|
| | | |
Από τα ταπεινά χόρτα της ελληνικής φύσης, στην υψηλή γαστρονομία με όχημα την "Μακεδονική Κουζίνα"
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.-Πέπη Γιούλτση
Εκεί που το ταπεινό λάπατο συναντά το ζοχί και το αντίδι και οι παιδικές μνήμες από το φαγητό της γιαγιάς συγκινούν τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους, άνθρωποι από την Κεντρική Μακεδονία χτίζουν σήμερα το μέλλον της οικονομίας και του τουριστικού προϊόντος της περιοχής. Και μπορεί οι περισσότεροι να μην μπορούν να αναγνωρίσουν τα χόρτα, που με μεγάλη επιμέλεια οι παλιές νοικοκυρές συλλέγαν από τα λιβάδια κάθε εποχή του χρόνου, όμως οι Έλληνες σεφ, διατηρώντας τα αυθεντικά στοιχεία από τις γεύσεις της ελληνικής φύσης, γνωρίζουν πολύ καλά τις αναλογίες στις οποίες πρέπει να τα χρησιμοποιήσουν, ώστε να δημιουργήσουν ένα πιάτο που το επόμενο χρονικό διάστημα θα διεκδικήσει με αξιώσεις μια θέση στο μενού ενός εστιατορίου με χρυσό σκούφο ή στον μπουφέ ενός πεντάστερου ξενοδοχείου.
Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, ο γνωστός μπακαλιάρος,από τις θάλασσες της Χαλκιδικής και της Πιερίας, συνοδεύει τα λάπατα, τα ζοχιά, το σπανάκι, τα αντίδια, τον άνηθο και τον μάραθο του ελληνικού αγρού, σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της "Μακεδονικής Κουζίνας", μιας συλλογής συνταγών διακοσίων χρόνων. Με αυτές, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας στοχεύει στην υιοθέτηση ενός σήματος ποιότητας για τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα που παράγονται στη Μακεδονική γη, τη δημιουργία ενός διεθνώς αναγνωρισμένου brand name και τη θεσμοθέτηση της μακεδονικής κουζίνας με συγκεκριμένες συνταγές, ώστε να αποκτήσει η περιοχή μια συγκεκριμένη γαστρονομική ταυτότητα.
"Όταν ο τουρίστας ερχόταν στη Μακεδονία και ζητούσε να φάει κάτι τοπικό, εμείς δεν είχαμε κάποιο χαρακτηρισμένο τοπικό προϊόν" ανέφερε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Λέσχης Αρχιμαγείρων Βορείου Ελλάδος, Γιώργος Μαστροδημήτρης, μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου, στο πλαίσιο του 28ου Money Show, ενόψει της επίσημης πρώτης παρουσίασης της "Μακεδονικής Κουζίνας" σε έναν περίπου μήνα.
"Η καμπάνια προβολής της μακεδονικής κουζίνας εξελίσσεται παράλληλα και αλληλένδετα με το πρόγραμμα τουριστικής προβολής της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας", τόνισε ο Περιφερειάρχης Απόστολος Τζιτζικώστας, κάνοντας λόγο για προσπάθεια στήριξης των δύο βασικών πυλώνων της κεντρικής Μακεδονίας, της παραγωγής και του τουρισμού. Ο ίδιος υπογράμμισε ότι η περιφέρεια έχει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα για να αποκτήσει μια εξέχουσα θέση στον τομέα του γαστρονομικού τουρισμού και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ποιότητα των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων και το ρόλο των τοπικών παραδόσεων. Επισήμανε, άλλωστε, τη σημασία της παρουσίας της περιφέρειας στο θεσμό του Money Show που, όπως είπε, προβάλλει τις επιχειρήσεις της περιοχής, φέρνει σε επαφή επιχειρηματίες και εμπόρους και βοηθά τις προσπάθειες για εξωστρέφεια.
Εξάλλου, ο κ. Μαστροδημήτρης τόνισε ότι το μητρώο συνταγών πιστοποιήθηκε στην περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, ώστε στη συνέχεια να μπει στα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια. "Προσπαθούμε από φέτος το καλοκαίρι να πιστοποιηθούν ξενοδοχεία με το σήμα της μακεδονικής κουζίνας και σχεδιάζουμε σεμινάρια στα οποία θα εξειδικεύσουμε τις συνταγές με τεχνικές του τώρα" πρόσθεσε.
Στις προσπάθειες της Αγροτοδιατροφικής Σύμπραξης αναφέρθηκε ο πρόεδρός της, Κώστας Κιλτίδης, ενώ στο πλαίσιο του Money Show παρουσιάστηκαν ξεχωριστά προϊόντα της μακεδονικής γης, όπως φιλέτο καπνιστών σαλιγκαριών, γύρη και κρέμα μελιού, ελαιόλαδο με θυμάρι, ρίγανη, βασιλικό, σκόρδο, λεμόνι, κόκκινη πιπεριά, γλυκόξινη σάλτσα κόκκινης πιπεριάς με τζίντζερ, ή ντομάτας με θυμάρι, άλλειμμα κόκκινου κρασιού, μαύρη τρούφα κ.α.
Μετά τη συνέντευξη πραγματοποιήθηκε εκδήλωση γευσιγνωσίας με "πρωταγωνιστές" συγκεκριμένα πιάτα της "Μακεδονικής Κουζίνας" και συγκεκριμένα ιμάμ μπαϊλντί, μπακαλιάρο με άγρια χόρτα, μελιτζανοσαλάτα, τας κεμπάπ, ιτς πιλάφι, χοιρινό με λιαστή ντομάτα και μπάτζο, τρίγωνα πανοράματος και ρεβανί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|