Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κάποτε μέσα στο καλοκαιρινό λιοπύρι, οι Ρώσοι τουρίστες εφοδιάζονταν με...Ελληνικές γούνες!

Το ρούβλι "χτύπησε" και τις λιανικές πωλήσεις γούνας, αποδεκατίζοντας ελληνικά καταστήματα στο Ντουμπάι και την Πιερία και μειώνοντας τον τζίρο στη Χαλκιδική



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ / ΑΠΕ-ΜΠΕ / Αλεξάνδρα Γούτα

  Στη Ντέιρα, το ιστορικό εμπορικό κέντρο του Ντουμπάι, με τα υπερπολυτελή καταστήματα, τα χρωματιστά σουκ (παραδοσιακές αγορές) και το έντονο κυκλοφοριακό, οι 'Ελληνες γουνοποιοί είχαν βρει τις τελευταίες δεκαετίες τον ιδανικό προορισμό για τα προϊόντα τους: η αγορά των -γνωστών διεθνώς για την υψηλή ποιότητά τους- ελληνικών γουναρικών από πλούσιους 'Αραβες, αλλά κυρίως από ευκατάστατους Ρώσους, που έκαναν τουρισμό στο Εμιράτο και δεν έφευγαν πριν αποκτήσουν σαν σουβενίρ μια ελληνική γούνα για τον βαρύ ρωσικό χειμώνα, οδήγησαν στην ανάπτυξη -κι ευημερία- δεκάδων εμπορικών καταστημάτων λιανικής πώλησης από ελληνικές επιχειρήσεις στην περιοχή.

   Ωστόσο, η κρίση στη Ρωσία, με την υποτίμηση του ρουβλιού και τη σύρραξη στην Κριμαία, σε συνδυασμό με τα δυσθεώρητα ενοίκια (της τάξης ακόμη και των 15.000 δολαρίων μηνιαίως) και το υψηλό λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων στο χρυσό Εμιράτο, "χτύπησε" και τα ελληνικά καταστήματα, με αποτέλεσμα σήμερα να έχει απομείνει περίπου το ένα πέμπτο όσων λειτουργούσαν τις παλιές καλές εποχές -αν όχι ακόμη λιγότερα. Αισθητά μειωμένες είναι οι πωλήσεις ελληνικής γούνας και στις εντός Ελλάδας περιοχές όπου υπάρχουν καταστήματα λιανικής, όπως η Πιερία, όπου πριν από δύο δεκαετίες η παρουσία τους είχε αλλάξει τη φυσιογνωμία συγκεκριμένων εμπορικών αγορών, επιδρώντας και στο ύψος των ενοικίων.

   "Υπολογίζω πως κάποτε λειτουργούσαν στο Ντουμπάι περίπου 250 καταστήματα κι αυτή τη στιγμή έχουν απομείνει το πολύ 50. Και στο Ντουμπάι, ο πελάτης της ελληνικής γούνας ήταν ο Ρώσος, οπότε η υποτίμηση του ρουβλιού και οι γενικότερες εξελίξεις στη Ρωσία οδήγησαν τις πωλήσεις σε πτώση. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τα υπέρογκα έξοδα συντήρησης ενός καταστήματος στο Ντουμπάι -μια επιχείρηση μπορεί να χρειαζόταν ακόμη και 250.000 δολάρια ετησίως για να συντηρήσει το κατάστημά της, συμπεριλαμβανομένων ενοικίων, εξόδων μετακίνησης, λειτουργικού κόστους κτλ- οδήγησε πολλές από αυτές στο λουκέτο. Δύο χρόνια να μην πήγαιναν καλά οι πωλήσεις, σκεφτείτε, ο επιχειρηματίας είχε πληρώσει μισό εκατομμύριο μόνο για να λειτουργήσει το μαγαζί" σημειώνει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γουνοποιών Καστοριάς "Ο Προφήτης Ηλίας", Ιωάννης Κορεντσίδης (σ.σ. οι πρώτες ελληνικές επιχειρήσεις πώλησης γουναρικών στο Ντουμπάι άνοιξαν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, από γουνοποιούς της Καστοριάς και της Σιάτιστας Κοζάνης, που διέβλεψαν την αύξηση των μελλοντικών τουριστικών ροών προς το Εμιράτο και έσπευσαν εγκαίρως να την αξιοποιήσουν).

   Οι νέες καταναλωτικές προτιμήσεις των Ρώσων και τα "φασόν"

   Προσθέτει δε ότι η κίνηση και στα καταστήματα λιανικής εντός των συνόρων για τη θερινή σεζόν δεν είναι η αναμενόμενη. «Τα (οικονομικά και πολιτικά) προβλήματα στη Ρωσία συνεχίζουν να υπάρχουν, ενώ έχουμε και μια αλλαγή κουλτούρας σε ό,τι αφορά τη γούνα. Οι Ρώσοι καταναλωτές ζητούν πλέον ένα διαφορετικό fashion-style, πιο ευκολοφόρετο, π.χ., τη γούνα- ύφασμα. Επιπρόσθετα, υπάρχουν πλέον πάρα πολλά γουναράδικα μέσα στη Ρωσία, αλλά και Ρώσοι που φτιάχνουν γούνες "φασόν" στην Καστοριά και στη συνέχεια τις πωλούν στη χώρα τους. Το φαινόμενο αυτό του φασόν βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, αλλά μην ξεχνάτε ότι η γραμμή Πούτιν είναι τα προϊόντα που καταναλώνουν οι Ρώσοι να παράγονται εντός Ρωσίας» επισημαίνει ο κ.Κορεντσίδης. Το 2014 και το 2015, συνεχίζει ο πρόεδρος των Γουνοποιών, "είχαμε άμεσες (μέσω πωλήσεων χονδρικής) και έμμεσες (από τα καταστήματα λιανικής) εξαγωγές της τάξης των 350-400 εκατ. ευρώ και πέρασαμε στα 30 εκατ. ευρώ". Η κάθετη αυτή πτώση των εξαγωγών σε αξία οφείλεται σε σημαντικό βαθμό και στη διεθνή μείωση των τιμών.

   Μοιράζοντας τα ...κεράσια σε πολλά καλάθια και το 2ο Fur Festival

   Ερωτηθείς αν οι γουνοποιοί της Καστοριάς έχουν κάνει τις απαιτούμενες κινήσεις, ώστε να προσαρμόσουν το προϊόν τους στις νέες καταναλωτικές προτιμήσεις των Ρώσων, ο κ.Κορεντσίδης απαντά: "Ηδη υπάρχουν αλλαγές στις κολεξιόν των παραγωγών της γούνας ειδικά τον τελευταίο χρόνο, πιο πολύ χρώμα, πιο κοντά και ευκολοφόρετα κομμάτια".

   Πάντως, ταυτόχρονα με τις προσπάθειές τους να κρατηθούν ψηλά στην αγορά της Ρωσίας, οι 'Ελληνες γουνοποιοί δεν τοποθετούν "όλα τα κεράσια τους στο ίδιο καλάθι", αλλά σπεύδουν ήδη να διαφοροποιήσουν και τον χάρτη των εξαγωγικών προορισμών της ελληνικής γούνας, απευθυνόμενοι στις αγορές των ΗΠΑ, του Καναδά, της Κορέας και άλλων χωρών. Ενδεικτικό είναι ότι τη διεθνή έκθεση γούνας του περασμένου Μαΐου είχαν επισκεφθεί εμπορικοί επισκέπτες από 50 χώρες, καθώς το συγκριτικό πλεονέκτημα της ελληνικής γούνας -η πολύ υψηλή ποιότητά της και οι παρεχόμενες εγγυήσεις- την καθιστά "ακαταμάχητη" σε πολλές αγορές.

   Η ελληνική γούνα ...στα καλύτερά της θα αναδειχτεί και στις 3-5 Νοεμβρίου, οπότε πραγματοποιείται στην Καστοριά το 2ο Fur Festival, στο οποίο οι καταναλωτές θα μπορούν να βρουν γούνες υψηλής ποιότητας σε δελεαστικές τιμές και για το οποίο ήδη προγραμματίζονται πτήσεις τσάρτερ προς το αεροδρόμιο της πόλης για την προσέλευση επισκεπτών από διάφορες χώρες. "Ως Σύνδεσμος Γουνοποιών προσπαθούμε εκτός από τις εκδηλώσεις που χρειάζεται κάθε γουνοποιητική επιχείρηση, αλλά και συνολικά ο τόπος μας για να αναπτυχθεί, να κάνουμε ό,τι άλλο μπορούμε. Δρομολογούμε δράσεις για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της περιοχής μας, την ίδια στιγμή που προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε όσα αντιμετωπίζει κάθε επιχείρηση, όπως τα φορολογικά" σημειώνει ο κ.Κορεντσίδης, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία και στις δυνατότητες που προσφέρουν για την άρτια εκθεσιακή παρουσία του κλάδου τόσο το ιδιόκτητο Εκθεσιακό Κέντρο Γούνας Δυτικής Μακεδονίας, όσο και η συνεργασία του Συνδέσμου με τη ΔΕΘ-Helexpo ΑΕ.

   Πιερία: 'Οταν οι Ρώσοι καταναλωτές αγόραζαν τόσο συχνά, που είχαν και λογαριασμούς χιλιάδων ευρώ "επί πιστώσει"

   Πριν από δέκα-δεκαπέντε χρόνια, όποια ...πέτρα και αν σήκωνες στις τουριστικές περιοχές στην Πιερία, θα έβρισκες και ένα κατάστημα λιανικής πώλησης γούνας. Υπό θερμοκρασία που έτεινε στους 40 βαθμούς Κελσίου το καλοκαίρι και με ...περιβολή παραλίας, Ρώσοι καταναλωτές έμπαιναν στα καταστήματα των παραλιακών περιοχών δοκιμάζοντας κι αγοράζοντας γούνες. Μάλιστα, οι ίδιοι άνθρωποι συχνά επισκέπτονταν τρεις ή και τέσσερις φορές ετησίως το ίδιο κατάστημα και είχαν αναπτυχθεί σχέσεις τέτοιας εμπιστοσύνης, που διέθεταν ακόμη κι ανοιχτούς λογαριασμούς επί πιστώσει για αγορές γουναρικών αξίας χιλιάδων ευρώ, όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Πιερίας, Ηλίας Χατζηχριστοδούλου.

   «Πριν δέκα χρόνια, τα καταστήματα του είδους στην Πιερία -Παραλία Κατερίνης, Λεπτοκαρυά, Πλαταμώνα, γενικά σε όλες τις παραλιακές περιοχές- άγγιζαν τα 200 κι έξω από καθένα υπήρχε και ένας "κράχτης", ομιλών -ή ομιλούσα- ρωσικά. Σήμερα όμως, αυτά που δουλεύουν είναι δεν είναι 60» σημειώνει ο κ. Χατζηχριστοδούλου, σύμφωνα με τον οποίο η κάθετη πτώση της κίνησης, λόγω της υποτίμησης του ρουβλιού, οδήγησε αρκετούς να βάλουν "λουκέτο" στις επιχειρήσεις τους, ενώ πολλοί ήταν κι εκείνοι που μετέφεραν την έδρα τους στη Χαλκιδική, ευελπιστώντας ότι εκεί θα δουλέψουν περισσότερο. Πολλές είναι ακόμη οι επιχειρήσεις, που αν και παραμένουν καταγεγραμμένες στα μητρώα ώς επιχειρήσεις γούνας, έχουν στην πραγματικότητα αλλάξει αντικείμενο, αφού πωλούν δερμάτινα εισαγωγής ή και απλά ρούχα. 

   Από την πλευρά του, καταστηματάρχης που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του παρατηρεί, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι μια δεκαπενταετία-εικοσαετία πριν, σχεδόν όλα τα καταστήματα, ειδικά στην παραλία της Κατερίνης, είχαν μετατραπεί σε "γουναράδικα", εκτινάσσοντας τα ενοίκια στον αέρα. «Δεν ήταν ασύνηθες να έχει επενδύσει κάποιος ένα σωρό λεφτά για να φτιάξει, π.χ., ένα πολυτελές καφέ, και λίγο καιρό μετά να έρχεται κάποιος που ήθελε να ανοίξει μαγαζί με γούνες και να του λέει "πάρε 50 εκατ. δραχμές και δώστο" κι ο άλλος να τού το δίνει. Αυτό βέβαια με τη σειρά του οδηγούσε τα ενοίκια στα ύψη, κι αν ήσουν ιδιοκτήτης καταστήματος στην παραλία, δεν χρειαζόταν να δουλεύεις αν δεν το ήθελες» παρατηρεί, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι έκτοτε τα πράγματα έχουν αλλάξει σημαντικά.

   Χαλκιδική: Η γούνα πήγε ...mall

   Στη Χαλκιδική, η γούνα έχει πάει ...mall. Σε επιφάνεια 3.500 τετραγωνικών, στο καινούργιο εμπορικό κέντρο "Enigma Mall" του ομίλου Μουζενίδη, λειτουργούν 40 καταστήματα στα οποία μπορεί ο επισκέπτης να βρει διάφορα προϊόντα, με έμφαση στις γούνες. Μεμονωμένα καταστήματα λειτουργούν κι αλλού: "Καλλικράτεια και Καλλιθέα, εκεί λειτουργούν τα περισσότερα καταστήματα, ενώ πρόσφατα άνοιξε κι ένα απέναντι από το ξενοδοχείο Pomegranade. Συνολικά στη Χαλκιδική θα έλεγα ότι είναι 35-40" σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής, Γεώργιος Γκιλής. 'Οπως επισημαίνει ο ίδιος, παρότι οι πωλήσεις είναι σε φθίνουσα πορεία και στη Χαλκιδική, "λουκέτα δεν έχουμε δει ακόμη. Αν γίνει κάτι, θα γίνει μετά τον Σεπτέμβριο που τελειώνει η σεζόν, γιατί τώρα ακόμη όλοι το παλεύουν και προσβλέπουν σε καλύτερη κίνηση".

   Αλεξάνδρα Γούτα



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία