Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Από την Κρήτη στους αιθέρες: Η αεροσυνοδός της βασιλικής οικογένειας
της Σαουδικής Αραβίας ειναι Ελληνίδα
 



ΑΠΕ-ΜΠΕ

Αθήνα.-
Με καταγωγή από την Κρήτη και συγκεκριμένα το μικρό χωριό Ζήρος του
Δήμου Σητείας στα νοτιοανατολικά του νησιού, η Κυριακή Κατσογκρεσάκη,
αφού αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή Ρεθύμνου, αποφάσισε πως
υπάρχει μια άλλη καριέρα που την ενδιέφερε περισσότερο και η οποία
βρισκόταν ...στους αιθέρες. Τότε επιχείρησε -και μέσα σε ελάχιστο
χρόνο τα κατάφερε- να βρεθεί ώς αεροσυνοδός σε μια «από τις πιο
αναγνωρισμένες αεροπορικές εταιρίες στον κόσμο». Δεν σταμάτησε όμως
εκεί, αφού η νεαρή Κρητικοπούλα διεκδίκησε και κέρδισε τη μία και
μοναδική διαθέσιμη θέση σε έναν εξαιρετικά δύσκολο εργασιακό χώρο όπου
τέτοιες θέσεις είναι ακριβοθώρητες: μια θέση στο ιπτάμενο προσωπικό
της Βασιλικής Οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας.

«Είχα τότε στείλει το βιογραφικό μου και δέχτηκα πρόσκληση να περάσω
από τη συνέντευξη για την Βασιλική Οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας. Η
αλήθεια είναι ότι αρχικά δεν γνώριζα ότι πρόκειται για τη βασιλική
οικογένεια, απλά ήξερα ότι πρόκειται να δουλέψω για μια πολύ πλούσια
οικογένεια. Στη συνέχεια μου έδωσαν όλες τι πληροφορίες και μπορώ να
πω ότι είχα μείνει έκπληκτη που ανήκα στο προσωπικό της Βασιλικής
Οικογένειας», λέει  χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια έπρεπε να περάσει από μια εξαιρετικά απαιτητική
διαδικασία: «Ήμασταν αρχικά περίπου 30 κοπέλες από τις οποίες επέλεξαν
δύο για να περάσουν κάποια δοκιμαστική πτήση. Στην τελική φάση έμεινε
μόνο μια και τα κατάφερα να είμαι αυτή», είπε χαρακτηριστικά. Έκτοτε
πετά -όπως ορίζουν οι διαδικασίες της συγκεκριμένης θέσης εργασίας-
έξι μήνες τον χρόνο για τα μέλη της πανίσχυρης οικογένειας του
αραβικού κόσμου, μια διαδικασία που μέχρι σήμερα της έχει προσφέρει
ευχάριστες εκπλήξεις, ακόμη και σε διαδικασίες όπου κάποιος εκ του
μακρόθεν κρίνοντας, θα περίμενε ότι υπάρχουν εξαιρετικές και
υπερβολικές απαιτήσεις.

«Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για κανονικούς ανθρώπους που αν κάποιος
δει, δεν θα καταλάβει πως πρόκειται για πρίγκιπες, σεΐχηδες (...) Μια
ημέρα που είχαμε στην πτήση μια πριγκίπισσα, περίμενα πως θα τη δω
ντυμένη με τα μακριά φορέματα, τα διαμάντια ή ακόμη κι ένα στέμμα.
Ήρθε όμως στην πτήση σαν απλός καθημερινός άνθρωπος. Δεν θα μπορούσε
να ξεχωρίσει στο πλήθος ότι ήταν μια πριγκίπισσα. Είναι κάτι που μου
είχε κάνει τρομακτική εντύπωση», σημείωσε χαρακτηριστικά η Ελληνίδα
που κέρδισε τη θέση χάρη στην ηρεμία και τον επαγγελματισμό που
διαπίστωσαν οι VIP εργοδότες της.

Σε ό,τι αφορά την επαγγελματική της εξέλιξη, η κα Κατσογκρεσάκη έχει
ήδη ξεκινήσει να εξελίσσει τις δεξιότητες της, καθώς επιδιώκει το
επόμενο της επαγγελματικό στάδιο να τη βρει κι αυτό στους ουρανούς
αλλά με άλλη ιδιότητα. «Φτάσε όπου δεν μπορείς είναι το μότο μου» θα
μας πει, ενώ εξηγεί πως πλέον προετοιμάζεται για ένα πτυχίο πιλότου.
«Ευελπιστώ να τελειώσω όσο πιο σύντομα μπορώ την εκπαίδευση για να
γίνω πιλότος και σε τρία με τέσσερα χρόνια βλέπω τον εαυτό μου ως
πιλότο σε κάποια αεροπορική εταιρία», περιγράφει ενώ παραδέχεται πως
αν και δεν γνωρίζει το αν και κατά πόσον μπορεί να πετά εκ νέου για
την Βασιλική Οικογένεια με τη νέα της ιδιότητα, αυτό θα είναι μια
βασική της επιδίωξη.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία