|
| | | |
Kρίση
Περισσότερες από μια βιοτεχνίες την ημέρα βάζουν λουκέτο στη Θεσσαλονίκη
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ.-
Σε 1,6 την ημέρα, ανήλθαν, κατά μέσο όρο, οι βιοτεχνίες που «κατέβασαν ρολά» στο διάστημα Ιανουαρίου -Σεπτεμβρίου φέτος, αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή του το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), προσθέτοντας ότι από την αρχή του 2017, μέχρι και την τελευταία ημέρα του προηγούμενου μήνα, σε αναστολή εργασιών οδηγήθηκαν 450 επιχειρήσεις, τη στιγμή που έναρξη πραγματοποίησαν 273 επιχειρήσεις.
Την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου φέτος, οι διαγραφές έναντι του αντίστοιχου περσινού διαστήματος, οπότε έκλεισαν 595, ήταν μειωμένες κατά 24%. Την ίδια ώρα, οι εγγραφές καταγράφηκαν αυξημένες έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2016 -πέρυσι έκαναν έναρξη 252- κατά 8,3%.
Πάντως, το ΒΕΘ υπογραμμίζει, ότι παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία 9μήνου του 2017 είναι βελτιωμένα σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα, ωστόσο «η αιμορραγία, στην ήδη συρρικνωμένη αγορά, εξακολουθεί να υφίσταται, χωρίς να διαφαίνεται αχτίδα φωτός στο τούνελ της ύφεσης». Τονίζεται, ότι παρά τα συνεχιζόμενα λουκέτα στις ατομικές επιχειρήσεις, οι νεόκοποι στον επιχειρηματικό στίβο, κατά την πλειονότητά τους, επιλέγουν τις εν λόγω επιχειρήσεις (174 επί συνόλου 273 εγγραφών). Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά το συγκεκριμένο διάστημα «κατέβασαν ρολά» 328 ατομικές επιχειρήσεις, ενώ ένα χρόνο πριν ο αριθμός τους άγγιζε τις 450.
Ασύμφορες 323 επιχειρήσεις
Ασύμφορες κρίθηκαν 323 επιχειρήσεις, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα, ο αριθμός των ασύμφορων ήταν 406. «Η αρνητική κατάσταση που επικρατεί στο μικρομεσαίο επιχειρείν, μεταφράζεται μέσα από τις εγγραφές και διαγραφές των βιοτεχνιών της Θεσσαλονίκης. Η αιμορραγία στον επιχειρηματικό κόσμο συνεχίζεται, η ιδιωτική πρωτοβουλία βυθίζεται και οι ιθύνοντες αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη σφυρίζοντας αδιάφορα και μετατοπίζοντας τον δημόσιο διάλογο σε άλλα ζητήματα, συχνά ήσσονος σημασίας» σημειώνει ο πρόεδρος του ΒΕΘ και α΄ αντιπρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων, Παναγιώτης Παπαδόπουλος.
Προσθέτει δε, ότι «αυτό που πρέπει να γίνει κοινός τόπος δανειστών και κυβέρνησης, είναι ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά μόνο με στοχευόμενες παρεμβάσεις και όχι με υποσχέσεις που δεν τηρούνται και φόρους».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|