|
| | | |
Νεαρά ζευγάρια από την Τουρκία επισκέπτονται την Θεσσαλονίκη για να παντρευτούν στο «σπίτι του Ατατούρκ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Ντίνος Καραμητρούσης
Ταξιδεύουν προς τη Θεσσαλονίκη από την Κωνσταντινούπολη, τη Σμύρνη, την Άγκυρα, το Εσκί Σεχίρ, ακόμη και από την κεντρική Τουρκία, μόνο και μόνο για να τελέσουν τους γάμους τους στο τουρκικό προξενείο, κατοικία κάποτε του ιδρυτή του σύγχρονου τουρκικού κράτους, Κεμάλ Ατατούρκ. Ο λόγος για πολλά ζευγάρια νεαρών Τούρκων, για τα οποία ο γάμος στο συγκεκριμένο κτίριο είναι όχι απλά «μυσταγωγία», αλλά και «εφόδιο ζωής», όπως οι ίδιοι ομολογούν. Το προξενείο στη Θεσσαλονίκη το επισκέφτηκαν μόνο το 2014 περισσότεροι από 120.000 Τούρκοι πολίτες, αρκετοί από αυτούς νέοι, που έχουν ως βασικό στόχο της επίσκεψής τους στη Θεσσαλονίκη τον γάμο τους στον ιερό γι αυτούς χώρο, λόγω της φερόμενης γέννησης εκεί του Τούρκου ηγέτη.
Και μόνο η ύπαρξη του κτιρίου αυτού στη Θεσσαλονίκη αποδεικνύεται εδώ και λίγα χρόνια αρκετή για την αύξηση του ρεύματος των Τούρκων επισκεπτών στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας και ικανή να καταστήσει την πόλη βασικό προορισμό για τους τουρίστες από τη γειτονική χώρα. Οι Τούρκοι τουρίστες επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη με τις οικογένειες τους ή με τους/τις υποψήφιους/ες συζύγους τους για ένα σύντομο τριήμερο, τετραήμερο, ή και εβδομαδιαίο ταξίδι και αφού περιηγηθούν πρώτα στους χώρους του δικού τους πολιτισμικού ενδιαφέροντος ανακαλύπτουν και τις ομορφιές της Μακεδονίας.
Το ταξίδι του γάμου, συνήθως τριήμερο, περιλαμβάνει παραδοσιακό γεύμα σε κάποια από τις δεκάδες ταβέρνες της Θεσσαλονίκης, γλέντι σε νυχτερινό κέντρο μετά το μυστήριο και φυσικά όλη την προετοιμασία πριν από το μυστήριο του γάμου, με αγορές σε ακριβά καταστήματα ένδυσης και υπόδησης και φυσικά με την περιποίηση των μελλόνυμφων σε κομμωτήρια και χώρους αισθητικής.
Το πρόγραμμά τους περιλαμβάνει κλασικά πρωινή βόλτα στην παραλιακή λεωφόρο, καφέ στην περιοχή της πλατείας Αριστοτέλους, του λιμανιού και του Λευκού Πύργου και αργότερα τη διαδικασία της τέλεσης του μυστηρίου. Ακολουθεί νυχτερινό γλέντι με όλους τους συγγενείς, που επίσης συνοδεύουν το ζευγάρι των μελλονύμφων και όλο αυτό είναι ένα event, όχι μόνο των εύπορων αλλά και των μεσαίας τάξης οικογενειών της Τουρκίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι εύποροι Τούρκοι, κυρίως οι κοπέλες, επιθυμούν να γίνει η διαδικασία του γάμου στο τουρκικό προξενείο και το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ, θεωρώντας το ως εφόδιο στη ζωή τους αλλά και ως μέσο επίδειξης και ανάδειξης του τρόπου ζωής τους, ζώντας το όνειρό τους.
Μιλώντας γι αυτό το κύμα επισκεπτών, ο ταξιδιωτικός πράκτορας Στέφανος Χατζημανώλης, ειδικευμένος στις μετακινήσεις τουριστικών group από τη μία χώρα στην άλλη, τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι τα τελευταία χρόνια αυτή η τάση έχει ενισχύσει σημαντικά τη Θεσσαλονίκη, τα ξενοδοχεία της και τα κεντρικά καταστήματα της πόλης.
Ο Σάββας Σεϊδόγλου, η Βάσια Παναγιωτίδου, η Δέσποινα Κουμαντσιώτη και η Στέλλα Καταφυγιώτη, μέλη ομάδας κεντρικού κομμωτηρίου της Θεσσαλονίκης ομολογούν πως η περιποίηση, το μακιγιάζ, και το χτένισμα μιας υποψήφιας νύφης ισοδυναμεί με μια μικρή μυσταγωγία. Οι γονείς και κυρίως η μητέρα της νύφης θα επιβλέψουν την κάθε λεπτομέρεια, θα φέρουν σαμπάνια κατά τη διάρκεια της κόμμωσης ή της περιποίησης των μαλλιών, θα ανοίξουν τα ποτά για να τα καταναλώσουν κερνώντας και τους κομμωτές στη διάρκεια αυτής περίπου δίωρης περιποίησης. Θα ακούσουν τα δικά τους τραγούδια και στη συνέχεια θα προχωρήσουν στη διαδικασία που προβλέπει το δικό τους πρωτόκολλο για το μυστήριο που θα γίνει παρουσία όλων των συγγενών και φίλων του ζευγαριού.
«Είναι πολύ ευχάριστο να περιποιείσαι μία νύφη που έρχεται από την Τουρκία. Είναι τόσο ευτυχισμένη που σου το μεταδίδει στη δουλειά σου» λέει η Βάσια Παναγιωτίδου, expert της αισθητικής τέχνης, ενώ ο Σάββας Σεϊδόγλου, κομμωτής, σημειώνει πως «έχουν φυσικά, σαν όλες τις γυναίκες, τις δικές τους απαιτήσεις οι Τουρκάλες "νύφες του Ατατούρκ". Αξιώνουν ιδιαίτερη περιποίηση, φροντίδα και επιμέλεια. Είναι λογικά απαιτητικές και περιμένουν το καλύτερο αποτέλεσμα και αυτό προσπαθούμε να τους δώσουμε τη στιγμή της μέγιστης ευτυχίας τους, ενόψει του γάμου που θα κάνουν. Θέλουμε πέραν της δικής τους ευχαρίστησης, να μεταφέρουν στην πατρίδα τους πως είμαστε φίλοι τους και φιλοδοξούμε να μας διαφημίσουν με τον καλύτερο τρόπο για την περιποίηση και την υποδοχή τους».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|