 |
|
|  |  |  |  Ο έμπορος όπλων Βίκτορ Μπουτ - ΄Ενας αξιόλογος κύριος...
Το πρόσωπο που έφερε σε αντιπαράθεση ΗΠΑ και Ρωσία
Μπανγκόκ
Ο Βίκτορ Μπουτ, ο οποίος εκδόθηκε από την Ταϊλάνδη στις Ηνωμένες Πολιτείες, έπειτα από πολύμηνες δικαστικές διαδικασίες και διπλωματικές πιέσεις, ενσαρκώνει τη διακίνηση όπλων σε παγκόσμιο επίπεδο, έχοντας κτίσει την αυτοκρατορία του στα ερείπια της πρώην Σοβιετικής Ενωσης.
Ο άνθρωπος με τα επτά ψευδώνυμα χρησιμοποίησε τις έξι γλώσσες που ομιλεί για να εφοδιάσει με όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό τους εμπόλεμους σε ολόκληρο τον κόσμο, από τις αφρικανικές τοπικές συρράξεις ως τη Μέση Ανατολή και τις FARC.
Ο Βίκτορ Μπουτ γεννήθηκε , σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, στη Ντουσάνμπε του Τατζικιστάν το 1967, σπούδασε στο Στρατιωτικό Ινστιτούτο Ξένων Γλωσσών της Μόσχας και στη συνέχεια εντάχθηκε στη σοβιετική πολεμική αεροπορία. Εχει αρνηθεί ότι υπήρξε πράκτορας της KGB.
Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης, ο Βίκτορ Μπουτ άρχισε την καριέρα του στον τομέα των αερομεταφορών φορτίου, στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, χρησιμοποιώντας τα στρατιωτικά μεταγωγικά αεροσκάφη που είχαν εγκαταλειφθεί στις σοβιετικές αεροπορικές βάσεις.
Σύμφωνα με τον αμερικανό δημοσιογράφο Ντάγκλας Φάραχ, συγγραφέα μαζί με τον Στίβεν Μπράουν του βιβλίου "Εμπορος του Θανάτου" (2007), ο Βίκτορ Μπουτ ήταν ένας σοβιετικός αξιωματικός που ήξερε να εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που παρουσιάσθηκε χάρη σε τρεις παράγοντες: τα εγκαταλελειμμένα αεροσκάφη στις πίστες των αεροπορικών βάσεων από τη Μόσχα μέχρι το Κίεβο, τα τεράστια αποθέματα όπλων που κατείχαν οι απλήρωτοι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού και την εκτίναξη της παγκόσμιας ζήτησης όπλων".
"Απλώς συνδύασε και τους τρεις, αγοράζοντας για ένα κομμάτι ψωμί τα αεροσκάφη, φορτώνοντάς τα με φτηνά αγορασμένα όπλα και στέλνοντάς τα σε όσους μπορούσαν να πληρώσουν", σύμφωνα με τον Φάραχ.
Οι ερευνητές του ΟΗΕ, στο "Πορτρέτο του Βίκτορ Μπουτ" αναφέρουν ότι η καρδιά της αυτοκρατορίας του, η εταιρεία αεροπορικής μεταφοράς φορτίου Air Cess, είχε το 1996 έδρα τη Μονρόβια της Λιβερίας. Εκτοτε, δεν σταμάτησε να αλλάζει έδρες επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και σχέδια πτήσης. Εδρες των επιχειρήσεών του υπήρξαν το λιμάνι της Οστάνδης στο Βέλγιο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ενώ τα αεροσκάφη του εντοπίζονταν στις πίστες των αεροδρομίων της Αφρικής, του Αφγανιστάν, της Λατινικής Αμερικής και των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών.
Σύμφωνα με εκθέσεις του ΟΗΕ, ο Βίκτορ Μπουτ, ως επιχειρηματίας, ντίλερ και μεταφορέας όπλων και ορυκτών, υποστήριξε το καθεστώς του πρώην προέδρου της Λιβερίας Τσαρλς Τέιλορ στις προσπάθειες για την αποσταθεροποίηση της Σιέρα Λεόνε και την εξασφάλιση πρόσβασης στα διαμάντια της.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, στη Μέση Ανατολή τροφοδοτούσε με όπλα την Αλ-Κάιντα και τους ταλιμπάν. Ωστόσο, έχει αρνηθεί κατηγορηματικά ότι όπλισε τους κύκλους των μαχητών του τζιχάντ. Εχει δεχθεί ωστόσο ότι στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 μετέφερε όπλα στο Αφγανιστάν για τους διοικητές που πολεμούσαν εναντίον των ταλιμπάν.
Πιστεύεται επίσης ότι έχει οπλίσει και τις δύο πλευρές του εμφυλίου της Αγκόλας και τροφοδότησε με όπλα πολέμαρχους και κυβερνήσεις από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό μέχρι τη Λιβύη.
Ο Ντάγκλας Φάραχ διαβεβαιώνει ότι στις αρχές της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ και με την έγκριση όλων των πλευρών, ο Βίκτορ Μπουτ μετέφερε με τα αεροσκάφη υλικό και στρατιώτες για λογαριασμό "ενδιάμεσων" του αμερικανικού στρατού.
Σύμφωνα με την Τατιάνα Στανόβαγια, του Κέντρου Πολιτικών Τεχνολογιών της Μόσχας, η ρωσική κυβέρνηση φοβάται ότι θα προχωρήσει σε αποκαλύψεις για τον ρόλο της Μόσχας στις δραστηριότητές του.
"Συμβαίνει το κράτος να μην έχει τη δυνατότητα να έχει απευθείας σχέσεις με χώρες-παρίες ή με οργανώσεις που δεν έχουν και πολύ καλή φήμη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται άνθρωποι σαν κι΄αυτόν, στα σύνορα της νομιμότητας".
Οι Ηνωμένες Πολιτείες καταδίωξαν τον Βίκτορ Μπουτ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, παγώνοντας τα περιουσιακά του στοιχεία το 2006, αλλά δεν υπήρχε νομοθεσία βάσει της οποίας θα μπορούσε να διωχθεί στις ΗΠΑ.
Οι αμερικανοί πράκτορες περίμεναν μέχρι το 2008, οπότε, προσποιούμενοι τους αγοραστές όπλων για τις FARC (Ενοπλες Επαναστατικές Δυνάμεις της Κολομβίας) , εξασφάλισαν πρόσβαση προς τον Μπουτ μέσω ενός πρώην συνεργάτη του.
Σε δωμάτιο πολυτελούς ξενοδοχείου της Μπανγκόκ, ο Βίκτορ Μπουτ και οι αμερικανοί πράκτορες συναντήθηκαν για να συζητήσουν τη μεταφορά όπλων στην Κολομβία και κατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους οι πράκτορες τού είπαν ότι θα χρησιμοποιήσουν τα όπλα για να σκοτώσουν Αμερικανούς. Εκείνος τούς απάντησε ότι οι Αμερικανοί είναι και δικοί του εχθροί.
Λίγη ώρα αργότερα συνελήφθη και ετέθη υπό κράτησιν στη Μπανγκόκ. Οι νομικές διαδικασίες που ακολούθησαν κατέληξαν στη σημερινή του έκδοση στις ΗΠΑ.
Ο Βίκτορ Μπουτ ισχυρίζεται ότι οι κατηγορίες εναντίον του γίνονται για πολιτικούς λόγους, ενώ η σύζυγός του έχει δηλώσει ότι η μόνη σχέση που είχε με την Κολομβία ήταν ότι έκανε μαθήματα τανγκό.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
