Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Ανάμεσα στους επισκέπτες οι ηθοποιοί  Αντζελίνα Τζολί και Κιάνου Ριβς
Πόλος χιλιάδων τουριστών, αλλά και των διασήμων οι Παξοί και οι Αντίπαξοι



Κέρκυρα-Ανστασία Ταπάσκου

Περισσότεροι από τέσσερις χιλιάδες τουρίστες επισκέπτονται καθημερινά το νησιωτικό σύμπλεγμα των Παξών και Αντίπαξων, Παναγιάς, 'Αγιος Νικόλαος και Μουγγονήσι, που κάθε χρόνο κεντρίζουν όλο και περισσότερο τουριστικό ενδιαφέρον.

   Οι εκπληκτικές παραλίες του νησιωτικού συμπλέγματος, που συνδυάζονται από τις παραλίες με «χρυσή» αμμουδιά, είτε από κατάλευκα βότσαλα, αλλά πάντα με τα γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά που τις περιβάλλουν, αποτελούν πόλο έλξης χιλιάδων τουριστών που τα επισκέπτονται έστω και για μία μέρα.

   Στο νησί των Παξών βρέθηκε πριν λίγες μέρες και η γνωστή ηθοποιός Αντζελίνα Τζολί, παρέα με τον εξίσου γνωστό ηθοποιό του Χόλιγουντ Κιάνου Ριβς, ενώ την ίδια χρονική περίοδο ολιγοήμερες διακοπές έκανε και ο γνωστός Έλληνας ηθοποιός Χριστόφορος Παπακαλιάτης που διατηρεί οικογενειακούς δεσμούς με το νησί, καθώς η μητέρα του κατάγεται από τους Παξούς.

   Την ίδια ώρα, καθημερινά, γνωστοί μεγιστάνες και κροίσοι της υφηλίου προσεγγίζουν τα νησιά με τις θηριώδεις θαλαμηγούς τους, προκειμένου να δουν από κοντά τις μοναδικές παραλίες των νησιών του Ιονίου που ξεπερνούν σε ομορφιά ακόμη και την Καραϊβική.

   Στους Αντίπαξους, στη Βρίκα, έδεσε αρόδου πρόσφατα, με τη θαλαμηγό του Luna Meags και o Ρώσος μεγιστάνας Αλ Μπάζι, που επισκέπτεται για τρίτη συνεχή χρονιά το νησί.

   Τα νησιά προσεγγίζονται ημερήσια από εκδρομικά σκάφη που ξεκινούν από το λιμάνι της Κέρκυρας, πραγματοποιώντας ημερήσιες κρουαζιέρες στους Παξούς και Αντίπαξους, ενώ μικρά πλοιάρια και παραδοσιακά καΐκια μεταφέρουν τους τουρίστες στις «κρυμμένες» παραλίες των νησιών

   «Πρόκειται για μία γωνιά του παραδείσου» εξομολογείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Σπύρος Λύχνος που διατηρεί εδώ και σαράντα χρόνια μία παραδοσιακή ταβερνούλα στους Αντίπαξους, στη Βρίκα. Το δέντρο των ευχών στην ταβερνούλα γεμίζει χιλιάδες λευκές πέτρες με ευχές σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ενώ η χρυσόλευκη άμμος και τα γαλαζοπράσινα νερά μαγεύουν κάθε επισκέπτη της Βρίκας, που βρίσκεται στο βάθος ενός πανέμορφου όρμου, που η βλάστηση του αγγίζει τη θάλασσα

   Οι Αντίπαξοι πλημμυρίζουν από κόσμο μόνο το καλοκαίρι, δίνοντας ζωή στο νησί, που τον χειμώνα αγναντεύει το Ιόνιο, έχοντας στην αγκαλιά του μόνο τρεις μόνιμους κατοίκους.

   Οι παραδοσιακές πέτρινες βίλες στους Αντίπαξους, ανοίγουν τα παραθυρόφυλλά τους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όταν διάσημοι και μη έρχονται για να αποδράσουν από την καθημερινότητά τους και να ζήσουν όλο το μεγαλείο της φύσης που δίνει απλόχερα το νησί. Οι πιο τυχεροί θα δοκιμάσουν και το αντιπαξιώτικο μαύρο και γλυκόπιοτο κρασί, που θεωρείται περιζήτητο, καθώς γίνεται από τους μικροπαραγωγούς του νησιού από ποικιλίες σταφυλιού που οι ρίζες τους χάνονται στα χρόνια της αρχαιότητας.

   Οι Παξοί και Αντίπαξοι, τα δυο μικρά νησάκια του Ιονίου έχουν καταφέρει να είναι γνωστά σε όλη την υφήλιο, ενώ γίνονται ιδιαίτερες προσπάθειες και από το Υπουργείο Τουρισμού να στηρίξουν επιπλέον τα νησιά.

   Πρόσφατα, τα νησιά επισκέφθηκε και η αντιπρόεδρος του ΕΟΤ, Αγγελική Χονδροματίδου, που στις δηλώσεις στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ανέφερε, ότι « στόχος του υπουργείου είναι η ανάπτυξη των ελληνικών προορισμών και θεματικών τουριστικών προϊόντων, τα έργα υποδομών για την εξυπηρέτηση των αναγκών φιλοξενίας με βάση τις παγκόσμιες τουριστικές τάσεις», αλλά το σημαντικότερο όπως είπε «την ανάδειξη όλων των φυσικών θησαυρών που έχει η χώρα μας και τη μοναδική φιλοξενία που παρέχει σε όσους την επισκέπτονται».

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία