Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πρόκειται για τον εκπαιδευτικό Δημήτρη Αξουργό, που κατάγεται απο τα Γιάννενα

35χρονος Ομογενής εξελέγη Δήμαρχος στη Γερμανία και μάλιστα απο τον α΄γύρο, με 56,3%



Βερολίνο-Φαίη Καραβίτη

Η πόλη Σβέρτε βρίσκεται στην άκρη της Κοιλάδας του Ρουρ, στη βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Έχει 46.000 κατοίκους και εδώ και λίγες ημέρες απέκτησε καινούργιο Δήμαρχο. Με το εντυπωσιακό 56,3% o σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος κατάφερε να εκλεγεί από τον α' γύρο, παρότι ο αντίπαλος στηριζόταν από το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, τους Φιλελεύθερους και τους Πράσινους. Ο νέος Δήμαρχος είναι 35 ετών, εκπαιδευτικός και οι δημότες του δυσκολεύονται να προφέρουν το όνομά του.

Ο Δημήτριος Αξουργός, για την προφορά του ονόματος του οποίου ειδησεογραφική ιστοσελίδα της περιοχής έκανε γκάλοπ μεταξύ των πολιτών, είναι ο πρώτος Έλληνας Δήμαρχος γερμανικής πόλης. Παιδί μεταναστών που εργάζονταν σε εργοστάσια του Ίζερλον και ήθελαν ένα καλύτερο μέλλον για τους δύο γιους τους, ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος, ο οποίος γεννήθηκε στα Ιωάννινα και έζησε εκεί μέχρι την ηλικία των 5 ετών, διδάχτηκε από πολύ νωρίς ότι «το κλειδί είναι η μόρφωση».

Οι σπουδές στην Ιστορία και στην Κοινωνιολογία αποτέλεσαν τελικά ιδανική επιλογή για τον νεαρό με το έντονο ενδιαφέρον για τα κοινά και τις ανάγκες της κοινότητας, ο οποίος δηλώνει ότι η τοπική πολιτική είναι το πάθος του. Οργανωμένος στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) από τα 18, σε ηλικία 21 ετών ο νεαρός Γιαννιώτης έγινε μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου, ενώ αργότερα έγινε επικεφαλής του SPD στην περιοχή του, με σημεία αιχμής της πολιτικής του πάντα την παιδεία, τη νεολαία και τον αθλητισμό. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και όταν κέρδισε τις εκλογές αρνήθηκε να εγκαταλείψει τους μαθητές του πριν από το τέλος του σχολικού έτους, ενώ το βράδυ των εκλογών δήλωσε ότι μπορούσε να το γιορτάσει, καθώς την επόμενη μέρα δεν είχε μάθημα τις δύο πρώτες ώρες...

«Μου δώσατε την ευκαιρία να πραγματοποιήσω τον πολιτικό μου στόχο και έχετε δικαίωμα να περιμένετε να αντεπεξέλθω στις προσδοκίες σας», ήταν η πρώτη δήλωσή του μετά την ανάληψη των νέων του καθηκόντων, κατά την οποία έσπευσε να δεσμευτεί ότι δεν θα ασκήσει κομματική πολιτική.

Λίγο πριν από την ορκωμοσία του, η οποία πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του σχολείου όπου εργαζόταν επί πολλά χρόνια, τελέστηκε Λειτουργία με τη συμμετοχή εκπροσώπων της Ευαγγελικής, της Καθολικής και βεβαίως της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά και των Ινδουιστών Ταμίλ, σε μια προσπάθεια να καταδειχθεί η ενωτική διάθεση του νέου Δημάρχου.

Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι δεν τον ενδιαφέρει να λένε ότι είναι «νέος και ευγενικός», αλλά αφού τον γνωρίζουν, να λένε ότι «από πίσω κρύβονται πολλά περισσότερα». Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου μετακόμισε από το Ίζερλον, 14 χιλιόμετρα μακριά από το Σβέρτε, στην πόλη της οποίας φιλοδοξούσε να ηγηθεί και στην οποία εργαζόταν ήδη επί οκτώ χρόνια. «Δεν γίνεται ο Δήμαρχος μιας πόλης να μην ζει εκεί», είχε πει και όλοι στο κόμμα του είχαν εμπιστοσύνη στην αφοσίωση, την αποφασιστικότητα και την προσήλωσή του στον στόχο. Από την αρχή ήταν το μεγάλο φαβορί και δικαίωσε τις προσδοκίες των συντρόφων του.

Όσο για την ελληνική του καταγωγή, ο κ. Αξουργός κάθε άλλο παρά την υποβαθμίζει. Πριν από λίγα χρόνια μάλιστα είχε εκλεγεί πρόεδρος του τοπικού Συλλόγου «Φιλία», που έχει ως στόχο τη βελτίωση των ελληνογερμανικών σχέσεων, οι οποίες επιβαρύνθηκαν λόγω της κρίσης. Από τη νέα του θέση, έχει τη δυνατότητα να κάνει πράξη το όραμά του για μια κοινωνία με συνοχή και αλληλεγγύη, με ρόλο ενεργό και ισχυρή παρέμβαση. Σε ό,τι αφορά τις διεθνείς σχέσεις του Σβέρτε, η αδελφοποίηση με τα Ιωάννινα είναι πάντα μια ωραία ιδέα.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ 


 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία