Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




“Η διεθνούς φήμης Ελληνίδα λυρική καλλιτέχνης Κασσάνδρα Δημοπούλου
θέλει να  προσφέρει στη γενέθλια γη”



Αθήνα.-(Ανταπόκριση)

Καλλιτέχνης με πολύχρονη λαμπρή σταδιοδρομία, εκπροσωπεί διεθνώς εδώ
και 15 περίπου χρόνια την υψηλή Τέχνη του Λυρικού Θεάτρου (Όπερα), με
αξιοσημείωτη καλλιτεχνική πορεία ως τραγουδίστρια του Λυρικού Θεάτρου
(μεσόφωνος) και ως σκηνοθέτης Όπερας.  Τα τελευταία χρόνια πλέον και
ως εξαιρετικά επιτυχημένη Καλλιτεχνική Διευθύντρια της μοναδικής
Εταιρίας Λυρικού Θεάτρου Ελλάδος (πρώην “Skull of Yorick
Productions”), την οποία έχει καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια, εν μέσω
κρίσης, να αναδείξει σε δεύτερο (μετά την Εθνική Λυρική Σκηνή)
μεγαλύτερο σε παραγωγή Όπερας φορέα στην Ελλάδα, με σταθερή και
ανερόμενη παρουσία και παραγωγή μεγάλων λυρικών έργων στο Μέγαρο
Μουσικής Θεσσαλονίκης και σ όλη την Ελλάδα.
Η κα Κασσάνδρα Δημοπούλου κατάγεται από μια παλαιά και ιστορική
Σερβιώτικη οικογένεια, την οικογένεια Ματάνα κι έχει, από την μεριά
της γιαγιάς της, Κλεοπάτρας Ράμου, καταγωγή και από το Βελβεντό.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 2013 μετά από πολυετή πορεία στο
εξωτερικό, δημιούργησε παράλληλα και το 1ο ανεξάρτητο Στούντιο Όπερας
στη Θεσσαλονίκη (Opera Studio Skull of Yorick Productions), με
εκπαιδευτικό σκοπό.  Στο Στούντιο Όπερας συμμετέχουν νέοι καλλιτέχνες
απ’όλο τον κόσμο, οι οποίοι  διδάσκονται την Τέχνη του Λυρικού Θεάτρου
και τους δίδονται πολλές σημαντικές ευκαιρίες να δοκιμάσουν τις
δυνάμεις τους στην σκηνή δίπλα σε καταξιωμένους επαγγελματίες
καλλιτέχνες.  Στους Έλληνες συμμετέχοντες δίνεται κατά κανόνα
υποτροφία.

Στα Σέρβια πέρασε ένα μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας αλλά και
αργότερα, κληρονομώντας την μεγάλη αγάπη του αείμνηστου παππού της,
Θεόδωρου Ματάνα, για τον μαρτυρικό, πανέμορφο αυτόν τόπο.  Γι’αυτόν
τον λόγο, το 2014, έναν χρόνο μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα,
αποφάσισε να ξεκινήσει με δική της πρωτοβουλία το Φεστιβάλ Τεχνών στα
Σέρβια, τα “Θεοδώρεια”.  Ένα Φεστιβάλ Τεχνών, με σκοπό να επισκεφτούν
και να γνωρίσουν τα Σέρβια άνθρωποι από όλη την Ελλάδα και το
εξωτερικό και να προσφέρουν ιδιαίτερες παραστάσεις και εμπειρίες στο
κοινό.  Το Φεστιβάλ Τεχνών εμπεριείχε και το εκπαιδευτικό κομμάτι,
μέσω σεμιναρίων, με μαθήματα που έγιναν κυρίως στο Δημοτικό Ωδείο
Σερβίων.  Μαθητές του ωδείου αλλά και από άλλα μέρη της Ελλάδας είχαν
την ευκαιρία να μαθητεύσουν με σημαντικά ονόματα όπως τον διεθνώς
αναγνωρισμένο σολίστ του βιολιού Γιάννη Γεωργιάδη, τον νεαρό
καταξιωμένο πιανίστα Παναγιώτη Τροχόπουλο, τον τενόρο Φίλιππο Μοδινό
κ.ά. αλλά και την ίδια προσωπικα.  Τα “Θεοδώρεια”, με την βοήθεια και
την συμβολή των ίδιων των καλλιτεχνών, με την μερική βοήθεια του Δήμου
Σερβίων-Βελβεντού, που αγκάλιασε με ανοιχτό μυαλό την ιδέα, αλλά και
με βοήθεια των ίδιων των κατοίκων της περιοχής και φυσικά της ίδιας
της οικογένειάς της, τα “Θεοδώρεια” κατάφεραν να λειτουργήσουν
επιτυχημένα για δύο χρονιές (2014- 2015), κατά τη διάρκεια των οποίων
ήρθαν στα Σέρβια καταξιωμένοι καλλιτέχνες από όλα τα είδη τέχνης
(κλασική μουσική, παραδοσιακή μουσική, εικαστικές τέχνες, θέατρο,
χορός).
Μετά την παύση του φεστιβάλ, συνεχίστηκε με μεγάλη επιτυχία η
συνεργασία της με την θεατρική ομάδα Σερβίων “Κόκκινη Κουϊντα” και πιο
συγκεκριμένα με τον εικαστικό Γιώργο Λεπίδα, ο οποίος έφτιαξε τα
σκηνικά για μεγαλειώδεις παραστάσεις Όπερας στο Μέγαρο Μουσικής
Θεσσαλονίκης (“Τosca” και “La Boheme” του Giacomo Puccini και της
“Νorma” του Vincenzo Bellini) αλλά και για άλλες παραστάσεις όπως “Η
Όπερα βγήκε απ’τον Παράδεισο” (θεατρικό της Κασσάνδρας Δημοπούλου) στο
Θέατρο Δάσους κ.ά.
Βεβαίως, η Κα Δημοπούλου εμφανίστηκε κι εκτός Φεστιβάλ Τεχνών πολλές
φορές και πριν και μετά, σε ατομικές συναυλίες ή εμφανίσεις στα
Σέρβια, κυρίως σε επετείους μνήμης, συνήθως μετά από πρόσκληση της
Προέδρου του Μορφωτικού Συλλόγου, Χρυσάνθης Καραγιαννίδου.

Το 2015 ξεκίνησε, με βάση το Ωδείο της Αρχαίας Ρωμαϊκής Αγοράς
Θεσσαλονίκης και το “Φεστιβάλ Όπερας Ελλάδος”, του οποίου είναι επίσης
Καλλιτεχνική Διευθύντρια.  Το “Φεστιβάλ Όπερας Ελλάδος” είναι το
μοναδικό αμιγώς φεστιβάλ Όπερας στην Ελλάδα, που ανεβάζει παραστάσεις
Όπερας, τις περισσότερες φορές, μάλιστα, δωρεάν για το κοινό.

Τον Ιούνιο 2018, η Κασσάνδρα Δημοπούλου πρωταγωνίστησε στην όπερα του
Θ. Σακελλαρίδη “Περουζέ”, στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στα πλαίσια του
Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, με την ορχήστρα “Φιλαρμόνια Ορχήστρα
Αθηνών”, υπό την μουσική διεύθυνση του μεγάλου Έλληνα αρχιμουσικού,
Βύρωνα Φιδετζή.  Στις συνεργασίες της κας Δημοπούλου συγκαταλέγονται
μεγάλοι καλλιτέχνες, μεταξύ άλλων ο διεθνούς φήμης αστέρας της Όπερας,
τενόρος Πλάσιντο Ντομίγκο (Placido Domingo) ο οποίος είναι ένθερμος
υποστηρικτής της Εταιρίας Λυρικού Θεάτρου Ελλάδος, o διάσημος μαέστρος
Ζούμπιν Μέτα (Zubin Mehta), ο Γάλλος χορογράφος που άλλαξε την πορεία
του κλασικού χορού Μορίς Μπεζάρ (Μaurice Bejart), ο βραβευμένος για
τις ταινίες “Aποκάλυψη τώρα”, “Ο τελευταίος Αυτοκράτορας” και “Reds”
κινηματογραφιστής Βιττόριο Στοράρο (Vittorio Storaro), ο γνωστός για
την μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία του “Κρυφή Ερωμένη” σκηνοθέτης
Μάρκο Μπελλόκιο, ο πλέον διευθυντής του δικού μας Εθνικού Θεάτρου,
Στάθης Λιβαθινός- του οποίου υπήρξε βοηθός το 2011 στην παράσταση
“Κάρμεν” με την Μαρία Ναυπλιώτου- και πολλοί άλλοι.

Τιμή για τα Σέρβια η υποψηφιότητά της για το Δημοτικό Ωδείο  τής πόλης


Η Κα Δημοπούλου πρόσφατα έθεσε υποψηφιότητα για την τιμητική θέση
“Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης” στο Δημοτικό Ωδείο Σερβίων, όπως σίγουρα θα
επιθυμούσε κι ο αείμνηστος Θεόδωρος Ματάνας.  Ο ίδιος είχε πάντα το
μεράκι του τραγουδιστή και μια υπέροχη φωνή τενόρου και της ενέπνευσε,
όχι μόνο την αγάπη για τα Σέρβια, αλλά και την αγάπη για το τραγούδι.
Η υποψηφιότητα αυτή ξεκινάει από δική της συναισθηματική ανάγκη.  Όπως
μας είπε η ίδια, “θέλει κι έχει πολλά να προσφέρει ακόμη στην
ιδιαίτερη πατρίδα της και στο ανθρώπινο δυναμικό της, όπως κάνει και
με την γεννέτειρά της τη Θεσσαλονίκη”.
Μετά από την τελεσίδικη βεβαίωση από το Υπουργείο Πολιτισμού, σε
συνδυασμό με τα προσκομισθέντα δικαιολογητικά, αναμένουμε πως η
επιτροπή στην οποία έχει ανατεθεί το έργο της επιλογής καλλιτεχνικού
διευθυντή, θα βρεθεί σε μία ευχάριστη θέση να επιλέξει με ευκολία ένα
τόσο κατάλληλο πρόσωπο για να προωθήσει τον σημαντικό αυτόν
πολιτιστικό φορέα.  Είναι μεγάλη τιμή για τα Σέρβια το ότι καλλιτέχνες
τέτοιου βεληνεκούς δείχνουν ενδιαφέρον να εμπνεύσουν με την φυσική
παρουσία τους τα νέα παιδιά του δήμου πόλης μας και να εμφυσήσουν την
αγάπη για την τέχνη και τον πολιτισμό.

Πρόσφατα έχει ξεχωρίσει η συνεργασία με το Δημοτικό Ωδείο Κοζάνης και
το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, με τους οποίους από κοινού ανέβασαν, με τεράστια
επιτυχία, την οπερέτα “Ο βαφτιστικός” του Σακελλαρίδη στην κεντρική
σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης αλλά και την μεγαλειώδη όπερα του Giacomo
Puccini “La Boheme” στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Τον Δεκέμβριο
2018 ο “Βαφτιστικός” θα επαναληφθεί, αυτή τη φορά, στο Μέγαρο Μουσικής
Θεσσαλονίκης (22 και 23 Δεκεμβρίου).



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία