Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πρωτοποριακή εναλλακτική μορφή αποκατάστασης

Θεραπευτική ιππασία: Το δικό τους "σύμμαχο" έχουν βρει άτομα με κινητικά, νοητικά, συναισθηματικά ή άλλα προβλήματα 



Σέρρες (Παρ-Σαβ.)

Στην καθημερινή τους ζωή ανεβαίνουν τον προσωπικό τους "Γολγοθά", αφού διάφορα κινητικά, νοητικά, συναισθηματικά ή άλλα προβλήματα τούς στερούν μικρές στιγμές χαράς, από αυτές που για όλους τους υπόλοιπους θεωρούνται αυτονόητες.

    Ωστόσο, άτομα με εγκεφαλική παράλυση, ημιπληγίες, αυτισμό, ψυχολογικά και ψυχιατρικά νοσήματα, σύνδρομο Down, δυσλεξία και άλλες τόσες παθήσεις έχουν πλέον βρει έναν σημαντικό σύμμαχο και φίλο στα προβλήματά τους, το άλογο.

    Η θεραπευτική ιππασία- περί ης ο λόγος- είναι μια εναλλακτική μορφή αποκατάστασης, που χρησιμοποιώντας το άλογο ως μέσο θεραπείας δημιουργεί μοναδικά οφέλη στα άτομα με αναπηρία. Ένα τέτοιο Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας, το δεύτερο στην Ελλάδα, λειτουργεί εδώ και περίπου τέσσερα χρόνια στο Σκοπό του δήμου Εμμανουήλ Παπά, στις Σέρρες.

    Όπως εξηγεί  η ειδικευμένη στην ιπποθεραπεία φυσιοθεραπεύτρια και προπονήτρια στο Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών (ΚΕΘΙΣ), Μαρία Λίγγα, "πρωταγωνιστής" στην όλη προσπάθεια είναι το άλογο.

    "Μέσω της κίνησής του, μεταφέρει, νευρομυικά, στον αναβάτη με αναπηρία, φυσιολογικά πρότυπα βάδισης. Βελτιώνεται ο συντονισμός των κινήσεων, η ισορροπία, ο μυικός τόνος και η ψυχολογία του αναβάτη. Εμείς, στο Κέντρο μας, πλησιάσαμε τη φύση και το άλογο, γιατί με την ιππασία εναρμονίζονται σώμα, ψυχή και μυαλό", τονίζει η κ. Λίγγα, η οποία έχει ειδικευτεί επίσης στη νευροεξελεγκτική αγωγή και τον αυτισμό στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας.

    Το σωματείο του ΚΕΘΙΣ ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2005, ενώ έλαβε "σάρκα και οστά" το Σεπτέμβριο του 2007. Στόχος του ήταν και παραμένει η βελτίωση της υγείας των ατόμων με φυσική, συναισθηματική ή νοητική διαταραχή.

    Η θεραπευτική ιππασία ή ιπποθεραπεία, είναι η πρώτη μορφή θεραπείας με ζώα, που άρχισε να εφαρμόζεται άτυπα στην Ελλάδα από το 1983, όταν ξεκίνησε η λειτουργία του Συνδέσμου Θεραπευτικής Ιππασίας, που το 2004 ανέπτυξε το πρώτο Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας στο Γουδί.

    Ο πρωταρχικός σκοπός της θεραπευτικής ιππασίας είναι να δοθεί η ευκαιρία για ιππασία σε ανάπηρα άτομα, που θα μπορούσαν να ωφεληθούν γενικά από αυτήν. Ενδείκνυται για κάθε ηλικίας άτομα με κινητικά νοητικά και συναισθηματικά προβλήματα, με εγκεφαλικά, ημιπληγίες, εγκεφαλική παράλυση, αυτισμό, ψυχολογικά και ψυχιατρικά νοσήματα, σύνδρομο Down, δυσλεξία κ.ά. Συμβάλλει στην πρόοδο, την αποκατάσταση και την κοινωνικοποίηση του ασθενούς.

    Το Κέντρο Θεραπευτικής Ιππασίας Σερρών, όταν πρωτοξεκίνησε εξυπηρετούσε μόνο τέσσερα άτομα με κινητικά και νοητικά προβλήματα. Σήμερα, εξυπηρετεί 40 άτομα εβδομαδιαίως από όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Έχει στο δυναμικό του οχτώ υπέροχα, όπως λένε οι εκπαιδευτές, άλογα, ενώ αριθμεί περισσότερα από 150 μέλη-εθελοντές, που στηρίζουν την όλη προσπάθεια.

    Το ΚΕΘΙΣ συμμετείχε το 2007 στους Αγώνες Special Olympics της Κίνας, κατακτώντας τέσσερα χάλκινα μετάλλια, ενώ θα συμμετάσχει ενεργά και στους φετινούς Αγώνες Special Olympics της Αθήνας.

    "Έχει στόχο (το Κέντρο) τη μη κερδοσκοπική, φιλανθρωπική και εθελοντική προσφορά κάθε δυνατής βοήθειας, δυνατοτήτων, ευκαιριών και μέσων για ιππασία σε άτομα με ειδικές ανάγκες στην Ελλάδα και το Εξωτερικό", τονίζει η κ. Λίγγα.

    Το ιδιαίτερο στο ΚΕΘΙΣ είναι ότι διαθέτει ένα υπερσύγχρονο κτίριο κλειστού στίβου, στο οποίο οι θεραπείες γίνονται, ακόμη και όταν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι καλές. Παράλληλα, διαθέτει μια αποθήκη εξοπλισμού και ζωοτροφών, έναν χώρο αναμονής φίλων και συνοδών, στίβο προδιαγραφών, περίφραξη κι ένα μίνι ζωολογικό καταυλισμό κατοικίδιων.

    "Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας μας, νιώθουμε αρκετά περήφανοι για τα αποτελέσματα της θεραπευτικής ιππασίας που παρέχουμε. ’τομα με κινητικά προβλήματα (εγκεφαλική παράλυση, σκλήρυνση κατά πλάκας, παθήσεις κεντρικού νευρικού συστήματος), άτομα με νοητική υστέρηση και αυτισμό έχουν δει ευεργετικά αποτελέσματα στην καλυτέρευση της υγείας τους", αναφέρει η κ. Λίγγα, η οποία συγκινείται, όταν θυμάται την περίπτωση 12χρονης, η οποία υπέστη δύο εγκεφαλικά και με τη βοήθεια των γιατρών της, εντατική θεραπεία, αλλά και "σύμμαχο" στην όλη προσπάθεια τη θεραπευτική ιππασία, κατάφερε να πετάξει το αναπηρικό καροτσάκι και να περπατήσει.

    Η θεραπευτική ιππασία περικλείει διαφορετικές δραστηριότητες. Την ιπποθεραπεία, την ιππασία σαν σπορ, τη θεραπευτική εκπαιδευτική ιππασία, την ιππική δεξιοτεχνία, το άλμα και την οδήγηση. Αυτές οι δραστηριότητες δίνουν καθορισμένα κοινά οφέλη, ενώ η κάθε μια έχει μοναδικά πλεονεκτήματα ως συγκεκριμένη δραστηριότητα. Οι συντελεστές της θεραπευτικής ιππασίας είναι ο εκπαιδευτής, ο θεραπευτής, ο οδηγός και οι πλαϊνοί βοηθοί, ενώ η κάθε θεραπεία έχει διάρκεια μισής ώρας.

  Αυτές τις ημέρες στο ΚΕΘΙΣ πραγματοποιείται σεμινάριο θεραπευτικής ιππασίας, μέθοδος εκπαίδευσης και θεραπείας ατόμων με αυτισμό, νοητική υστέρηση, ψυχικά νοσήματα και άλλες διαταραχές.

    Απευθύνεται σε φύσιο/έργο/λογοθεραπευτές, καθηγητές φυσικής αγωγής, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, ειδικούς παιδαγωγούς, που είναι κάτοχοι αναγνωρισμένων αντίστοιχων πτυχίων.

    Επιστημονικά υπεύθυνη του σεμιναρίου είναι η Γκουντούλα Χάουζερ (Gundula Hauser), πρώην πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικής Ιππασίας (FRDI).



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία