 |
|
|  |  |  |  ActionAid - Η Ελλάδα είναι η χώρα με το υψηλότερο ποσοστό αναδόχων σ΄ ολοκληρο τον κόσμο
Αθήνα
«Ένα παιδί στον κόσμο, πεθαίνει από πείνα κάθε έξι δευτερόλεπτα. Υπάρχουν περισσότεροι από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι στον πλανήτη, που ζουν με λιγότερα από ένα δολάριο την ημέρα. Όχι απλά κοιμούνται κάθε βράδυ νηστικοί, αλλά δεν μπορούν να ονειρευτούν τίποτα για το μέλλον των παιδιών τους».
Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα στον κόσμο, έτσι όπως την περιγράφει στ ο γενικός διευθυντής της ActionAid, Γεράσιμος Κουβαράς. Μία πραγματικότητα, που στη δίνη της οικονομικής κρίσης και των προβλημάτων της καθημερινότητας, λησμονούμε. Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν κάποιοι συνάνθρωποι, που δεν ξεχνούν, και κάποιες οργανώσεις, που φροντίζουν να θυμίζουν, για το καλό όλων. Διότι, όταν η φτώχεια απειλεί τη ζωή, η οικονομική κρίση, που στερεί πολυτέλειες, «αποδομείται».
To πρόγραμμα «Αναδοχή Παιδιού» της ActionAid, είναι από τα αποτελεσματικότερα στην καταπολέμηση της φτώχειας, παγκοσμίως. Είναι το σημαντικότερο πρόγραμμα υποστήριξης της οργάνωσης. Αναδοχή Παιδιού δεν σημαίνει υιοθεσία. Είναι υποστήριξη ενός παιδιού, της οικογένειάς του και όλων των ανθρώπων του περιβάλλοντος στο οποίο ζει βιώνοντας την απόλυτη φτώχεια. Κανένα από τα παιδιά αυτά δεν λαμβάνει τα χρήματα προσωπικά. Τα ποσά συγκεντρώνονται και διατίθενται προς όφελος ολόκληρης της κοινότητας, στην οποία ζει το παιδί, με σκοπό τη μόνιμη βελτίωση των συνθηκών της ζωής όλων των κατοίκων, μέσω των αναπτυξιακών προγραμμάτων, που εφαρμόζονται στην περιοχή.
«Στόχος του προγράμματος είναι να επιτευχθούν μόνιμες βελτιώσεις στην ποιότητα της ζωής τους, έτσι ώστε οι ίδιοι να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και να δημιουργήσουν το μέλλον, που δικαιούνται», εξηγεί ο κ. Κουβαράς.
Οι ανάδοχοι της ActionAid κατανοούν πόσο μεγάλη διαφορά φέρνει αυτή η συνδρομή τους στη ζωή κάποιων ανθρώπων, που ζουν στην απόλυτη φτώχεια και την εξαθλίωση. «Ένας οικογενειάρχης με τέσσερα παιδιά, ο οποίος παίρνει τον βασικό μισθό μιλώντας για το πρόγραμμα αναδοχής παιδιών της ActionAid, είπε ότι θα σταματήσει να πληρώνει την συνδρομή για τα παιδιά της Αφρικής, μόνο εάν φτάσει στο σημείο να μην έχει κάποιο από τα δικά του παιδιά να φάει», λεει ο κ. Κουβαράς και συμπληρώνει: «Παρόλο που διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης, που φυσικά επηρεάζει όλους τους Έλληνες, ο κόσμος κατανοεί τη διαφορά ανάμεσα στην έννοια της απόλυτης, ακραίας φτώχειας και της σχετικής φτώχειας. Ο συνδρομητής του προγράμματος «Αναδοχή Παιδιού» της ActionAid, κατανοεί ότι η επένδυση των 72 λεπτών την ημέρα, είναι ποσό ίσιο με αυτό που διαθέτει για να ζήσει μία ολόκληρη οικογένεια σε μία φτωχή χώρα».
Η ηθοποιός Ρένια Λουιζίδου είναι, εδώ και πολλά χρόνια, ένα από τα μέλη της ActionAid, έχοντας γίνει ανάδοχος σε ένα αγοράκι από την Γκάνα και ένα κοριτσάκι από τη Βραζιλία.
«Το 2000, που γεννήθηκε ο γιος μου, ενημερώθηκα για τις δράσεις της οργάνωσης. Μου φάνηκε πολύ απλό και πολύ όμορφο να μπορώ να βοηθήσω ένα παιδάκι σαν αυτό που κρατούσα στην αγκαλιά μου», δήλωσε η δημοφιλής ηθοποιός Λουιζίδου. Έχει τακτική επικοινωνία και μαθαίνει για την εξέλιξη αυτών των παιδιών και της κοινότητάς τους, μέσω της ActionAid. Ανταλλάσσουν τακτικά γράμματα και φωτογραφίες. Τα παιδιά μιλούν για την καθημερινότητά τους, για τα παιχνίδια τους, για το σχολείο τους. «Έχω στον καθρέφτη μου φωτογραφίες του αγοριού, δίπλα στου γιου μου, από τότε που ήταν 7 χρονών μέχρι σήμερα που είναι 15. Είναι κατά κάποιον τρόπο ένας μακρινός μου συγγενής. Σκοπεύουμε πολύ σύντομα να τον επισκεφθούμε οικογενειακώς, με την βοήθεια της ActionAid, η οποία μας δίνει αυτή την δυνατότητα», λέει η ηθοποιός και καταλήφει: «Το σημαντικό είναι ότι τα λεφτά δίνονται, έτσι ώστε αυτοί οι άνθρωποι να αλλάξουν την πραγματικότητά τους. Να φτάσουν σε κάποιο σημείο να μην μας χρειάζονται πια και όχι απλά να ?βγάλουν? άλλη μια μέρα. Με 72 λεπτά την ημέρα, μπορούμε να δώσουμε πίσω το δικαίωμα σε ένα παιδί να ονειρεύεται το μέλλον του και αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε πολύ καλά μέσα μας. Είναι τόσο απλό αλλά τόσο σημαντικό».
Σύμφωνα με τα στοιχεία της οργάνωσης, 43.000 άνθρωποι, στην Ελλάδα, στηρίζουν το πρόγραμμα Αναδοχής Παιδιού. Η ActionAid Ελλάς στηρίζει 53 κοινότητες σε 16 χώρες στην Αφρική (19 κοινότητες), την Ασία (28 κοινότητες) και τη Λατινική Αμερική (6 κοινότητες). Συνολικά 430.000 φτωχοί άνθρωποι βελτιώνουν τη ζωή τους με τη στήριξή του προγράμματος από την Ελλάδα. Παγκοσμίως, δε, περισσότεροι από 14 εκατομμύρια άνθρωποι υποστηρίζονται από την ActionAid, ενώ αναλογικά με τον πληθυσμό της, η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό Αναδόχων σε σχέσεις με τις υπόλοιπες χώρες.
Σύμφωνα με την ActionAid, μέσω της σχέσης αναδοχής, δίνεται στον ανάδοχο η δυνατότητα:
* Να συνδεθεί άμεσα με ένα παιδί και να έχει συνεχή ενημέρωση για την πρόοδο και την εξέλιξη των έργων στην κοινότητά του.
* Να ανοίξει ένα «παράθυρο στον κόσμο» και να έρθει σε επαφή με τον τρόπο ζωής των ανθρώπων στις αναπτυσσόμενες χώρες, μαθαίνοντας τις προκλήσεις τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν.
* Να μοιραστεί μαζί τους τις καθημερινές τους νίκες, γνωρίζοντας ότι και ο ίδιος έχει συμβάλει ουσιαστικά σε αυτές.
* Να εμβαθύνει τη γνώση του για το παγκόσμιο περιβάλλον και τα βαθύτερα αίτια της φτώχειας, καθώς και πώς αυτή είναι εφικτό να καταπολεμηθεί ριζικά μέσω της συντονισμένης δράσης.
* Να επισκεφθεί το παιδί στη χώρα που ζει και να δει από κοντά τα έργα που πραγματοποιούνται.
Η μόνη υποχρέωση στο πρόγραμμα Αναδοχής είναι η οικονομική εισφορά, που ανέρχεται στο ποσό των 22? το μήνα ή αλλιώς 0,72? την ημέρα. Για να στηρίξει κανείς το πρόγραμμα Αναδοχής και να αλλάξει τη ζωή ενός παιδιού, της οικογένειάς του και της κοινότητάς του για πάντα, αλλά και για ενημέρωση σχετικά με άλλα προγράμματα της ActionAid, μπορεί να καλέσει χωρίς χρέωση, το 801 11 900 800 ή να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της οργάνωσης www.actionaid.gr. Στην Ελλάδα ιδρύθηκε το 1998, ξεκινώντας με δύο κοινότητες στην Αιθιοπία και την Ινδία.
Το 2008 η ActionAid Ελλάς τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για το έργο και την προσφορά της στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Είναι μία διεθνής, μη κερδοσκοπική οργάνωση με κύριο στόχο την καταπολέμηση της απόλυτης φτώχειας και της ανισότητας. Τα τελευταία 38 χρόνια συνεργάζεται με τους κατοίκους των πιο φτωχών χωρών της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής μέσα από προγράμματα ανάπτυξης και εκστρατείες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
