|
| | | |
Νταϊάνα Ρουβά
Η Ελληνίδα νικήτρια του φετινού The Voice Australia
Μελβούρνη.-Κείμενο ΄Αννα Αρσένη
Πριν οκτώ χρόνια ήταν υπάλληλος σε εργοστάσιο στη Νέα Νότια Ουαλία.
Σήμερα είναι η νικήτρια του The Voice Australia αποδεικνύοντας ότι η
επιτυχία έρχεται και σε εκείνους που εργάζονται σκληρά, κοπιάζουν στο
μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους και δεν παραιτούνται όσο κακοτράχαλος
και αν αποδεικνύεται ο δρόμος της ζωής τους.
Συνήθως, νικητές του ριάλιτι σώου είναι νέοι που δεν έχουν συμπληρώσει
το 20ό έτος της ηλικίας τους. Αυτή τη φορά, όμως, η τύχη χαμογέλασε
στην 35χρονη Ελληνοαυστραλή Νταϊάνα, που έχει τα στοιχεία ενός
αληθινού καλλιτέχνη. Τελειομανής, ονειροπόλα και δημιουργική. Η
Νταϊάνα ζει και αναπνέει μέσα στο χώρο της μουσικής από την ημέρα που
γεννήθηκε. Σπούδασε ορθοφωνία από πολύ μικρή ηλικία. Έχει τραγουδήσει
μαζί με επιτυχημένους μουσικούς της Αυστραλίας και επιτυχημένους
καλλιτέχνες και μουσικούς στην Αμερική.
Ο πατέρας της Έλληνας από τη Σάμο, η μητέρα της Αυστραλή. Η μουσική
μπήκε στη ζωή της από πολύ μικρή ηλικία. Οι γονείς της είναι μουσικοί
και έτσι η φωνητική εκπαίδευση της Νταϊάνας ξεκίνησε πολύ νωρίς, όταν
ήταν μόλις τεσσάρων ετών. Από τα επτά της χρόνια συμμετείχε σε
διαγωνισμούς ανάδειξης ταλέντων και από τα οκτώ της χρόνια άρχισε να
γράφει στίχους.
Ο τραγουδιστής της κάντρι, Κιθ Έρμπαν, ήταν αυτός που πρόσεξε τότε το
ταλέντο της. Μπήκε στην ομάδα του, πέρασε στους οκτώ και ήρθε 5η. Δύο
από τα τραγούδια που ερμήνευσε στο The Voice μπήκαν στα τοπ 30 των
Aria.
Παρ’ ότι ήρθε 5η στον διαγωνισμό αυτό, τα πράγματα δεν έγιναν πιο
εύκολα. Κανείς δεν εγγυήθηκε συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία. Η
Νταϊάνα, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν οι
γονείς της, ήξερε πολύ καλά ότι την περίμενε ακόμα μεγαλύτερη ανηφόρα…
Στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο με την μουσική εταιρεία Universal
Music Australia και τον Απρίλιο του 2014 κυκλοφόρησε το σινγκλ “Heart
of Goodbye” που συνέγραψε με τον παραγωγό και στιχουργό Louis Schoorl.
To 2015 ζήτησε τη διακοπή του συμβολαίου της από την Universal Music
Australia.
Στο The Voice επέστρεψε επτά χρόνια αργότερα και στέφθηκε νικήτρια.
Επέστρεψε πιο ώριμη με μόνη αποσκευή… τις εμπειρίες της. Οι δυσκολίες
όλων αυτών των χρόνων σμίλεψαν την προσωπικότητά της. Η επιμονή της,
οι θυσίες και η σκληρή εργασία απέδωσαν τελικά καρπούς. Όπως η ίδια
λέει: Η διαδρομή ήταν δύσκολη, αλλά γεμάτη εμπειρίες και συγκινήσεις.
Για την Νταϊάνα η μουσική είναι θεραπεία, χαρά, θλίψη, ελευθερία
έκφρασης. Της προσδίδει μια τεράστια δύναμη. Της αρέσει να απολαμβάνει
τη μαγεία της δημιουργίας.
Της Νταϊάνας της αρέσει η υγιεινή ζωή και η σκληρή δουλειά. Δεν θα την
βρει κανείς έξω σε μπαράκια να πίνει. Πολύ σπάνια. Της αρέσει το καλό
φαγητό.
*Πηγή: australianhellenism.com.au
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|