|
|
Η «ΖΕΥΣ Ελλάς Μεταποιητική Εσπεριδοειδών ΑΕ» επενδύει στην πράσινη ενέργεια
Αθήνα - (Ανταπόκριση Γ.Μπαρλά)
Ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις προσπαθούν να μειώσουν το ενεργειακό τους κόστος, επενδύοντας στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η «ΖΕΥΣ Ελλάς Μεταποιητική Εσπεριδοειδών ΑΕ», η οποία έχει ήδη επενδύσει και στις τρεις εναλλακτικές μορφές.
Η εν λόγω εταιρεία δραστηριοποιείται στην Άρτα και ανοίγει το δρόμο σχετικά με την αξιοποίηση τριών τομέων στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας:
- Αιολική ενέργεια, με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών που το γνώρισμά τους είναι ότι μπορούν πλέον να δίνουν, μέσω συμπαραγωγής την ενέργεια που χρειάζεται για την προθέρμανση των ζεστών νερών χρήσης της μονάδας για τη λειτουργία.
- Ηλιακή ενέργεια, με χρήση φωτοβολταϊκών στοιχείων νέας γενιάς εξοπλισμένα με ένα καινοτόμο σύστημα, όπου ψυχόμενα αυξάνουν την απόδοσή τους από 20% έως 40%, ανάλογα την ηλιοφάνεια και τη χρονική περίοδο, εξασφαλίζοντας την επαύξηση της θερμοκρασίας νερών χρήσης σε πρώτο στάδιο για τις λειτουργικές ανάγκες.
- Βιομάζα από τα κλαδέματα των πορτοκαλεώνων που μετά από επεξεργασία, μετατρεπόμενα σε μορφή Πέλλετ, έτσι ώστε να αξιοποιούνται ως καύσιμη ύλη για την καύση στους 2 κεντρικούς καυστήρες των λεβήτων βιομάζας για παραγωγή ενέργειας για τη θέρμανση των χώρων του εργοστασίου.
Η εταιρεία είναι 100% ελληνικών συμφερόντων-εξαγωγική και όπως επισημαίνουν οι υπεύθυνοί της, ήδη υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για το τελικό παραγόμενο προϊόν και την εξαγωγή του σε χώρες και αγορές που, μέχρι σήμερα, δεν είχαν ιδιαίτερη παρουσία προϊόντα της κατηγορίας αυτής.
Σε δηλώσεις , ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, Σταύρος Τσουβαλάς, αναφέρει ότι το κέρδος που εξοικονομείται από τις χρήσεις των ΑΠΕ υπολογίζεται σε 200kw/h που είναι η ημερήσια απόδοση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και στις 900.000kwh, ετησίως, υπογραμμίζοντας ότι η παραγόμενη ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας από τις ΑΠΕ καλύπτει τις εσωτερικές ανάγκες του εργοστασίου πάνω από το 90% των αναγκών του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|