Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τομ Γκόρης
Διεκδικεί τα «σκήπτρα» του πλουσιότερου ελληνικής καταγωγής
επιχειρηματία στον κόσμο



Λος Άντζελες.-

Ένας από τους «παλιούς» της λίστας των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη
θεωρείται ο Τομ Γκόρης.
Με τα περιουσιακά στοιχεία του, όμως, να ανέρχονται πλέον σε επίπεδα
ρεκόρ,με την πολυετή παρουσία στους κλάδους του ενδιαφέροντός του ,και
να κυμαίνονται πάνω από το «όριο» των 6 δισ. δολ., διεκδικεί τα
«σκήπτρα» του πλουσιότερου ελληνικής καταγωγής επιχειρηματία σε όλο
τον κόσμο και όχι μόνο στις Η.Π.Α. απέναντι στον Τζιμ Ντέιβις της New
Balance, ή τον Τζον Κατσιματίδη, αλλά και τη Βίκυ Σάφρα, σύζυγο και
κληρονόμο του αείμνηστου μεγαλοτραπεζίτη Τζόζεφ Σάφρα.
Ο γεννημένος στη Ναζαρέτ πριν 58 χρόνια, από πατέρα με ελληνικές
«ρίζες» και Λιβανέζα μητέρα, διαθέτει ένα ακόμα χαρακτηριστικό που θα
μπορούσε να κεντρίσει το ενδιαφέρον των κατά το… ήμισυ συμπατριωτών
του: ως ιδιοκτήτης μιας εκ των πιο παραδοσιακών ομάδων μπάσκετ του
Ν.Β.Α., των Ντιτρόιτ Πίστονς (με έτος ίδρυσης τους το 1937) είναι
αντίπαλος την τελευταία περίπου δεκαετία στο αμιγώς αθλητικό κομμάτι
και με τον Έλληνα σταρ των Μιλγουόκι Μπακς ,Γιάννη Αντετοκούνμπο, έστω
και υπό διαφορετικές ιδιότητες.
Ο φωτογραφικός φακός τον έχει «συλλάβει» μάλιστα ουκ ολίγες φορές σε
«εκρηκτικά» στιγμιότυπα, πράγμα που σημαίνει ότι ζει τα παιχνίδια.
Κάποιοι θυμούνται ένα τετ α τετ και μια χειραψία του Γκόρης με τον
Greek Freak, με το αφεντικό των Πίστονς να λέει κάτι στον άσο των
Μπακς μετά από ένα ματς κι εκείνος να τον κοιτά κάπως απορημένος. Το
περιεχόμενο της συζήτησης το ξέρουν μόνο οι ίδιοι. Κόντρα στους
Πίστονς, πάντως, έχουν καταγραφεί ορισμένες πολύ εντυπωσιακές
εμφανίσεις του Γιάννη.

Ποιες είναι οι άλλες business του αυτοδημιούργητου ομογενή
billionaire, πλην του μπάσκετ;

Με την αξία του ατομικού χαρτοφυλακίου του να εκτινάσσεται στα 6,2
δισ. δολ. (Real Time Net Worth), ο Τομ Γκόρης εποπτεύει περισσότερες
από 40 εταιρείες με assets 36 δισ. δολ. μέσω της επενδυτικής του
εταιρείας ιδιωτικών κεφαλαίων Platinum Equity, από τις κορυφαίες των
ΗΠΑ με έδρα το Λος Άντζελες.
Σε αυτό το timing έχει υποσκελίσει στην κατάταξη του Forbes τους Τζιμ
Ντέιβις (4,9 δισ. δολ.) και Τζον Κατσιματίδη (4,1 δισ.δολ), άρα είναι
ο πλουσιότερος από τους Greeks στις Ηνωμένες Πολιτείες και πλησιάζει
τη Βίκυ Σάφρα (7,1-7,2 δισ. δολ).
Η οικογένεια των Γκόρης επενδύει, ανάμεσα σε άλλα, στους τομείς της
τεχνολογίας, του αθλητισμού και της διασκέδασης. Ο ίδιος αν και
μικρότερος σε ηλικία από τα τρία διάσημα αδέλφια, κατέχει τον
μεγαλύτερο πλούτο από όλους. Ο ένας αδελφός του ,ο επενδυτής Άλεκ
Γκόρης ανήκει, επίσης, στο κλαμπ των δισεκατομμυριούχων (2,5 δισ.
δολ.) έχοντας χρηματοδοτήσει πάνω από 12 SPACs από το 2015 και ο
άλλος, ο Σαμ Γκόρης είναι και αυτός επιχειρηματίας, πρόεδρος του
Paradigm Talent Agency στο Μπέβερλι Χιλς και συμπεριλαμβάνεται μεταξύ
των κορυφαίων ατζέντηδων του Χόλιγουντ.

Από το μπακάλικο, στη λίστα Forbes

Όπως συμβαίνει πολύ συχνά με τους ισχυρούς Ελληνες του εξωτερικού, η
ζωή του Τομ Γκόρη μοιάζει με παραμύθι. Πρόκειται εν ολίγοις για άλλον
έναν επιχειρηματία τέτοιου μεγέθους, ο οποίος ξεκίνησε από πολύ χαμηλά
και έφτασε τόσο ψηλά. Γιος μεταναστών, αναγκάστηκε από μικρή ηλικία να
εργαστεί σκληρά για να βγάλει το μεροκάματό του, ενώ πήγαινε
ταυτόχρονα στο σχολείο και είναι το πέμπτο από τα έξι συνολικά παιδιά
των γονιών του.
Η οικογένειά του ξενιτεύθηκε από το Ισραήλ στο Μίσιγκαν των Ηνωμένων
Πολιτειών το 1968, όταν εκείνος ήταν μόλις 4 χρονών. Έπιασε την πρώτη
του δουλειά στο μπακάλικο ενός θείου του (κατ’ άλλους το κατάστημα
ανήκε στον μπαμπά του) και τοποθετούσε τα προς πώληση προϊόντα στα
ράφια του.
Άλλες αναφορές σε ξένα media τον θέλουν να έχει συνδυάσει τις σπουδές
του στο Πανεπιστήμιο εργαζόμενος στην καθαριότητα του campus και
συγχρόνως ως τηλεφωνητής σε telemarketing για να κερδίσει τα πρώτα του
χρήματα.
Κατάφερε να αποκτήσει πτυχίο στην διαχείριση κατασκευαστικών έργων,
που τελικώς δεν χρησιμοποίησε ποτέ. Το επιχειρηματικό του δαιμόνιο τον
έβαλε από νωρίς σε αναζητήσεις από τα φοιτητικά του χρόνια. Λίγο
αργότερα ίδρυσε την εταιρεία λογισμικού Ventech και το 1989 έφυγε με
προορισμό το Λος Άντζελες σε μια προσπάθεια να κάνει μεγαλύτερα
ανοίγματα.
Στο Ganesee Ηigh School φέρεται να διακρίθηκε για τις αθλητικές του
επιδόσεις στο ποδόσφαιρο, το μπέιζμπολ και το μπάσκετ, αλλά δεν του
άρεσε ο τίτλος του επαγγελματία αθλητή (ή δεν «έβλεπε» ότι μπορεί να
εξελιχθεί με βάση τις φιλοδοξίες του) και αντιθέτως, ένα από τα χόμπι
του είναι να προπονεί παιδιά και να κοουτσάρει ομάδες νέων, όπως αυτή
του μικρού γιου του.
Όλα αυτά πολύ πριν αγοράσει τους Ντιτρόιτ Πίστονς και πριν
«ανοικοδομήσει» μια σειρά από κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Με τον έναν από τους αδελφούς του, τον Αλεκ, συμπορεύθηκαν για ένα
διάστημα στον τομέα των εξαγορών, πριν επιλέξουν χωριστούς δρόμους το
1995 και αρχίσουν να γεμίζουν τους λογαριασμούς τους με
δισεκατομμύρια.
Διαπιστώνοντας τις προοπτικές του χρηματοοικονομικού κλάδου και τις
ευκαιρίες που του επιφύλασσε ο «κόσμος» των private equity,
δημιούργησε την Platinum Equity με πρώτη έδρα της στο… σπίτι του και
επιδόθηκε στο αγαπημένο του αντικείμενο, αυτό των εξαγορών με στόχο
την ανάπτυξη των εταιρειών και τις μελλοντικές υπεραξίες τους.

Τα «χρυσά» deals

Τα πρώτα του βήματα τα πραγματοποίησε σε τοπικό επίπεδο. Το
«εναρκτήριο» deal που καταγράφηκε στο ενεργητικό του ήταν για την
Ligitation Services και δεν ξεπέρασε τις 200.000 δολ., αλλά η δοκιμή
πέτυχε καθώς η εταιρεία «γύρισε» από ζημιές σε κέρδη μέσα σε 6 μόνο
μήνες υπό την καθοδήγησή του.
Σε μια πενταετία, από το 1996 έως το 2001, ο Γκόρης εμφανίζεται να
εξαγόρασε μερίδια σε 32 ζημιογόνες ως επί το πλείστον επιχειρήσεις, με
μετοχές στο χαρτοφυλάκιο της Platinum Equity και σε ορισμένες
εταιρείες οι οποίες μετατράπηκαν σε «κολοσσούς», όπως οι Motorola,
Fujitcu και Alcatel.
Σε μια πορεία που τον οδήγησε στο Top 400 των πλουσιότερων Αμερικανών,
η είσοδός του στα media σηματοδοτήθηκε από την εξαγορά της San Diego
Union Tribune έναντι 30 εκατ. δολ. το 2009 (πουλήθηκε αντί 110 εκατ.
δολ. το 2011) και δυο χρόνια μετά ακολούθησε αυτή στις «χρυσές»
business του Ν.Β.Α., μέσω της Palace Sports and Entertainment με
μεγαλύτερη θυγατρική της τους Πίστονς.

Τα γραφεία της Platinum Equity στο Μπέβερλι Χιλς

Το 2011 ο Γκόρης και η Platinum αγόρασαν τα «Πιστόνια» μετά τον θάνατο
του προηγούμενου μεγαλομετόχου τους Μπιλ Ντέιβιντσον έναντι 325 εκατ.
δολ. με ποσοστά 51%-49% και όπως αναφέρει το Forbes, τον Αύγουστο του
2015 απέκτησε από τους συνεπενδυτές του το υπόλοιπο μερίδιο,
κατοχυρώνοντας στην ιδιοκτησία του το 100% της ομάδας (σ.σ. με την
τρέχουσα αποτίμησή της στα 1,58 δισ. δολ.). Τον Σεπτέμβριο του 2019
χρηματοδότησε την κατασκευή των νέων κεντρικών γραφείων και του
υπερσύγχρονου προπονητικού κέντρου των Πίστονς, προϋπολογισμού 90
εκατ. δολ.
Το 2020 η Platinum συγκέντρωσε το μεγαλύτερο ποσό της ιστορίας της σε
επενδυτικά κεφάλαια, 10 δισ. δολ. υψηλότερο από το αναμενόμενο για
τους αναλυτές και τώρα ετοιμάζει τις επόμενες μεγάλες συμφωνίες της σε
Αμερική, Ευρώπη και Ασία. Σύμφωνα με το επίσημο site της, σε βάθος 27
ετών από το 1995 η εταιρεία του Γκόρης έχει ολοκληρώσει πάνω από 250
εξαγορές.
Από τις πιο επιτυχημένες κινήσεις του αποτελεί η αγορά και πώληση της
PNA Steel με κέρδος 512 εκατ. δολ. σε μια διετία, πριν το κραχ του
2008.

Kερδισμένος στις κρίσεις

Το portfolio του Τομ Γκόρης εκτινάχθηκε από τα 2,6 δισ. δολ. του 2013
σε ούτε μια δεκαετία στα 6,2 δισ. δολ του 2022, από 5,7 δισ. δολ. την
διετία 2020-21 και 4 δισ. δολ. το 2019.
Αν παρατηρήσει κανείς τους αριθμούς, φαίνεται ότι αναδείχθηκε σε έναν
από τους κερδισμένους των… κρίσεων. Παντρεμένος με τρία παιδιά,
επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον του για το κοινό συμφέρον τον Ιανουάριο του
2016 όταν οργάνωσε το FlintNow, μια εκστρατεία με στόχο την
συγκέντρωση κεφαλαίων από τον ιδιωτικό τομέα για την αντιμετώπιση της
κρίσης νερού στο Flint του Μίσιγκαν.
Το 2017 ήταν ένας από τους λίγους ιδιοκτήτες που δεν δίστασαν να
ταχθούν ανοικτά υπέρ των μαύρων παικτών που γονάτιζαν την ώρα της
ανάκρουσης του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά των
διακρίσεων, αλλά το 2020 γνώρισε την άλλη όψη του νομίσματος. Τότε,
παρά τη φιλανθρωπική δράση του, μπήκε στο στόχαστρο ακτιβιστών λόγω
της επένδυσής του στη Securus, εταιρεία παροχής τηλεφωνικών υπηρεσιών
σε σωφρονιστικά καταστήματα που φερόταν να χρεώνει μέχρι και 25 δολ.
σε φυλακισμένους για μια κλήση 15 λεπτών.
Μη κυβερνητική οργάνωση ζήτησε με επιστολή της προς τον Επίτροπο του
ΝΒΑ και με ολοσέλιδη καταχώρηση στους New York Times την πώληση των
Πίστονς και την απόσυρση του Γκόρης. Ο Ελληνοαμερικανός
δισεκατομμυριούχος επέλεξε μια μέση λύση και προχώρησε σε αλλαγές στη
λειτουργία της Securus.
Newmoney



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία