Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Δεν θέλουν τη δημοσιότητα
Μυστικοπαθείς δισεκατομμυριούχοι,που λίγοι γνωρίζουν....



Λονδίνο.-

Είναι σπάνια η μέρα που περνάει χωρίς έναν τίτλο σχετικά με τον Elon
Musk, τον Mark Zuckerberg, τον Jeff Bezos ή οποιονδήποτε άλλο από τους
φανταχτερούς και φαινομενικά δημοσιογραφόφιλους δισεκατομμυριούχους.
Ο φημολογούμενος αγώνας κλουβί μεταξύ του Μασκ και του Ζούκερμπεργκ
βρίσκεται συνέχεια στα πρωτοσέλιδα και ο Τζεφ Μπέζος τραβάει όλα τα
βλέμματα στο γιοτ του αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων, με τη μνηστή
του Λόρεν Σάντσεζ.
Αλλά κάποιοι άλλοι στην τάξη των δισεκατομμυριούχων είναι ακριβώς το
αντίθετο, φροντίζοντας να μείνουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Ακολουθεί ένα δείγμα μερικών από τους πιο μυστικοπαθείς και
απομονωμένους δισεκατομμυριούχους του κόσμου, πώς έχτισαν τις
περιουσίες τους και πώς προσπάθησαν να αποφύγουν τη δημοσιότητα όλα
αυτά τα χρόνια.
Σύμφωνα με το Business Insider που κατέγραψε τους «αόρατους»
δισεκατομμυριούχος ,τα άτομα και οι οικογένειες που αναφέρονται
παρακάτω δεν απάντησαν αμέσως σε αιτήματα για σχόλια...

Philip Anschutz

Πιθανότατα έχετε ακούσει για το Coachella, αλλά ο άνθρωπος πίσω από το
φεστιβάλ είναι πολύ λιγότερο γνωστός.
Γνωρίστε τον Philip Anschutz, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί «ο πιο
απομονωμένος δισεκατομμυριούχος της Αμερικής». Η καθαρή του αξία
ανέρχεται στα 10,7 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Forbes.
Ο 83χρονος είναι ιδιοκτήτης του Anschutz Entertainment Group, ή AEG,
που είναι η μητρική εταιρεία της Coachella.
Η AEG είναι ιδιοκτήτρια πολλών αθλητικών ομάδων, διαχειρίζεται
περισσότερα από 100 κλαμπ, θέατρα και αρένες σε όλο τον κόσμο και
παράγει ή διαχειρίζεται περισσότερα από 25 μουσικά φεστιβάλ.
Πριν ασχοληθεί με την ψυχαγωγία, ο Anschutz έβγαλε χρήματα από το
πετρέλαιο και τους σιδηροδρόμους. Ανακάλυψε ένα κοίτασμα πετρελαίου
στα σύνορα Wyoming-Utah το 1979 και τρία χρόνια αργότερα η Mobil
αγόρασε το μισό από αυτό για 500 εκατομμύρια δολάρια.
Στη συνέχεια αγόρασε τους σιδηροδρόμους Rio Grande Railroad και
Southern Pacific Railroad τη δεκαετία του 1980 και τους πούλησε το
1995 για 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια, διατηρώντας παράλληλα το δικαίωμα
να τοποθετεί σε αυτούς καλώδια οπτικών ινών για τηλεπικοινωνιακές
υπηρεσίες.
Το 2019, το Forbes επιβεβαίωσε ότι ο Anschutz ήταν ένας από τους δύο
μόνο άνδρες που βρίσκονταν στην ετήσια κατάταξη του περιοδικού με τους
400 πλουσιότερους Αμερικανούς κάθε χρόνο από την ίδρυσή της το 1982.
(Ο άλλος ήταν ο επίσης δισεκατομμυριούχος πετρελαιάς Γουίλιαμ Χέρμπερτ
Χαντ).


Frederick Barclay

Οι πανομοιότυποι δίδυμοι Sir David Barclay και Sir Frederick Barclay
αναφέρονταν συνήθως ως οι αδελφοί Barclay. Ενώ ο Ντέιβιντ πέθανε το
2021, ο Φρέντερικ ζει και είναι 88 ετών.
Το 2020, πριν από τον θάνατο του David, η αξία των αδελφών
υπολογιζόταν σε 4 δισεκατομμύρια δολάρια, μαζί, από το Forbes.
Με την πάροδο των ετών, η αυτοκρατορία των Barclay είχε καλύψει
πολλούς κλάδους, συμπεριλαμβανομένου του διαδικτυακού λιανοπωλητή
Very, πρώην Shop Direct, της εφημερίδας The Daily Telegraph και του
The Ritz στο Λονδίνο.
Παρόλα αυτά, πολλά για την προέλευση και την οικοδόμηση της
αυτοκρατορίας των Μπάρκλεϊ παραμένουν άγνωστα, με το Forbes να
αποκαλεί τους αδελφούς «τους πιο διαβόητους απομονωμένους
δισεκατομμυριούχους του Ηνωμένου Βασιλείου». Το ζεύγος σπάνια
φωτογραφιζόταν και μαζί κατείχαν ένα ιδιωτικό νησί.

Οικογένεια Cargill-MacMillan

Μπορεί να μην το ξέρετε, αλλά κάτι που φάγατε σήμερα πιθανόν να πέρασε
από κάποια πτυχή της επιχείρησης της οικογένειας Cargill-MacMillan.
Με μια αγροτική αυτοκρατορία που εκτείνεται σε επτά γενιές, η
οικογένεια Cargill-MacMillan διευθύνει την Cargill, μια από τις
μεγαλύτερες ιδιωτικές εταιρείες των ΗΠΑ βάσει εσόδων. Είναι η όγδοη
πλουσιότερη οικογένεια στον κόσμο, σύμφωνα με κατάταξη του Bloomberg
τον Οκτώβριο του 2022, και περιλαμβάνει 12 δισεκατομμυριούχους, όπως
αναφέρει το Forbes.
Η Pauline MacMillan Keinath θεωρείται ότι έχει το μεγαλύτερο μερίδιο
στην Cargill και αξίζει 7,2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η Cargill ιδρύθηκε το 1865 ως αποθήκη σιτηρών στην Αϊόβα, συνεχίζει να
είναι συνώνυμη με τη γεωργία πρωτίστως, αλλά έχει επεκταθεί και
προσφέρει προϊόντα και υπηρεσίες σε τομείς όπως τα φαρμακευτικά
προϊόντα, η διαχείριση κινδύνων και οι μεταφορές και τα logistics.


Jack Ma

Κάποτε ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Κίνα - η καθαρή του αξία ανέρχεται
σε 24,4 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Forbes - ο Τζακ Μα έκανε
την περιουσία του ως ιδρυτής της κινεζικής εταιρείας ηλεκτρονικού
εμπορίου Alibaba και της εταιρείας fintech Ant Group, η οποία
διαχειρίζεται τη δημοφιλή πλατφόρμα πληρωμών Alipay.
Αν και στο παρελθόν, ο Μα έχει απασχολήσει τα φώτα της δημοσιότητας -
για παράδειγμα, όταν σηματοδότησε τη συνταξιοδότησή του με ένα πάρτι
60.000 ατόμων σε ένα ολυμπιακό στάδιο - είναι η εξαφάνισή του από τη
δημόσια θέα που έχει γίνει πρωτοσέλιδο τα τελευταία χρόνια.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία