|
| | | |
Διαμερίματα πωλούνται και σε τιμή μεταχειρισμένου αυτοκινήτου!
Μέχρι και προς ...300 ευρώ/τμ πωλούνται οι κατοικίες στην Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα οι αγοραπωλησίες να «κρατιούνται» στα επίπεδα του 2015
Θεσσαλονίκη.-(Κείμενο Αλεξάνδρα Γούτα)
Κοντά στα επίπεδα του επταμήνου Ιανουαρίου-Ιουλίου του 2015 κρατήθηκαν φέτος, παρά τα capital controls, οι αγοραπωλησίες κατοικιών στη Θεσσαλονίκη, καθώς οι εξαιρετικά χαμηλές τιμές στην αγορά, που έχουν υποχωρήσει ακόμη και στα 300 ευρώ ανά τετραγωνικό, έπεισαν πολλούς πολίτες ν' αποκτήσουν ένα ακίνητο. Αντίθετα, μεγάλο πλήγμα δέχτηκε το επαγγελματικό ακίνητο, με τις πωλήσεις σε αυτή την κατηγορία να καταγράφουν μείωση της τάξης του 50%.
Διαμέρισμα πωλήθηκε προς 6.000 ευρώ
-----------------------------------
Αναλυτικότερα, όπως προκύπτει από την επεξεργασία στοιχείων, που προέρχονται από τη βάση δεδομένων του κτηματομεσιτικού δικτύου Oikies Real Estate, η αγορά κατοικίας στη Θεσσαλονίκη «κρατήθηκε» στο επτάμηνο του 2016, χάρη ακριβώς στις δελεαστικές τιμές. «Η μεγάλη μείωση των τιμών που σημειώθηκε στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, μείωση που συνεχίζεται, αν και με βραδύτερους ρυθμούς, έχει ως αποτέλεσμα να φτάνουν να πωλούνται διαμερίσματα στην τιμή ενός μεταχειρισμένου αυτοκινήτου. Ενδεικτικά αναφέρεται καταγεγραμμένη πώληση διαμερίσματος στη Θεσσαλονίκη, στη τιμή των 6.000 ευρώ» υπογραμμίζεται σε σχετική ανακοίνωση.
Στον αντίποδα της χαμηλότερης τιμής πώλησης (300 ευρώ/τ.μ.), η υψηλότερη διαμορφώθηκε στο επτάμηνο στα 1.818 ευρώ/τ.μ. Οι αγοραστές προτίμησαν τα μικρά και μεσαία ακίνητα, ενώ σημαντική ζήτηση (το 29% της συνολικής) εκδηλώθηκε και για τις πολύ μεγάλες κατοικίες, άνω των 150 τετραγωνικών.
Οι ενοικιαστές προτιμούν πλέον μικρά και παλιά ακίνητα ηλικίας έως και άνω των 50 ετών
Εξάλλου, στις ενοικιάσεις κατοικιών καταγράφηκε μικρή πτώση της τάξης του 5%. Η χαμηλότερη τιμή ενοικίασης διαμορφώθηκε στα 2,5 ευρώ/τ.μ. και η υψηλότερη στα 5 ευρώ/τ.μ. Στις ενοικιάσεις προτιμήθηκαν τα παλαιότερα ακίνητα, έως και άνω των 50 ετών, με το 56% των προτιμήσεων να συγκεντρώνουν τα διαμερίσματα των δεκαετιών 1960-1980. Τα παλαιότερα ακίνητα, της ίδιας περιόδου, προτιμήθηκαν και στις περιπτώσεις αγοράς κατοικιών και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στις ενοικιάσεις, αφού τα επέλεξαν 61% των αγοραστών.
Σχετικά με τα τετραγωνικά μέτρα, προτιμούνται προς ενοικίαση, όπως άλλωστε και προς αγορά, τα μικρά διαμερίσματα, 61 μέχρι 70 και 71 μέχρι 80 τετραγωνικών (14% και 16% της ζήτησης για ενοικίαση αντίστοιχα).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|