πως το κάνανε αυτό;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κατ΄αρχήν καλημέρα ευχαριστώ πάρα πολύ. Νομίζω ότι δεν έχω λόγια για να μεταφέρω την υπερηφάνεια, την ικανοποίηση που νιώθω και εγώ και οι συνεργάτες και όλοι όσοι είναι στην ομάδα που καταφέραμε μετά από 8 χρόνια να ξαναφέρουμε την ΤΣΣΚΑ στην κορυφή της Ευρώπης. Θεωρώ ότι υπήρχαν, όσον αφορά για τον φίλο που έκανε την ερώτηση για τους καρδιακούς, το άθλημα είναι έτσι όπως είχε πει ο κ. Γιαννακόπουλος του ΠΑΟ ότι δεν είναι για καρδιακούς. Είναι ψυχοβγάλτης το είχε ονομάσει. Αλλά εμείς που είμαστε εκεί επαγγελματίες οφείλουμε να δείξουμε την μέγιστη υπομονή, αυτοσυγκράτηση, πίστη και νομίζω ότι αυτό δείξαμε καθ΄όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού το οποίο είχε διαφορετικές εκφάνσεις προφανώς. Θεωρώ ότι ήμασταν πολύ ψύχραιμοι, πολύ πιο ουσιαστικοί και φάνηκε στις δύσκολες στιγμές και ιδιαίτερα στην παράταση, όπου αν και την άνοιξε με ένα τρίποντο ο Σλούκας, θεωρώ ότι την πήγαμε εκεί που έπρεπε και κερδίσαμε σχεδόν, αν μπορώ να αναφέρω τη λέξη, άνετα μετά από μια ολοκληρωτική εμφάνιση στο φάιναλ φορ. Γιατί μην ξεχνάμε ότι έχουμε και έναν ημιτελικό όπου είναι τελικός και ορθώς πολλοί θυμούνται μόνο τον τελικό, δεν θυμούνται τον ημιτελικό. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια επίσης και εξίσου καλή ομάδα η οποία επέλεξε - και είναι πολύ σημαντικό αυτό που σας λέω - επέλεξε να μην αγωνιστεί με όλες τις δυνάμεις στα πλέι οφ της VTB League για να κρατήσει τις δυνάμεις της για το φάιναλ φορ και να τελειώσει ουσιαστικά εκεί τη σεζόν και να τα δώσει όλα γιατί το φάιναλ φορ είναι (δυο) τελικοί, ο ημιτελικός είναι ο τελικός. Είναι do or die. Πας, προχωράς, κερδίζεις, προχωράς, χάνεις πας σπίτι στην ουσία, άσχετα αν παίζεις για την τρίτη θέση, η οποία δεν είναι τόσο σημαντική. Οπότε λοιπόν είχαμε δυο τελικούς στους οποίους ήμασταν καλύτερη ομάδα σε ένα πολύ δυνατό φάιναλ φορ με, σε εισαγωγικά, εχθρική ατμόσφαιρα γιατί είχαμε 12-13.000 Τούρκους οι οποίοι φωνάζανε συνεχώς. Κάνανε πολύ καλή δουλειά και είναι εκπληκτικοί φίλαθλοι με την έννοια ότι βοηθούσαν την ομάδα τους. Αλλά εγώ θα έρθω να σταθώ στο κομμάτι των 1.500 δικών μας φιλάθλων που ήταν εκεί. Ήταν δυνατή η φωνή τους, μας στηρίζανε, αλλά και για όλους αυτούς που στηρίξανε καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν την ομάδα.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ήταν ένα φάιναλ φορ χωρίς ελληνικές ομάδες όχι όμως και χωρίς ελληνική παρουσία. Στην ΤΣΣΚΑ ήταν όλο το προπονητικό team και ο μεγάλος αντίπαλος είχε τον Κώστα Σλούκα αλλά και έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι πασίγνωστος στην Ελλάδα, τον Ομπράντοβιτς που είναι και δικός σου δάσκαλος. Τι λέγατε την τελευταία στιγμή εκεί που αγκαλιαστήκατε;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο Ζέλικο είναι νικητής, είναι γεννημένος νικητής και προφανώς ήταν δύσκολη στιγμή αυτή. Ούτως ή άλλως θα ήταν δύσκολη στιγμή και για τον έναν και για τον άλλο, όποιος και να κέρδιζε, για τον άλλο που έχανε θα ήταν δύσκολη στιγμή εγώ όμως όφειλα να κάνω κάτι το οποίο βγήκε από την ψυχή μου εκείνη την στιγμή που η ΤΣΣΚΑ. Θέλω να μπείτε λίγο στη θέση μου να φανταστείτε ότι η ΤΣΣΚΑ μετά από 8 χρόνια και μετά από ένα τέτοιο τελικό, στην παράταση, γίνεται ξανά πρωταθλήτρια Ευρώπης, έτρεξα προς το μέρος του και του είπα αυτό που βγήκε από την ψυχή μου δηλαδή ένα μεγάλο μέρος αυτής της επιτυχίας του ανήκει γιατί μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας και το χώρο που μου έδωσε να εργαστώ και να αναδείξω το ταλέντο μου ήταν η δική του η παρουσία στον ΠΑΟ, αλλά και ο ίδιος ο ΠΑΟ και η οικογένεια Γιαννακόπουλου μας έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστούμε με παίχτες αυτού του επιπέδου. Οπότε λοιπόν όφειλα και βγήκε, μάλλον δεν όφειλα, αλλά βγήκε από την ψυχή μου και ήθελα να το κάνω εκείνη την στιγμή, που προφανώς ήταν δύσκολη για τον ίδιο, αλλά δίνει και μεγάλη σημασία στη στιγμή, γιατί το φέρνω σε αντιπαράθεση με εκείνη τη στιγμή που θέλεις να πανηγυρίσεις, να πανηγυρίσεις όσο τίποτα άλλο, μια μεγάλη νίκη των αστέρων στους πρωταθλητές Ευρώπης.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι μια ιπποτική από την πλευρά σας κίνηση και νομίζω ότι ο μεγάλος Ομπράντοβιτς πρέπει να το κατάλαβε αυτό παρά την πίκρα που είχε για την ήττα της ομάδας του.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προφανώς το κατάλαβε γιατί μιλήσαμε και χθες τηλεφωνικά και πάλι στο ξενοδοχείο, αλλά και στους διαδρόμους και γενικότερα. Εννοείται ότι η σχέση που έχουμε είναι ακλόνητη δεν έχει σημασία μπορεί να είναι αντίπαλος για 40 λεπτά και να προσπαθείς 45 αφού είχε παράταση να κάνεις το καλύτερο για την ομάδα σου να προσπαθήσεις, να την βοηθήσεις είναι δεδομένο αυτό. Να αναφερθούμε λίγο και στον Κώστα Σλούκα ο οποίος ήταν εκπληκτικός του έδωσα συγχαρητήρια. Ήταν αυτός που έδωσε την ώθηση για το come back αλλά και γενικότερα ένας εξαιρετικός παίχτης.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όπως είπε και ο Ρώσος παρουσιαστής, μετά από 8 χρόνια, η κόκκινη ομάδα ξαναγυρίζει στο πρώτο σκαλί της Ευρώπης αλλά έχει στον πάγκο έναν τιμονιέρη ο όποιος προέρχεται από την Ελλάδα. Όταν έχουμε να κάνουμε με Έλληνες, είπε, έχουμε καλή τύχη γιατί θύμισε ότι πριν από 8 χρόνια ήταν ένας άλλος Έλληνας, ο Παπαλουκάς που δημιούργησε μοναδικές στιγμές για την ΤΣΣΚΑ.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Άρα να πούμε ότι η ΤΣΣΚΑ Θέλει τον Έλληνα της έτσι; Προφανώς. Εγώ να το πάω λίγο πιο πέρα με την έννοια του ότι καμιά φορά η ζωή γράφει τα καλύτερα σενάρια αναμφίβολα με την έννοια του ότι νομίζω ότι διανύουμε το έτος της ελληνορωσικής φιλίας και συνεργασίας οπότε μάλλον τίποτα δεν είναι τυχαίο που γίνεται αυτή την δεδομένη στιγμή, που γίνεται στο Βερολίνο, όπου μια ημέρα πριν από τον τελικό επισκεφθήκαμε το σημείο, όπου εκεί ουσιαστικά, στο μνημείο αυτό παρουσιάζεται και αναφέρεται στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπου υπάρχει ο Ρώσος στρατιώτης που έχει σώσει ένα κοριτσάκι από την Γερμανία και μόνο τυπική δεν ήταν αυτή η κίνηση που κάναμε να πάμε εκεί και να καταθέσουμε φόρο τιμής μια μέρα πριν από τον τελικό. Οπότε στη πόλη λοιπόν που τερματίστηκε ο πόλεμος γενικότερα, ο πιο άσχημος, δεν υπάρχει βέβαια ωραίος πόλεμος. Νομίζω ότι όλα αυτά κάποια στιγμή τι να πω αν κάτι υπάρχει εκεί έξω μαζευτήκανε και έδωσαν δύναμη και στη δική μου ομάδα ήμασταν πολύ πεπεισμένοι οι παίχτες ήταν σε ένα φοβερό μομέντουμ και ήμασταν πραγματική ομάδα κάτι που χρειάζεται ένα ομαδικό άθλημα για να μπορέσει να υπερκεράσει οποιεσδήποτε αντιξοότητες εκείνη την στιγμή μπορεί να εμφανιστούν στο διάβα γιατί μπορεί μεν να έχουν να κάνουν με παίχτες με ατομικές ικανότητες, συγνώμη αλλά όλες αυτές οι ατομικές ικανότητες πρέπει να μπουν σε ένα σύνολο να έχουν μια σωστή καθοδήγηση έτσι ώστε να φέρουν αποτελέσματα.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο κόουτς είναι αυτός που κάνει την ενορχήστρωση όλων αυτών των ταλέντων που τους ανήκει η νίκη αλλά αν το σύνολο δεν ήταν οργανωμένο με σωστό τρόπο απέναντι σ΄έναν Ομπράντοβιτς, δεν θα ερχόταν αυτό το αποτέλεσμα.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θεωρώ ότι για να φτάσεις στην κορυφή πρέπει να κερδίσεις τους καλύτερους. Και να αναδειχθείς εσύ καλύτερος. Νομίζω ότι οι παίχτες της ΤΣΣΚΑ αποδείξανε αυτό περίτρανα κερδίσαμε τους καλύτερους. Είχαμε το καλύτερο σκορ και η Φενέρ και η ΤΣΣΚΑ φτάνοντας στον τελικό (νικών και ηττών) στη φετινή πορεία στην ευρωλίγκα. Ξέρεις ό,τι και να λέμε εμείς οι προπονητές στην θεωρία αν δεν έχεις αθλητές του επιπέδου του Τεόντοσιτς, του Ντε Κολό, του Κριάπα, του Φριτζόν (…) και όλων των άλλων αθλητών για να μην ξεχάσω κάποιον και δεν αναφερθώ τώρα, να φέρουν εις πέρας όλες αυτές τις οδηγίες ή την προπόνηση στο παρκέ εκείνη τη στιγμή τότε είναι δώρο- άδωρο. Όλοι αυτοί οι αθλητές έχουν κάνει υπερβάσεις και όσον αφορά τις ατομικές τους πεποιθήσεις και όσον αφορά τις ατομικές τους διακρίσεις και πόσο μάλλον όταν φτάνεις σε ένα φάιναλ φορ, είναι μεγάλη παγίδα και θέλω να αναφερθείς σε αυτό εκτενώς γιατί ποια είναι η παγίδα. Όταν δικαίως αναδεικνύεσαι MVP της σεζόν αναδεικνύεσαι καλύτερος αμυντικός, αναδεικνύεσαι στην καλύτερη πεντάδα, παίρνεις δηλαδή ατομικές διακρίσεις αλλά έρχεσαι σε ένα φάιναλ φορ για μια ομαδική διάκριση. Εκεί λοιπόν πρέπει να χαλιναγωγήσεις τον ίδιο σου τον εαυτό, εσύ σαν αθλητής να μπεις σε μια διαδικασία αυτοσυγκέντρωσης και να συνειδητοποιήσεις το τι χρειάζεται να δώσεις για να κερδίσει η ομάδα. Οπότε λοιπόν είναι πολύ σημαντική αυτή η προσφορά αυτών των αθλητών που πήραν ατομικές διακρίσεις αλλά κερδίσανε και την διάκριση του συνόλου και αυτό είναι που μετρά. Η ΤΣΣΚΑ έχει πλέον 7 ευρωπαϊκούς τίτλους είναι δυο τίτλους μακριά από την Ρεάλ και θεωρώ ότι ο μεγαλύτερος στόχος που μπορεί να έχει αυτή η μεγάλη ομάδα που λέγεται ΤΣΣΚΑ θα πρέπει να είναι να φτάσουμε και να περάσουμε την Ρεάλ Μαδρίτης.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν που έστειλε προσωπικά συγχαρητήρια προς την ομάδα σε 10 μέρες από τώρα θα είναι στη Θεσσαλονίκη, στο Άγιο Όρος και στην Αθήνα και δεν είναι τυχαίο αυτό που ανέφερες και εσύ ότι το αφιερωματικό έτος Ελλάδας-Ρωσίας που γίνεται φέτος, μας φέρνει πιο κοντά.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αν θα σας έλεγα ότι ήμασταν χαλαροί στο φάιναλ φορ αυτό, θα σας έλεγα ψέματα. Ήμασταν κάτω από την πίεση, η οποία ουσιαστικά δημιουργεί ένα ενεργητικό άγχος και μια εποικοδομητική κριτική η οποία μπορεί να φέρει μόνο καλά αποτελέσματα. Γιατί ξέραμε και ξέρω πολύ καλά ποιες είναι οι ευθύνες που κουβαλώ. Γι αυτό και είπα ότι η χαρά είναι διπλή, τριπλή, τετραπλή όταν καταφέραμε να κάνουμε χαρούμενους εκατομμύρια φίλους της ΤΣΣΚΑ, εκατομμύρια Ρώσων αλλά και τον επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας της Ρωσίας τον κ. Πούτιν τον πρόεδρο Πούτιν ο οποίος προσωπικά συνεχάρη την ομάδα, όλους τους παίχτες τη διοίκηση, τους προπονητές. Είναι μεγάλη τιμή για εμάς ότι φέραμε εις πέρας αυτή την αποστολή σε αυτούς τους καιρούς που ζούμε θεωρώ ότι ήταν μια ηθική νίκη αυτή που ήρθε από την ΤΣΣΚΑ στο μπάσκετ, το να είναι πρώτη στην Ευρώπη και είμαστε πολύ περήφανοι για αυτό που κατορθώσαμε όπως είπα να δώσουμε χαρά σε αρκετούς εκατομμύρια φιλάθλους αλλά και στην πολιτική ηγεσία.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα ήθελα να σε ρωτήσω ποια μουσική θα προτιμούσες

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Κοίταξε. Εγώ όπως πολλοί γνωρίζουν έχω πολύ καλούς φίλους, εκτός από το ότι με έχει ευλογήσει ο Θεός να ασχολούμαι με το άθλημα αυτό και αισθάνομαι και ευλογημένος που είμαι προπονητής στην ΤΣΣΚΑ, ανέφερες πριν ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα πάει στο Άγιο Όρος εγώ δεν είχα την τιμή ποτέ και την ευκαιρία να πάω στο Άγιο Όρος είναι κάτι το οποίο θα ήθελα να κάνω και μάλιστα έχω και πρόσκληση από ένα Ρώσο γέροντα γιατί έτυχε να τον γνωρίσω στην Χαλκιδική όπου έχω γείτονες στο σπίτι μου δυο ρώσικες οικογένειες, πόσες συμπτώσεις μπορεί να υπάρχουν σε αυτή τη ζωή είδες, και θα ήθελα λοιπόν και ξέρουν πολύ καλά ότι έχω πολλούς φίλους στο χώρο της μουσικής όπως είναι ο Αντώνης Ρέμος, όπως είναι ο Κωνσταντίνος Αργυρός, όπως είναι ο Γιάννης ο Πάριος με τους οποίους είχα την ευκαιρία και να τραγουδήσω μαζί αλλά και να ανταλλάξω πολλές κουβέντες και γύρω από τον αθλητισμό και γύρω από την πολιτική και γύρω από πολλά πράγματα οπότε νομίζω ότι θα βρεις ένα καλό κομμάτι μόνος σου να μου το αφιερώσεις.

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν ήταν μόνο τα εκατομμύρια των Ρώσων που παρακολούθησαν και ήταν μαζί με την ΤΣΣΚΑ, αλλά ήταν και τα εκατομμύρια των Ελλήνων. Γιατί ξεκάθαρα ήταν με την ΤΣΣΚΑ.

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σε ευχαριστώ πολύ για την πάσα, γιατί όντως ξέχασα ήταν δική μου αμέλεια να πω πόση θετική ενέργεια είχα από Έλληνες φίλους, γνωστούς και άγνωστους με μηνύματα συμπαράστασης. Και το αισθανόμουν αυτό, το αισθανόμουνα πολύ έντονα ότι δεν ήμασταν μόνοι μας και είχαμε και αρκετούς έλληνες φιλάθλους εκεί οι οποίοι υποστήριζαν την ΤΣΣΚΑ

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Για άλλη μια φορά συγχαρητήρια για αυτή την μεγάλη νίκη και επιτυχίες και στο μέλλον να η ΤΣΣΚΑ να ξεπεράσει την Ρεάλ

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Νομίζω ότι είναι ο μεγάλος στόχος της…. Αυτή τη στιγμή



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία