Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τούρκοι επενδύουν σε ελληνικά ακίνητα



Πηγή Deutsche Welle

Όλο και περισσότεροι Τούρκοι αγοράζουν ακίνητα στην Ελλάδα, αναφέρει σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle. Όπως σημειώνει, ρεπορτάζ του γερμανικού ραδιοσταθμού DLF από τη Ρόδο δείχνει ότι για πολλούς Τούρκους η Ελλάδα αποτελεί πλέον ασφαλές επενδυτικό λιμάνι.

Το ενδιαφέρον των Τούρκων για ελληνικά ακίνητα είναι μεγάλο. Οι λόγοι ποικίλλουν και οφείλονται είτε στην πολιτική αστάθεια στην Τουρκία, είτε στις ανησυχίες για τη σταθερότητα της τουρκικής λίρας, είτε απλά στο γεγονός ότι η Ελλάδα αρέσει πολύ στους Τούρκους.

Η Σιμπέλ Αρσικαλίν, μεσίτρια στη Ρόδο, θεωρεί ότι Τούρκοι είναι καλοί πελάτες: «Όταν έρχονται σε μας, λένε ότι θέλουν να κάνουν μια καλή επένδυση. Δεν έχουν σχηματίσει σαφή εικόνα για το πόσο μεγάλο θέλουν να είναι το ακίνητο ή ποια περιοχή το προτιμούν. Προτεραιότητα γι' αυτούς είναι η ίδια η επένδυση, γιατί εδώ τα χρήματά τους είναι ασφαλή. Το ζητούμενο γι' αυτούς είναι τα κεφάλαιά τους να πιάσουν τόπο».

Οι εύποροι Τούρκοι δεν επενδύουν μόνο στη Ρόδο, αλλά και στη Μύκονο ή την ανατολική Αττική. Σύμφωνα με μεσιτικά γραφεία στην Αθήνα, όπως επισημαίνει η DW, υπάρχουν πολλοί τούρκοι γιατροί, δικηγόροι και επιχειρηματίες που αγοράζουν ακίνητα σε προάστια της Αττικής, όπως η Γλυφάδα. Ας σημειωθεί ότι σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο κάθε ξένος που αγοράζει ακίνητο 250.000 ευρώ και πάνω αποκτά άδεια παραμονής.

 

            «Φοβούνται να επενδύσουν πλέον στην Τουρκία»

 

«Οι Τούρκοι μπορούν να επενδύσουν χωρίς κανένα πρόβλημα. Και νομίζω ότι το κάνουν με ευχαρίστηση», εκτιμά ο συμβολαιογράφος Δημήτριος Γιώρτσος, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα της Deutsche Welle.

Κατά την άποψη της νεαρής μεσίτριας από τη Ρόδο, οι Τούρκοι επενδύουν σε ελληνικά ακίνητα επειδή δεν αισθάνονται πια ασφαλείς στην χώρα τους. Για τον συμβολαιογράφο Δημήτριο Γιώρτσο, επίτιμο πρόξενο της Γερμανίας στη Ρόδο, το ενδιαφέρον των Τούρκων έχει και οικονομικά κίνητρα: «Οι ενδιαφερόμενοι από τα μικρασιατικά παράλια επενδύουν εδώ γιατί φοβούνται να συνεχίσουν τις επενδύσεις στην Τουρκία. Συχνά αναζητούν μικρά ξενοδοχεία και μικρές επιχειρήσεις. Έχουμε αναλάβει τη διαδικασία τέτοιων αγοραπωλησιών».

Η Ρόδος έχει ωστόσο και άλλα πλεονεκτήματα για τους Τούρκους επενδυτές εκτός από τη γεωγραφική εγγύτητα στην πατρίδα τους. Όπως και τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα διαθέτει κτηματολόγιο. Κατά την άποψη του έλληνα συμβολαιογράφου, ακόμα και η έγκριση του ελληνικού υπουργείου Άμυνας που απαιτείται για ορισμένες αγοραπωλησίες δεν αποτελεί πρόβλημα. «Επειδή η Ρόδος βρίσκεται κοντά στα τουρκικά παράλια χρειάζεται ειδική άδεια από το υπουργείο Άμυνας, για την οποία υπολογίζουμε περίπου δύο μήνες. Η διαδικασία ωστόσο είναι τυπική. Μέχρι σήμερα δεν είχαμε αρνητική απάντηση. Που σημαίνει ότι οι Τούρκοι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επενδύσουν χωρίς κανένα πρόβλημα. Και νομίζω ότι το κάνουν με ευχαρίστηση», επισημαίνει.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία