Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βάιος Παναγιώτου

O  Oμογενής  εφευρέτης,με καταγωγή απο την Λάρισα, που έγινε
μηχανικός γιγάντιων ρομποτικών δεινοσαύρων στην... Κίνα

 



Λάρισα.-Κείμενο Ηλίας Σκυλάκος

Ο Βάιος Παναγιώτου ή «Κύριος Γρανάζης», όπως τον φωνάζουν ορισμένοι,
είναι ένας Λαρισαίος από το χωριό της Μεσοράχης και μιλάει
για το «μικρόβιο» των εφευρέσεων που διαθέτει από τα μαθητικά του
χρόνια.
Σε ηλικία μόλις 16 χρόνων κατασκεύασε ένα μικρό αυτοκίνητο με τα
ίδια του τα χέρια χρησιμοποιώντας έναν παλιό κινητήρα μηχανής και
παλιά μέταλλα.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στην Αγγλία πριν 18 χρόνια έγινε
γνωστός, διότι δημιούργησε το πρώτο αυτοκίνητο... βαλίτσα, παίρνοντας
θετικά σχόλια και αναγνώριση σε διεθνές επίπεδο σε ηλικία 25 ετών.
 Σήμερα, ζει και εργάζεται στο Πεκίνο ως μηχανολόγος μηχανικός και
είναι ο βασικός αρχισχεδιαστής ρομποτικών δεινοσαύρων σε ένα από τα
μεγαλύτερα θεματικά πάρκα στην Κίνα, με την ονομασία «Long gone
dinosaurs» .
Ο Βάιος Παναγιώτου μιλώντας  αναφέρεται αναλυτικά σε
ό,τι προηγήθηκε. Στις εμπειρίες που είχε δηλαδή στα μαθητικά και
έπειτα στα φοιτητικά του χρόνια στην Αγγλία ,αλλά και σε μια... ατυχία
που του άνοιξε όμως δρόμους ώστε να διαπρέψει στον τομέα της
μηχανικής. Όπως είπε, ο ίδιος, από μικρός έφτιαχνε δικά του παιχνίδια
από άχρηστα υλικά, ενώ συλλέγοντας διάφορα υλικά κατασκεύασε κάποτε
και ένα μικρό αυτοκίνητο. Μεταξύ άλλων σημείωσε
πως εξαιτίας της ανεμοβλογιάς που τον καθήλωσε στο κρεβάτι την περίοδο
των εισαγωγικών εξετάσεων δεν του δόθηκε η δυνατότητα να περάσει στη
Σχολή Ικάρων που ήταν η επιλογή του. Γεγονός όμως που τον οδήγησε να
φοιτήσει τελικά στο Τμήμα Τεχνικών Αυτοκινήτων του ΙΕΚ Λάρισας και
μετέπειτα να σπουδάσει στην Αγγλία.
 «Οι καθηγητές μου στο ΙΕΚ έβλεπαν πως είχα ταλέντο και με
"έσπρωξαν" να στείλω αιτήσεις σε βρετανικά πανεπιστήμια. Επέλεξα το
Πανεπιστήμιο Brighton. Στην αρχή είχα πολλές δυσκολίες λόγω των
ελλείψεων στην αγγλική γλώσσα. Είχα όμως την ευκαιρία να
πραγματοποιήσω ένα από τα όνειρά μου μέσα από την πτυχιακή εργασία που
είχα για το πανεπιστήμιο. Στο τελευταίο έτος και παρ' όλο που οι
καθηγητές μου το αρνήθηκαν γιατί ήταν δύσκολο εγχείρημα, κατασκεύασα
το αυτοκίνητο βαλίτσα. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα», ανέφερε
ο Βάιος Παναγιώτου.
Αναφορικά με την παρουσία του πλέον στην Κίνα, αλλά και με την
κατασκευή από τον ίδιο και άλλους 15 Έλληνες, των ρομποτικών
δεινοσαύρων στο θεματικό πάρκο, ο κ. Παναγιώτου τόνισε  ότι
για την κατασκευή του πάρκου χρειάστηκαν αρκετές παρεμβάσεις, ώστε ο
χώρος να αναπαριστά πλήρως τη ζωή των δεινοσαύρων στη γη εκατομμύρια
χρόνια πριν.
«Να φανταστεί κανείς ότι στο πάρκο έχει τοποθετηθεί μια οθόνη 6
στρεμμάτων που στην ουσία λειτουργεί ως φόντο και ως ουρανός. Επίσης
υπάρχει τεχνητή βροχή και διαμορφωμένο περιβάλλον με τεχνητά βουνά και
δέντρα εκείνης της εποχής που έζησαν οι δεινόσαυροι. Για την
ολοκλήρωση του πάρκου εργάστηκαν πάνω από 1000 άτομα, μηχανικοί,
καλλιτέχνες, σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο. Τα ηχοσυστήματα είναι από
την Γαλλία, η οθόνη με ευκρίνεια 12 Κ είναι από την Κορέα, ο φωτισμός
είναι από την Ιαπωνία, η ηχογράφηση έγινε σε στούντιο στην Ελβετία και
φυσικά τα ρομπότ δεινόσαυροι από Έλληνες» σημείωσε.
Μιλώντας για την ανταπόκριση του κόσμου στη συγκεκριμένη διοργάνωση
αλλά και για την εμπειρία των επισκεπτών στο πάρκο, ο κ. Παναγιώτου
είπε  ότι «αποτελεί αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο υπερθέαμα -
προσομοίωση με δεινοσαύρους που έγινε ποτέ». Τόνισε δε, πως
τουλάχιστον 3.000 επισκέπτες καθημερινά περιπλανώνται στην εποχή των
δεινοσαύρων μέσα από εικόνα και ήχο.
Σύμφωνα με τον ίδιο, κατά την διάρκεια της περιήγησης στο πάρκο,
αυτό που εντυπωσιάζει τους θεατές είναι η στιγμή που με τη βοήθεια της
τεχνολογίας ένα τσουνάμι μετά την πτώση ενός μετεωρίτη σαρώνει τη
γιγαντοοθόνη, άλλα και η στιγμή όπου τα γιγάντια ρομπότ δεινόσαυροι
περνούν μπροστά από τους επισκέπτες σε μικρή απόσταση.
Μιλώντας για το μέλλον, αλλά και για το ενδιαφέρον άλλων εταιριών
να διοργανώσουν αντίστοιχα θεάματα αξιοποιώντας τη δική του γνώση στη
μηχανική, ο κ. Παναγιώτου  επισήμανε ο  ότι αρκετοί είναι αυτοί που
έχουν δείξει ενδιαφέρον από
διάφορες περιοχές της Κίνας, από το Μαρόκο, το Ντουμπάι αλλά και την
Ευρώπη. Επίσης τόνισε πως είναι μεγάλη του λαχτάρα να πραγματοποιηθεί
ένα θεματικό πάρκο και στην Ελλάδα στην περιοχή του Δέλτα του Πηνειού
Ποταμού, ώστε να γίνει η περιοχή ένας τουριστικός πόλος.
«Ο βασιλιάς του Μαρόκου μας ζήτησε να κατασκευάσουμε μια τεράστια
ρομποτική καμήλα προς τιμήν του. Εταιρίες που βρίσκονται σε επαφή με
ευρωπαϊκές πρωτεύουσες μάς ζήτησαν να σχεδιάσουμε γιγάντια ρομπότ του
μυθικού Ηρακλή με τους άθλους του για επίδειξη στις ευρωπαϊκές
πρωτεύουσες. Επίσης μια μεγάλη ξένη εταιρία μας πρότεινε να
παρουσιάσουμε σχέδια για αναπαράσταση της μάχης των Θερμοπυλών. Μεγάλη
μας λαχτάρα βεβαία είναι να μπορέσουμε στο σύντομο μέλλον να
κατασκευάσουμε στην κοιλάδα των Τεμπών και στο Δέλτα του ποταμού
Πηνειού, μέσα στο φυσικό περιβάλλον, ένα Jurassic park με κινούμενα
γιγάντια προϊστορικά ζώα, κάνοντας την περιοχή ένα παγκόσμιο
τουριστικό πόλο», κατέληξε.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία