Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Oι 10 απο αυτούς ειναι Ομογενείς

19 ελληνικής καταγωγής επιστήμονες  ανάμεσα στους 1.000 με τη
μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως



Λονδίνο.-

Οι Έλληνες είναι αναμφισβήτητα παρόντες στη διεθνή επιστημονική σκηνή.
Ο κατάλογος με τους 1.000 επιστήμονες που έχουν τη μεγαλύτερη επιρροή
παγκοσμίως με τις δημοσιεύσεις τους, περιλαμβάνει 19 ελληνικής
καταγωγής καθηγητές πανεπιστημίου και ερευνητές. Από αυτούς, οι εννέα
εργάζονται σε ΑΕΙ και ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας, οι οκτώ είναι
Έλληνες της νέας διασποράς και οι δύο Ελληνο-αμερικανοί γεννημένοι
στις ΗΠΑ.

Η διεθνής κατάταξη Highly Cited Researchers (h>100) για το 2018 της
Webometrics συντάσσεται με βάση τις πληροφορίες των δημόσιων ‘προφίλ'
των ακαδημαϊκών και ερευνητών στο Google Scholar (συνεπώς όσοι δεν
έχουν τέτοιο προφίλ, δεν λαμβάνονται υπόψη). Η λίστα περιλαμβάνει
εκείνους (εν ζωή και μη) που έχουν τουλάχιστον 100 ερευνητικές
εργασίες, οι οποίες έχουν παρατεθεί ως έγκυρη αναφορά από το λιγότερο
100 ερευνητές στις δικές τους εργασίες (ετεροαναφορές). Το πρώτο
κριτήριο κατάταξης είναι ο δείκτης επιστημονικής επιρροής h-index και
το δεύτερο o συνολικός αριθμός ετεροαναφορών.

Ο Έλληνας που βρίσκεται ψηλότερα στην παγκόσμια κατάταξη, στην 91η
θέση, είναι ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών,
Γεώργιος Χρούσος ,με δείκτη επιρροής h-index 182 και 137.377
ετεροαναφορές. Ακολουθεί στη θέση 149 ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής
του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, Γιάννης Ιωαννίδης, με h-index 172 και
179.472 ετεροαναφορές.

Ακολουθούν οι εξής (σε παρένθεση ο δείκτης h-index και ο αριθμός
ετεροαναφορών τους): Νο 200 Γιώργος Τσιπολίτης - ΕΜΠ (166 - 122.232),
Νο 217 Χριστίνα Κουρκουμέλη - ΕΚΠΑ (164 - 129.757), Νο 253 Σταύρος
Μαλτέζος - ΕΜΠ (161 - 118.813), Νο 263 Πολ Αλιβιζάτος - Μπέρκλεϊ
(Ελληνοαμερικανός - 160 - 144.815), Νο 270 Νικόλαος Πέππας -
Πανεπιστήμιο Τέξας-Όστιν (160 - 115.802), Νο 270 Θεόδωρος Αλεξόπουλος
- ΕΜΠ (159 - 112.303), Νο 327 Ευάγγελος Γαζής - ΕΜΠ (154 - 156.763),
Νο 388 Γεώργιος Δασκαλάκης - «Δημόκριτος» (151 - 102.058), Νο 397 Τομ
Μανιάτης - Κολούμπια (Ελληνοαμερικανός - 150- 330.176), Νο 530
Κωνσταντίνος Κουσουρής - ΕΜΠ (145 - 88.345), Νο 599 Φαίδων Αβούρης -
ΙΒΜ (142 - 87.337), Νο 633 Δημήτρης Λουκάς - «Δημόκριτος» (140 -
115.485), Νο 673 Στυλιανός Αντωναράκης - Πανεπιστήμιο Γενεύης (139 -
94.803), Νο 714 Αντώνης Μίκος - Πανεπιστήμιο Rice ΗΠΑ (138 - 71.345),
Νο 782 Σωτήρης Βλάχος - CERN (135 - 118.124), Νο 800 Πάνος Δελούκας -
Πανεπιστήμιο Queen Mary Λονδίνου (134 - 136.780) και Νο 871 Γιώργος
Γιαννάκης - Πανεπιστήμιο Μινεσότα ΗΠΑ (133 - 67.556).

Ο πλήρης κατάλογος με 3.160 ερευνητές περιλαμβάνει ακόμη περισσότερους
ερευνητές από την Ελλάδα και την ελληνική διασπορά. Πρώτος είναι ο
καθηγητής Σόλομον Σνάιντερ του Πανεπιστημίου John Hopkins των ΗΠΑ με
h-index 279 και 357.238 ετεροαναφορές.
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία