|
|
Πλησιάζουν τις 50.000 οι επιχειρήσεις, που έκλεισαν την τελευταία τριετία στη Μακεδονία και τη Θράκη
Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Αλεξάνδρα Γούτα)
Πλησιάζουν τις 50.000 οι επιχειρήσεις που διαγράφηκαν από τα μητρώα των 18 επιμελητηρίων της Μακεδονίας και της Θράκης την τριετία 2011-2013, με αποτέλεσμα να μείνουν άνεργοι χιλιάδες άνθρωποι στη Βόρεια Ελλάδα. Στην ίδια τριετία έκαναν την εγγραφή τους στα επιμελητήρια 35.456 επιχειρήσεις, οι οποίες όμως δύσκολα μπορούν να αντισταθμίσουν όσες βγήκαν "εκτός παιχνιδιού" για λόγους ...ποιοτικούς.
«Αν δούμε τις διαγραφές και τις εγγραφές της τελευταίας τριετίας διαπιστώνουμε ότι οι επιχειρήσεις που έκλεισαν είναι σε σημαντικό βαθμό παραγωγικές, μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δούλευαν 10-15 χρόνια και απασχολούσαν τρεις-τέσσερις εργαζόμενους έκαστη. Αυτές που άνοιξαν αντίθετα, είναι κυρίως καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, που λειτουργούν με έναν ή δύο εργαζόμενους. Αντιλαμβάνεσθε ποια είναι η επίπτωση στην ανεργία", είπε ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΕΕΘ), Μιχάλης Ζορπίδης, σε συνέντευξη Τύπου, που ακολούθησε τη σύσκεψη προέδρων των 18 επιμελητηρίων της Βόρειας Ελλάδας, παρουσία του προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδας (ΚΕΕΕ), Κωνσταντίνου Μίχαλου.
Σύμφωνα με τις απόψεις που κατέθεσαν στη συνέντευξη Τύπου οι συμμετέχοντες πρόεδροι, "βρόγχο" για τις επιχειρήσεις της περιοχής -και όχι μόνο- αποτελούν τα προβλήματα της πολύ υψηλής φορολογικής επιβάρυνσης, των κόκκινων δανείων προς τις τράπεζες, της ανύπαρκτης ρευστότητας και των οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, πρόσθετη πίεση για τις επιχειρήσεις δημιουργούν οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές που ισχύουν στις χώρες των Βαλκανίων, ωθώντας πολλούς επιχειρηματίες στην επαγγελματική μετανάστευση.
"Τελευταία η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα τσακίστηκε, αφού το μάρμαρο της κυβερνητικής πολιτικής το πληρώνουν οι ΜΜΕ. Πάρα πολλές επιχειρήσεις έχουν ήδη μεταφερθεί σε άλλες χώρες, προς τα βόρεια είτε προς τα ανατολικά σύνορα της Ελλάδας. Στον χώρο της Βόρειας Ελλάδας πρέπει να υπάρχει φορολογικό σύστημα κοντινό στων γειτόνων μας, με φορολογικό συντελεστή 10%, μείωση του ΦΠΑ κατά 50% και επιπλέον μείωση 10% στις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές", σημείωσε από την πλευρά του ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Πέλλας και αντιπρόεδρος της ΚΕΕΕ, Ιορδάνης Τσώτσος.
Ο πρόεδρος του επιμελητηρίου Πιερίας, Ηλίας Χατζηχριστοδούλου, αναφέρθηκε -μεταξύ άλλων- στις μεταφορικές εταιρείες, "που αναγκάζονται να αλλάξουν τις πινακίδες των οχημάτων τους σε ρουμανικές και βουλγαρικές", ενώ ο πρόεδρος του επιμελητηρίου Δράμας, Στέφανος Γεωργιάδης, αναφέρθηκε στα "κόκκινα δάνεια", υπενθυμίζοντας ότι το ύψος του ανέρχεται σε συνολικά 66,7 δισ. ευρώ, εκ των οποίων πολύ μεγάλο ποσοστό αφορά επιχειρήσεις. Πρόσθεσε ότι οι επιχειρηματίες της Δράμας είναι αποκομμένοι από την Εγνατία Οδό, ενώ "υπάρχει διαρκής αφαίμαξη προς τη Βουλγαρία", με αποτέλεσμα ο νομός να έχει την υψηλότερη ανεργία.
Στον "γόρδιο δεσμό" των πνευματικών δικαιωμάτων αναφέρθηκε ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ξάνθης, Στέλιος Μωραΐτης, ο οποίος κάλεσε τον υπουργό Πολιτισμού να προσκαλέσει την Επιτροπή της ΚΕΕΕ σε συνάντηση για την τροποποίηση του σχετικού νόμου, ώστε να δοθεί λύση στο φλέγον ζήτημα. Για το θέμα έχει ζητηθεί και παρέμβαση του πρωθυπουργού._
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|