Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βόρεια Εύβοια

Τα ορυχεία που έγιναν... αλπικές λίμνες!



Αθήνα.-

Ένα υπέροχο αλπικό τοπίο σε απόσταση μόλις δυο ωρών από την Αθήνα, στη Βόρεια Εύβοια. Στο Μαντούδι. Μαγευτικές λίμνες μέσα στα βουνά! Εκεί που εδώ και δεκαετίες η περιοχή θύμιζε σεληνιακό τοπίο με τους γιγαντιαίους «κρατήρες» από την εξόρυξη λευκόλιθου από το συγκρότημα Σκαλιστήρη, σήμερα η φύση μεγαλουργεί. Όχι μόνο έχει επουλώσει τις πληγές της, αλλά έχει δημιουργήσει μια πραγματική «ζωγραφιά» από 12 λίμνες.

Οι περισσότερες λίμνες έχουν βάθος γύρω στα 80 μέτρα. Στο βάθος αυτό σταματούσε η εξορυκτική διαδικασία καθώς εμφανιζόταν ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας. Με τα χρόνια, τα υπόγεια ύδατα έχουν δημιουργήσει ένα φιλόξενο οικοσύστημα. Άγρια καλάμια, πικροδάφνες, πεύκα και πλατάνια συνθέτουν το τοπίο. Στα νερά ζουν πλέον πολλά αμφίβια ερπετά, πουλιά, χελώνες, αλλά και ψάρια από τους γόνους που έριξαν οι κάτοικοι.

Οι λίμνες έχουν αναπτυχθεί σε δύο περιοχές: Η πρώτη βρίσκεται στο Παρασκευόρεμα, ανάμεσα στο Προκόπι και το Μαντούδι, και η δεύτερη στις πλαγιές του γειτονικού ορεινού όγκου Καντήλι, ανάμεσα στα χωριά Δαφνώνα, Κάκαβο, Σπαθάρι και Καλύβια.

Η δημοτική αρχή του δήμου Λίμνης Μαντουδίου-Αγίας Άννας διεκδικεί την αξιοποίηση των λιμνών στο πλαίσιο προγραμμάτων εκπαιδευτικού τουρισμού. Όπως λέει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο δήμαρχος Λίμνης Χρήστος Καλυβιώτης, η αξιοποίηση των λιμνών αυτών μπορεί να ενταχθεί στο ευρύτερο πρόγραμμα για τη δημιουργία του Γεωπάρκου της Βόρειας Εύβοιας.

Σε πρώτη φάση βέβαια αυτό που χρειάζεται είναι να τοποθετηθούν κάποιες πινακίδες, ώστε να γνωρίσουν οι επισκέπτες την ιστορία και τον πλούτο της περιοχής. Σε συνδυασμό μάλιστα με κάποιες βασικές υποδομές ήπιας χρήσης (παγκάκια, τραπεζάκια, κιόσκια κλπ) η περιοχή θα μπορούσε να αποτελέσει έναν πραγματικό μαγνήτη αναψυχής που θα έδινε ζωή στη Βόρεια Εύβοια 12 μήνες τον χρόνο και όχι μόνο τους θερινούς μήνες.

                                                                   Ο παρατημένος Γεροπλάτανος

Στο Παρασκευόρεμα υπάρχει μάλιστα και ένα ζωντανό μνημείο της φύσης, ο Μεγάλος Πλάτανος ή Γεροπλάτανος της Εύβοιας. Δίπλα από τον ποταμό Κηρέα υπάρχει ο αρχαιότερος, ίσως, πλάτανος των Βαλκανίων, καθώς η ηλικία του υπολογίζεται από 1.500 έως 2.000 χρόνια. Σύμφωνα με τα στοιχεία που καταγράφει ο Δημ. Σέττας στο βιβλίο του «Ο Γερο-Πλάτανος της Εύβοιας» το 1972, ο κορμός του είχε περίμετρο 18 μέτρα, διάμετρο 6 μέτρα, το ύψος του δέντρου έφτανε τα 30 μέτρα, ενώ η έκταση της σκιάς του έφτανε τα 2,5 στρέμματα!

Ο επισκέπτης που φτάνει όμως σήμερα στον Γεροπλάτανο βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα απογοητευτικό θέαμα. Σκουπίδια, βάτα, πεσμένα βράχια... Ο Μεγάλος Πλάτανος αφημένος στην τύχη του. Ένα απίστευτο φυσικό μνημείο παρατημένο. Ίσως κάποιοι να περιμένουν και εδώ τη φύση να επουλώσει τις πληγές του πλάτανου, όπως έγινε με τις λίμνες; Εξοργιστικό...
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία