Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στίβεν Γαλάνης
Ο Έλληνας Ομογενής πίσω από μία απίστευτη  επιχειρηματική επιτυχία



Σικάγο.-

Σήμερα, ο Στίβεν Γαλάνης τρέχει και δεν προλαβαίνει. Μέσα στον
τελευταίο χρόνο έχει μιλήσει και στους Times  του Λονδίνου, και της
Νέας Υόρκης, όπως και σε πολλά άλλα Mέσα. Είναι η λογική εξέλιξη των
πραγμάτων για έναν διευθύνοντα σύμβουλο, του οποίου η εταιρεία
πρόσφατα ξεπέρασε την αποτίμηση του ενός δισεκατομμυρίου.
Μόλις πριον λίγα χρόνια, το 2017, ο ομογενής Έλληνας με καταγωγή από
την Σπάρτη, που μένει στο Σικάγο, αμφιταλαντευόταν από επάγγελμα σε
επάγγελμα, ψάχνοντας τι του ταιριάζει.
Ως απόφοιτος του φημισμένου πανεπιστημίου του Duke, στην Βόρεια
Καρολίνα, κατάφερα να βρει δουλειά σε μία επενδυτική φίρμα, με έδρα
την Πόλη των Ανέμων, ως νεαρός 20άρης, το 2011. Πέρασε τρία χρόνια
κάνοντας option trading, προτού μετακομίσει στην Καλιφόρνια για να
γίνει παραγωγός ταινιών για το Χόλυγουντ. Όμως δεν «έπιασε» ούτε και
εκεί, γυρνώντας πίσω στο Σικάγο για να δουλέψει στο Linkedin. Τελικά,
όλα θα άλλαζαν από μία απλή επίσκεψη.
Στις περιπλανήσεις του στις ΗΠΑ, ο Γαλάνης είχε γνωρίζει τον  Martin
Blencowe, έναν Βρετανό με τον οποίο μοιραζόταν πολλά κοινά. Εκείνος
είχε περάσει στην άλλη μεριά του Ατλαντικού με στόχο να γίνει «ο ένας
Άγγλος που παίζει αμερικανικό φούτμπολ». Έλα όμως που παρότι είχε τα
απαραίτητα φυσικά προσόντα, δεν είχε την παραμικρή ιδέα για τους
κανόνες του παιχνιδιού. Έπειτα, ο Blencowe προσπάθησε και αυτός να
πετύχει στο Χόλυγουντ, αλλά κατάφερε μονάχα να γίνει κομπάρσος, συχνά
εκείνος που τρώει το ξύλο από τον πρωταγωνιστή. Αποφάσισε, λοιπόν, να
επιστρέψει στον κόσμο του αμερικάνικου φούτμπολ, αυτήν την φορά ως
ατζέντης. Ήταν ίσως η τελευταία του ευκαιρία, προτού χρειαστεί να τα
μαζέψει και να γυρίσει στο Brighton.
Όταν οι δύο άνδρες συναντήθηκαν, ο Blencowe είπε στον Γαλάνη πως είχε
ζητήσει από έναν επαγγελματία παίκτη του φούτμπολ να ηχογραφήσει ένα
βίντεο, δίνοντας συγχαρητήρια σε  έναν φίλο τους, που μόλις είχε γίνει
πατέρας. Όσο ο Blencowe περιέγραφε την κατενθουσιασμένη αντίδραση του
φίλου τους όταν είδε το βίντεο, τα γρανάζια στο μυαλό του Γαλάνη είχαν
ήδη αρχίσει να γυρνάνε. «Από την πρώτη στιγμή που το είδα αυτό, ήξερα
πως θα υπάρχει απίστευτη ζήτηση για  κάτι τέτοιο», εκμυστηρεύτηκε ο
32χρονος ομογενής στους Times.
Και κάπως έτσι, γεννήθηκε η ιδέα πίσω από το Cameo, μία εφαρμογή στην
οποία ο κόσμος πληρώνει τους αγαπημένους του επωνύμους για να τους
στείλουν προσωποποιημένα μηνύματα μέσω βίντεο. Όμως πως έρχεσαι σε
επαφή με τους διάσημους και πως τους πείθεις να συνεργαστούν μαζί σου,
αναρωτιόντουσαν ο Γαλάνης, ο Blencowe και ο Devon Townsend, o
προγραμματιστής και τρίτος ιδρυτής τους. Έτσι, οι τρεις τους ξεκίνησαν
από τα χαμηλά, από αυτούς που στην Αμερική λέγονται D και C list
celebrities ή αλλιώς, επώνυμοι τρίτης και τέταρτης διαλογής.Και τελικά
πέτυχαν τον μεγάλο στόχο τους...
Newmoney



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία